Valkyria Revolution Review - Glorieuze terugkeer naar het Westen?

Het is alweer zeven jaar geleden dat Valkyria Chronicles II uitkwam en sindsdien hebben we geen Valkyria-titel meer gezien in Europa. Daar is nu eindelijk een einde aan gekomen dankzij de release van Valkyria Revolution, maar weet deze te overtuigen zoals zijn voorgangers? Lees het is onze Valkyria Revolution review.

In Valkyria Revolution brengen we wederom een bezoekje aan het continent Europa, maar ditmaal met andere landen, koninkrijken en supermachten. Het staatje Jutland viert net het 100-jarige jubileum van het Einde van de Oorlog, die werd uitgevochten tussen Jutland en het machtige keizerrijk Ruzhien.

Verwijderd van de hoofdstad hebben twee onderzoekers van de universiteit een conversatie over de uitbraak van de oorlog; waarom Jutland overging tot oorlog en waarom vijf dorpsgenoten daarvoor verantwoordelijk zijn gehouden en gebrandmerkt als landverraders. Door middel van het gesprek komen we achter de waarheid over aanvoerder Amleth en zijn vier invloedrijke vrienden – de zakenman Basil, journalist en columnist Eriksen, Violette de spion en politicus Suleyman.

De manier waarop het verhaal wordt verteld in Valkyria Revolution is interessant en meerdere malen wordt de speler getrakteerd met een kijkje in de ‘toekomst’. Andere keren wordt de speler weer op het verkeerde been gezet. De vijf vrienden en hun diverse persoonlijkheden komen ook goed naar voren, evenals een paar andere personages die prominent voorkomen in het verhaal, zoals prinses Ophelia van Jutland. Omdat ze in het geheim opereren en elkaar vaak genoeg in het dagelijkse leven tegenkomen, moeten ze daarnaast hun ware verhoudingen goed verborgen houden.

De vertelwijze brengt daarentegen wel een groot probleem met zich mee en dat is dat er weinig ruimte is voor de keuze van de speler, omdat het verhaal in principe al klaar is. Het wordt enkel naverteld. Bovendien zorgt het voor ellenlange cutscenes die niet allemaal even interessant zijn, waarop het op sommige momenten aanvoelt alsof je een saaie, langdradige film aan het kijken bent. De vorige Valkyria-delen gingen hier wat ons betreft een stuk beter mee om.

Valkyria Revolution verschilt in het algemeen enorm van zijn voorgangers en het aspect waar dat het meeste naar voren komt is het gevechtssysteem. Valkyria Chronicles gebruikte een aangepast Turn-Based systeem dat veel overeenkomsten vertoont met spellen als Advance Wars en Fire Emblem, gemixt met wat Third Person Shooter-elementen. Het is tactisch, methodisch en sommige gevechten kunnen dan ook behoorlijk lang duren.

Het gevechtssysteem van Valkyria Revolution is flink op de schop gegooid. In veldslagen bestuur je maar één personage waarmee je kan aanvallen, blokkeren, rollen en speciale acties kunt uitvoeren. Het werkt allemaal precies zoals je zou verwachten van een actievol vechtsysteem en het is ontwikkelaar Media Vision gelukt op de snelheid van gevechten te verhogen, er is alleen één groot struikelblok en dat zijn de speciale acties.

Wanneer je een speciale actie wilt uitvoeren verschijnt er een radial menu op het scherm en pauzeert het gevecht automatisch. Vervolgens kan je een secundair wapen uitkiezen, zoals granaten of geweren, een voorwerp gebruiken, of een Alchemy-aanval uitvoeren. In de meeste gevallen moet je vervolgens een doelwit of gebied uitkiezen.

Omdat je constant speciale aanvallen moet gebruiken haalt dit het tempo enorm omlaag en ben je constant door het menu aan het scrollen om de juiste aanval bij de huidige situatie uit te zoeken. Het lijkt erop dat Media Vision ook de fans van het tactische aspect wilt aanspreken, maar zorgt daarmee voor een onhandige spagaat in het gevechtssysteem.

Ondanks dat het niet mogelijk is om jouw team aan te sturen in veldslagen zelf, is het wel noodzakelijk om ze te managen wanneer er niet wordt gevochten. Als militaire held en persoonlijke vriend van Jutland’s grootste wapenfabrikant – Basil – kan je de nieuwste wapens kopen bij zijn fabriek en tegelijkertijd jouw teamleden upgraden. Valkyria Revolution maakt daarbij gebruik van een interessant systeem, waarbij je Alchemy-spreuken moet inleveren om personages te versterken. Door dit systeem moet je een keuze maken tussen sterkere personages of meer opties tijdens gevechten.

Het gevechtssysteem is de meest ingrijpende verandering in Valkyria Revolution ten opzichte van zijn voorgangers, maar het meest opvallende is overduidelijk de stijl van de game. Valkyria Chronicles werd geprezen om zijn unieke stijl en vrij realistische kostuums, wapens en karakters. Revolution is daarentegen gegaan voor een meer standaard JRPG-stijl, met enorme zwaarden in plaats van conventionele geweren en extravagante kostuums in plaats van militaire uniformen. De meeste karakters naast de hoofdpersonages zijn daarnaast enorm stereotype.

Wij zijn allerminst een liefhebber van die veranderingen, want het vernietigt wat de Valkyria-reeks juist zo uniek maakte. De Japanse tekenstijl gemixt met de gruwelen uit de Eerste- en Tweede Wereldoorlog waren de ziel van de Valkyria-games en we hadden graag die stijl in één of andere vorm teruggezien in Revolution - ondanks dat de game zich afspeelt in een andere versie van Europa.

Op het gebied van beeld en geluid zit het verder wel goed met Valkyria Revolution. De iconische comic-achtergrond is gebleven en de kleur spat van het scherm af, evenals de effecten van magische aanvallen. Alleen de animaties in gevechten zijn soms niet al te denderend en personages glijden af en toe over de grond heen. De muziek is verzorgd door componist Yasunori Mitsuda en zoals verwacht heeft de beste man weer een meesterwerk neergezet.

De framerate van Valkyria Revolution is constant en we hebben geen erge framedrops meegemaakt. Wat op het technische vlak daarentegen wel zeer storend is zijn de laadtijden. Ze zijn niet enorm lang, maar ze zitten wel overal en op bizarre plekken. Zelfs in één cutscene kunnen soms meerdere laadtijden zitten en dat maakt de ellenlange cutscenes nog vervelender dan ze al zijn.

De vraag is of we blij moeten zijn met de terugkeer van Valkyria naar het Westen. Valkyria Revolution heeft zeker sterke punten, met een interessant verhaal en de wijze waarop het verteld wordt, de opties in gevechten en het upgraden. Maar tegelijkertijd lijkt het alsof Valkyria Revolution helemaal geen Valkyria-titel wil zijn, met een compleet andere stijl, een sneller en minder tactisch vechtsysteem en meer stereotype personages. Wat ons betreft kan Media Vision beter terugkeren met Valkyria Chronicles IV in Europa.