Urban Trial Freestyle Review

Ronkende motoren, knotsgekke parkoersen en keiharde faceplants. Wat zijn de Trials games van ontwikkelaar Red Lynx toch geweldig. En nu ook verkrijgbaar op de 3DS! Wat? Dit is geen Trials game? Weet je dat zeker? Nou ja, zeg. In dat geval is Urban Trial Freestyle het multiplatform antwoord op de exclusieve Trials games. Maar weet ontwikkelaar Tate Multimedia ook iets zinnigs te zeggen met deze kloon?

We zullen er geen doekjes om winden: Urban Trial Freestyle is een rechtstreekse kloon van de bejubelde Trials games. Waar de Trials games exclusief op de Xbox 360 en PC verschenen doet deze game juist de platformen van concurrenten Sony en Nintendo aan. In februari kon je Urban Trial Freestyle al downloaden op de PlayStation 3 en Vita. Echt bijster goed wist de game niet te scoren, maar blijkbaar was het genoeg om het spel ook in de eShop van de 3DS aan te bieden. Daar is het spel sinds kort te downloaden en dat hebben wij dan ook meteen gedaan.

Want kloon of niet, de Trials games zijn geweldig. Deel één en twee haalden bij ons respectievelijk een 9,0 en 9,4 binnen in de recensies. Dat we met een soortgelijke game nu ook op andere platformen aan de slag mogen is alleen maar mooi, toch? Ja en nee. Ja, dat is mooi want iedereen zou moeten weten hoe leuk deze games zijn. Nee, dat is niet mooi want deze kloon doet de Trials games helemaal geen eer aan. Urban Trial Freestyle heeft helaas te maken met de bijverschijnselen die tegenwoordig nog aan klonen vastzitten.

Een kloon met mankementen
De basis is een op een overgenomen. Je bestuurt een motor van links naar rechts over een verscheidenheid aan obstakels. Door het gewicht van de bestuurder te verplaatsen moet je zorgen dat je niet op je gezicht gaat. Dat is meestal makkelijker gezegd dan gedaan. Zie er maar eens zonder kleerscheuren vanaf te komen. Kijk je een beetje verder dan de basis dan zijn er ook verschillen te vinden. In Urban Trial Freestyle zul je tijdens de race een aantal opdrachten krijgen in de trant van ‘spring zo hoog mogelijk’, ‘… zo ver mogelijk’, ‘… zo nauwkeurig mogelijk’. Je score hierbij telt mee aan de beoordeling die je aan het eind van de rit krijgt.

Daarmee onderscheidt deze game zich toch nog een beetje van de Trials games. Helaas kun je maar één keer een score neerzetten op deze punten in een level. Ben je niet tevreden dan moet je het hele parkoers opnieuw doen in plaats van dat het vorige checkpoint laden voldoende is. Over het algemeen zit Urban vol met van die dingetjes waarmee het de plank mis slaat. Waar de Trials games tot in de puntjes afgewerkt zijn valt er aan Urban Trial Freestyle nog een hele hoop op te merken. Zo zijn de parkoersen bijvoorbeeld niet altijd logisch opgebouwd. In plaats van een continue flow te bieden word je vaak onnodig opgehouden.

Puppy in een leren jack
Het meest storend is echter de serieuze houding die het spel aanneemt. Urban gedraagt zich alsof hij heel cool is, bijna arrogant, terwijl het toch duidelijk is dat Urban eigenlijk het lulletje van de klas is. De complete sfeer komt gewoon niet over. Het spel doet heel duidelijk zijn best om jou een fuck yeah!-gevoel te geven, maar slaagt hier simpelweg niet in. De stunts zijn daar veel te makkelijk voor en de crashes zijn te saai voor woorden. Er blijft niets over waarvan je je spontaan extra mannelijk gaat voelen. Alsof de beer die je met je blote handen in de houdgreep zou gaan nemen een puppy blijkt te zijn.

Het gevoel met een puppy te maken te hebben, blijft hangen. Zoals we net al noemden is Urban veel te gemakkelijk. Een groot deel van het plezier dat de Trials games leveren komt door de grote uitdaging van de levels. In Urban zul je zo goed als geen moeite hebben om alle parkoersen te voltooien. Binnen een paar uur heb je alle levels met de complete vijf sterrenbeoordeling achter je gelaten. De game lijkt vast te zijn blijven hangen in de beginnersmodus zonder mogelijkheid de moeilijkheidsgraad te verhogen. Je kunt wel een time trial doen op ieder parkoers maar ook die zijn van kinderlijk niveau. Op het eerste gezicht is er hoop door de challenge modus. Maar nee hoor, zelfs deze uitdagingen weten ironisch genoeg geen noemenswaardige uitdaging te bieden.

Nog meer verbeterpunten
Alsof dat nog niet erg genoeg is, mankeert er ook nog van alles aan de gameplay. Bij dit soort spellen is controle erg belangrijk. De besturing van Urban Trial Freestyle is echter voor verbetering vatbaar. De bewegingen zijn niet realistisch waardoor je je speciaal voor dit spel moet aanpassen aan zijn normen. Het feit dat de camera regelmatig niet meehelpt waardoor je je motorrijder uit het oog verliest, is ook niet positief. Je kunt niet geblinddoekt van een schans springen ervan uitgaande dat je veilig op beide wielen landt. 3D voegt daarnaast niets toe en zorgt niet voor een beter zicht op het parkoers.

Goede editor aanwezig
Wat de 3DS verder wel toevoegt, is een editor. Op de PlayStation platformen was deze niet aanwezig. In een handomdraai kun je zelf obstakels op een lijn zetten om het ultieme parkoers te maken. Met de stylus en het touchscreen gaat dat ook nog eens makkelijker dan in de Trials games. Het is iets minder uitgebreid en de opties om te delen zijn miniem, maar voor de beginnende bouwvakkers onder ons zal deze modus een reden zijn om wat extra uurtjes in Urban Trial Freestyle te stoppen.

Deze kloon hoort in het circus
Zoals je intussen wel doorhebt zijn we niet heel positief over Urban Trial Freestyle. Op zichzelf is het een matige game met nog mankementen hier en daar. Zet je de titel in contrast met de games waar deze van gekopieerd is dan is het al helemaal moeilijk om iets positiefs te zeggen. Er zit een leuke editor in, maar door de beperkte mogelijkheden om te delen zul je hier niet veel profijt van hebben. We kunnen daarom niet anders concluderen dat dat Urban Trial Freestyle zijn prijskaartje van 6,99 euro niet waard is.