Trine Review

Review
zaterdag, 10 oktober 2009 om 17:00
xgn google image
Kon Trine ons in een treinvaart imponeren met zijn magische wereld vol met hindernissen en skeletten? Of mist het juist de trein en kan het niet op tegen het huidige aanbod van games voor de PlayStation 3?
De drie musketiers, of toch niet
Door een magisch toeval zijn een tovenaar, dief en een ridder aan elkaar gekoppeld. Zonder dat ze elkaar kennen zullen ze het spannende en magische verhaal van Trine moeten doorkruizen. Dit is maar goed ook, want ieder heeft zo zijn eigen kwaliteiten waar je hindernissen mee moet oplossen. Tijdens de vijftien levels die je voor je kiezen zal krijgen zul je op ieder moment van slechts één personage de krachten kunnen gebruiken. Met een druk op de knop kun je echter snel van personage veranderen.
Het complete verhaal speel je in 2D, met een magische wereld vol met hindernissen waar je doorheen moet komen. Natuurlijk zul je niet zonder kleerscheuren thuis komen, onderweg proberen skeletten, grote spinnen, vogels en gigantische monsters je het leven zuur te maken. Het zal vast en zeker meerdere keren voorkomen dat een personage het loodje zal leggen. Dit is geen ramp, aangezien je op dat moment nog twee andere personages tot je beschikking hebt. Bij de volgende checkpoint, waar er overigens veel van zijn, zal het personage wat dood is gegaan terugkeren in het verhaal. Mochten alle drie de personages dood gaan, dan kun je terug keren naar de laatste checkpoint.
Drie verschillende kwaliteiten
Met de tovenaar, dief en ridder heb je zeer verschillende kwaliteiten in huis. Zo kan de tovenaar grote blokken tevoorschijn toveren, wat als opstapje of obstakel kan dienen. De dief heeft een pijl en boog tot haar beschikking, waarmee je de vijand van afstand kan beschieten. Tevens kan de dief met een soort van touw over gedeeltes van levels springen, wat erg handig is in de game. Met de ridder heb je een echte vechtersbaas in huis. Door middel van een zwaard en schild kun je de vijand in stukjes slaan.
Naarmate het verhaal vordert zul je upgrades tegen komen, zoals een pijl met vuur voor de dief, of een gigantische hamer voor de ridder. Door de verschillende kwaliteiten van de personages kun je het op sommige momenten aardig moeilijk krijgen als bijvoorbeeld de dief dood gaat. Hiermee zijn de personages te afhankelijk van elkaar, waardoor je naar de vorige checkpoint moet lopen zodat het gedode personage weer tot leven wordt gewekt.
Een magische wereld
De magische wereld is gehuld in een prachtig grafisch jasje. Details, veel mooie kleuren en scherpte zijn de factoren die er een lust voor het oog van maken. Je voelt dat er een magisch sfeertje hangt, wat dus ook echt klopt. Af en toe laat de omgeving het echter afweten, wanneer bijvoorbeeld een rots niet goed verplaatst kan worden, omdat het ergens klem tussen zit of ergens tegenaan knalt. Niet alleen het grafische gedeelte is meer dan goed, ook het geluid zit wel snor. De stem die tussentijds het verhaal uitlegt en de rustige muziek die je hoort tijdens het spelen zijn prettig voor het oor.
Hindernissen
Het verhaal van Trine is eigenlijk één grote hindernis. In elk level zul je één of meerdere hindernissen moeten passeren voordat je verder geraakt. In de meeste situaties is de kracht van de tovenaar, het bewegen van objecten en het maken van grote blokken en planken, het meest nuttig. Dit komt omdat er veel gebruik wordt gemaakt van verschillende hoogtes, waardoor je in enkele gevallen bijvoorbeeld een groot rad moet laten draaien zodat je hogerop komt.
Aangezien de ridder een harnas draagt, zal hij erg nuttig zijn in het water, om zo snel mogelijk op de bodem van het water terecht te komen. Maar ook de dief is meer dan nuttig in verschillende levels met meerdere hoogtes. Naast het bewegen door de lucht aan een stuk touw kan zij ook erg hoog springen. Zo heeft eigenlijk iedereen zijn eigen rol door hele verhaal. Uiteraard gaat niet alles van een leien dakje. Wanneer het meerdere keren niet lukt om aan de andere kant van een hindernis te komen, begin je vanzelf een beetje te mopperen. Als je dan eindelijk eens goed springt, zul je erg opgelucht zijn en kun je eindelijk verder.
Eentonig
Bij het begin krijg je al meteen te maken met hordes skeletten die je allemaal het liefst dood ziet gaan. Later in het verhaal krijgen deze skeletten, wat de grootste boosdoeners zijn in de game, een houten schild voor zodat het een tikkeltje moeilijker wordt om ze af te stoppen. Naarmate de game vordert wordt het toch allemaal wat te eentonig qua tegenstanders en hindernissen. Zo nu en dan zul je jezelf even moeten inspannen om een gigantisch monster met de grond gelijk te maken, maar ook deze zijn met niet al teveel moeite geen obstakel meer voor jou.
Conclusie
Trine is een vermakelijke game waar je tussen de zes en acht uur ongeveer mee klaar zal zijn. De hindernissen zullen een uitdaging blijven, al wordt het wel na enige tijd een beetje te eentonig. Bij mij was dit op het punt dat het verhaal bijna afgelopen was, oftewel precies goed getimed. Voor 20 euro, wat toch ook weer niet de hele wereld is, zul je sowieso een leuke game krijgen die je momenteel niet kan vergelijken met een game die net uit is of binnenkort in de winkels zal liggen.
Cijfer: 8