Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 Review

De hyperactieve, puberale ninja Naruto is weer terug. Ongeveer twee jaar geleden verscheen de eerste Ultimate Ninja Storm en deze maand mochten we het vervolg ontvangen. Brengt Ultimate Ninja Storm 2 genoeg vernieuwing of is de game niet ver vooruit gekomen sinds het vorige deel?

Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 doet zich voor als een actiegame, maar is waarschijnlijk beter te omschrijven als een vechtgame met enkele invloeden uit het actiegenre. De hoofdmoot van de game bestaat uit vechten en ook in de verschillende modi naast de verhaalmodus is het vechten wat de klok slaat. Wanneer je met Ultimate Ninja Storm 2 begint, is het verstandig om met de verhaalmodus te beginnen. Je zult namelijk deze eerst uit moeten spelen om alle karakters vrij te spelen voor in de overige modi.

Veel tekst
Het is daarom jammer dat de verhaalmodus best wel saai is. Het verhaal wordt verteld in spreekballonnetjes en daarvan zijn er veel te veel om een lekker tempo aan te houden. Er is geprobeerd om een boeiend verhaal neer te zetten, maar de ontwikkelaar heeft helaas niet door dat er ook andere manieren zijn om een verhaal over te brengen dan in de vorm van tekst. De teksten van het hoofdverhaal zijn wel allemaal ingesproken, maar dit ziet er zo ongelooflijk slecht uit zodat je liever de tekst leest. De synchronisatie van de mond loopt compleet verkeerd met de tekst. Gelukkig is er de optie om de gesproken tekst te veranderen in de originele Japanse stemmen. Maar helaas, ook hier klopt de synchronisatie niet. Je zult dan ook vaak doordrukken zodra je de tekst gelezen hebt, zodat je er niet meer naar hoeft te kijken. Je zult dus veel moeten lezen wil je nog wat van het verhaal snappen en daar heeft natuurlijk niet iedere gamer behoefte aan.

Prachtig, ondanks de camera
Aan de andere kant lijkt het door deze gedetailleerde weergave van het verhaal wel net alsof je rechtstreeks in de anime bent beland. Naast de avontuurlijke muziek uit de serie helpt ook het grafisch aspect mee aan deze beleving. De game ziet er namelijk uit alsof de manga tot leven is gewekt. Dit ziet er onwijs tof uit en in de tussenfilmpjes kun je dan ook ontzettend genieten van al het moois op je beeldscherm. Ook de combo's tijdens het vechten spatten echt van je scherm. In-game werkt dit iets minder, zodra de camera om je heen gaat draaien klopt het niet altijd helemaal. De lijnen zijn het ene moment een beetje vervaagd en het andere moment weer helder. Dit lijdt best af, maar is slechts een klein minpunt van het grafisch aspect.

Toch lijkt het erop dat ontwikkelaar CyberConnect2 dit laatste ook al doorhad. De verhaalmodus kent namelijk voor een groot gedeelte vaste camerastandpunten. Je kunt tijdens het rondlopen dus niet zelf de camera besturen. Hiermee lijkt het probleem van de vage lijnen misschien opgelost, was het niet dat de standpunten niet handig zijn. De camera staat namelijk niet constant op dezelfde plek, maar op een plek waar het mooie beelden kan schieten. Dit is dus niet altijd een plek waar het ook handig is, waardoor je soms onnodig tegen dingen aanloopt. Een ander nadeel is dat ieder camerastandpunt geladen moet worden.

Laadscherm liefde
Iedere tien á twintig meter wanneer de camera van positie verandert, moet de game even laden. En aangezien je constant van de ene kant van een stadje naar de andere kant loopt voor de missies kom je het laadscherm heel vaak tegen. Het is dus aanbevolen dat je in het begin al kennis maakt met het laadscherm, je zult immers veel tijd met elkaar doorbrengen. Leer elkaar een beetje kennen en ga gezellig iets doen met elkaar. Voor je het weet, heb je het erg leuk met elkaar. Maar helaas is het laadscherm zo iemand die wel heel erg frequent aanwezig is en soms wordt het dan ook teveel. In de loop van de game word je dan toch moe van het laadscherm en aan het eind wil je deze dan ook uit je leven hebben. Heel tragisch, maar soms werkt het gewoon niet.

Toffe combo's
Het overgrote deel van de game ben je aan het vechten. Het is dan ook fijn dat dit gewoon goed werkt. Met maar een paar knoppen tover je al de vetste combo's op het scherm. Met de toevoeging van chakra, energie die je kunt opbouwen, wordt het al helemaal een mooi spektakel. Het is helaas wel iets te simpel geworden waardoor iedere voorbijganger door even op goed geluk op de knoppen te drukken ook zo een gevecht kan winnen. Dit is wel jammer want er is dus geen behoefte om je te concentreren tijdens de gevechten. Het is daardoor niet erg spannend.

Online modus is het leukste van alles
Toch kun je deze game wel vaker oppakken. Het is dat je jezelf door de singleplayer heen moet trekken, maar daarna kun je online met alle karakters aan de slag. Dit is een grote verbetering ten opzichte van het eerste deel, waar een online modus nog ontbrak. Nu zit deze er wel in en op de laadtijden na die hier ook zijn, speelt dit wel een stuk beter. Je hoeft alleen maar te vechten wat toch een bevrijding is na de singleplayer. Dit is dan ook nog een hele tijd vol te houden na het uitspelen van de game.

Op de toevoeging van een online modus na is Ultimate Ninja Storm 2 eigenlijk precies dezelfde game als het eerste deel. En dan bedoelen we ook echt precies dezelfde game. De fouten en ergernissen die in het eerste deel zaten, kom je ook tegen in deel twee. Het is jammer dat CyberConnect2 niet meer moeite heeft gedaan om de game ook daadwerkelijk te verbeteren. Ze heeft er alleen maar dingen aan toegevoegd. Toch een gemiste kans om van deze game een echte topgame te maken.

Niet perfect, maar toch leuk
Al met al is Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 een goede vechtgame geworden die helaas teleurstelt in de verhaalmodus. Deze moet je namelijk per se doorspelen om alle karakters vrij te spelen, maar de vele spreekballonnen en laadschermen die je tegenkomt in deze modus weerhouden het ervan om echt goed te zijn. De game ziet er verder wel prachtig uit en plaatst je midden in de anime. De sfeer van de anime vind je terug in de muziek en de graphics, alleen de slechte synchronisatie van de mond verpest het een beetje. Het vechten zelf is makkelijk te begrijpen en als je lui bent, kun je ook gewoon op goed geluk op wat knoppen drukken. Dit alles heeft veel gemeen met het vorige deel, zelfs de minpunten, maar de game maakt een hoop goed met de toevoeging van de online modus. Deze zorgt er voor dat je de game toch nog een hele tijd kunt blijven spelen.