Transformers: Dark of the Moon Review

Stop robots, explosies, auto’s en mooie vrouwen in een film en een hele meute mannen trekt spontaan naar de bioscoop. Transformers: Dark of the Moon is de derde film die dit trucje uitvoert. Bij zo’n film hoort natuurlijk ook een game, maar in de game zul je het zonder de mooie vrouwen moeten doen. Weet Transformers: Dark of the Moon ons ook zonder het vrouwelijk schoon te boeien en is er dus werkelijk “more than meets the eye?”

Dat er geen vrouwen in de game zitten geeft al weg dat het spel niet het verhaal van de film volgt. In de game komen trouwens helemaal geen mensen voor. Het zijn echt de Transformers waar het omgaat. De hele game is een prequel op de film. Het verhaal legt een basis voor wat er in de film gaat gebeuren. Ben je na het zien van de film verward over enkele zaken, dan kan het dus handig zijn om de game eens te spelen in de hoop dat het daar duidelijker van wordt.

Het verhaal gaat over de zoektocht van de Autobots naar de Decepticons die nog op Aarde zijn. Dit gaat uiteraard niet helemaal volgens plan en in de zeven hoofdstukken die volgen mag jij alles oplossen. Je speelt zowel aan de kant van de Autobots als aan de kant van de Decepticons. Dit geeft je een breed arsenaal aan verschillende wapens. Al is het soms toch ook vreemd dat je eerst bijvoorbeeld Optimus Prime aan het vernietigen bent om meteen daarna zelf als Optimus Prime aan de slag te gaan om iemand te verslaan die net nog aan jouw kant stond. Hierdoor krijg je geen band met de personages en wordt het meer een hersenloos geknal.

Hoog ‘Michael Bay’-gehalte
Daar kenmerkt de game zich wel een beetje mee, dat hersenloos geknal. Hoewel er genoeg afwisseling is in de manier waarop je speelt, ben je altijd bezig met het afvuren van je wapens. Ergens is het wel logisch. Transformers blijft een Michael Bay productie en dan zijn geweld en explosies de orde van de dag. De game probeert de schietmomenten wel af te wisselen met stukjes waarin je geen wapens meer hebt en je door een level moet sluipen. Dat is echter niet wat je verwacht van deze game en het pakt helaas ook niet zo goed uit. Het werkt zichzelf een beetje tegen. Er is te veel actie, maar als de actie dan weg wordt gehaald wordt het saai en wil je weer meer actie.

Hetzelfde is het geval met de stukjes waar je moet racen. Transformers zijn natuurlijk ook voertuigen en dat kan niet achterwege worden gelaten in de game. Het is dan weer zo spijtig dat het racen veel te simpel is en zelfs iets wegheeft van het racen in de Cars games. Het sluipen en het racen voelt allemaal zo achterhaald aan als je een paar minuten later weer volop aan het knallen bent. Gelukkig is dat gedeelte wel gewoon in orde. Dat komt voornamelijk door de nieuwe modus: Stealth Force.

Stealth Force
In Stealth Force transformeer je maar gedeeltelijk in een auto. Je ziet eruit als een auto en je rijdt ook in plaats van dat je loopt, maar je hebt wel nog steeds alle wapens tot je beschikking. Je bent de ultieme James Bond auto. Als je in Stealth Force bent, ben je veel wendbaarder dan als een grote robot. Ook ben je een stuk kleiner waardoor je je makkelijker kunt verschuilen. De Stealth Force modus heeft ook een aantal unieke wapens dat je niet kunt gebruiken als je een robot bent.

Een van de beste toevoegingen van Stealth Force is het strafen. Dit betekent dat je je ook zijwaarts kunt verplaatsen. Vooral wanneer je vijanden aan het vermorzelen bent, is het handig dat je ook opzij kunt rijden terwijl je blijft schieten. Een bewegend doelwit is namelijk moeilijker te raken voor de tegenstanders. Met één druk op de knop zit je trouwens al in Stealth Force. Het is heel gemakkelijk te gebruiken en een goede toevoeging aan de gameplay. Toch wil Stealth Force ook wel eens aanvoelen als een oppermachtige modus. De balans tussen deze modus en de robot-modus helt erg over naar de Stealth Force. In deze modus zul je dan ook het grotendeel van de gevechten doorstaan.

Kort en saai
Binnen vijf uur heb je zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad de game al uitgespeeld en dat is behoorlijk kort. Zelfs die korte periode weet de game niet volledig te boeien. Er zitten momenten in de game die gewoon ontzettend saai zijn en ervoor zorgen dat je met tegenzin verder gaat spelen. Je kunt na de singleplayer wel met de multiplayer van de game beginnen. Daar kun je je wel even vermaken, maar ook dit blijft niet lang leuk. Diegenen die de vorige Transformers game, War for Cybertron, online hebben gespeeld, hebben alles wel gezien. De multiplayer van Dark of the Moon zit prima in elkaar maar weet helaas niets toe te voegen ten opzichte van andere online shooters als Halo.

Niet beter dan gemiddeld, soms zelfs slechter
De game ziet er verder wel prima uit, maar absoluut ook niet meer dan dat. Zelfs de explosies, waar Transformers films om bekend staan, zien er niet indrukwekkend uit. En dat geldt eigenlijk voor de meeste special effects. Het lijkt net alsof ontwikkelaar High Moon zijn vorige game Transformers: War for Cybertron gewoon in een nieuw jasje heeft gestoken, want een echte verbetering ten opzichte van de game van vorig jaar is niet te zien. Er zijn inmiddels wel mooiere games verschenen en daar loopt Dark of the Moon nu achteraan.

Wanneer je de keus hebt om Transformers: Dark of the Moon op de Xbox 360 of PlayStation 3 te spelen raden we jullie sterk aan om voor de Xbox 360 versie te gaan. Daar draait de game duidelijk het beste op. Op de PlayStation 3 heeft de game om onduidelijke redenen veel problemen met de framerate en met screen tearing (horizontale lijnen op je scherm). Dat ondanks de verplichte installatie van ongeveer vier gigabyte.

Niet aan te raden
De gameplay is maar bij vlagen interessant en in vier à vijf uur heb je de aftiteling al gezien. Als je van actiegames houdt in de derde persoon dan heb je momenteel niet veel keus qua nieuwe games. Toch kunnen we Transformers: Dark of the Moon niet aanraden. Zeker niet voor de volle prijs. Je bent beter af als je Transformers: War for Cybertron uit de budgetbakken haalt. Dan ben je goedkoper uit én heb je ook nog een betere game in handen.