Toy Soldiers: Cold War Review

Toy Soldiers was één van de meest popuaire games op de Xbox Live Arcade vorig jaar. Reden genoeg dus voor ontwikkelaar Signal Studios om een vervolg uit te brengen. Ditmaal gaan we naar de Koude Oorlog met Toy Soldiers: Cold War.

Elke jongen heeft vroeger wel met kleine soldaatjes gespeeld. Al sinds de oudheid vinden kinderen het leuk om oorlogje te spelen. De combinatie tussen speelgoedsoldaten en games kon dan ook niet uitblijven. We zagen de mix eerder al opduiken in onsuccesvolle franchises als Army Men. Het is echter pas sinds vorig jaar, toen Toy Soldiers verscheen voor de Xbox Live Arcade, dat we kunnen spreken van een succesvolle combinatie. Kan ontwikkelaar Signal Studios dit succes overtreffen met opvolger Toy Soldiers: Cold War?

Koude oorlog
Net zoals zijn voorganger is Toy Soldiers: Cold War een tower defence game. Dit betekent dat je je fort, in dit geval een speelgoeddoos, moet beschermen tegen aanstormende troepen. Dit doe je door op vaste locaties bepaalde troepen te plaatsen die het leger van je tegenstander aan flarden schieten. De gameplay is eigenlijk grotendeels hetzelfde gebleven, met het verschil dat de Tweede Wereldoorlog heeft moeten ruimen voor de Koude Oorlog van de jaren tachtig. En dat merk je, want waar de oorlogsmachines nog vrij primitief waren in de vorige game, kun je nu aan de slag met geavanceerdere voertuigen en afweergeschut.

Modernere wapens
Grotendeels heb je nog steeds dezelfde troepen ter beschikking. Je hebt luchtafweergeschut, vlammenwerpers, mortieren en nog veel meer. Prikkeldraad wordt echter niet meer gebruikt in deze modernere oorlogsvoering. Er zijn ook heel wat nieuwe wapens. Wat dacht je van een snelvurend anti-tank geweer. De schade die je met al deze wapens aanricht, levert je flink wat geld op. Wanneer je genoeg geld hebt, kun je bepaalde wapens verbeteren. Het gaat hier niet meer om kleine veranderingen, zoals in de eerste game het geval was, maar om drastische aanpassingen die je verdediging meteen ijzersterk maken. Zo wordt je machinegeweer enorm krachtig, kan het niet meer oververhit raken en kunnen de bijhorende troepen ook nog eens granaten werpen.

Geen standaard tower defence
Tot hiertoe lijkt Cold War de formule van zowat elke andere tower defence game te volgen. Toch splitst de game zich af van de gebruikelijke standaard. De game staat je namelijk toe om zelf achter alle wapens te gaan zitten om volledig los te gaan op het vijandige speelgoed. Wapens die raketten afvuren geven je echt controle over het projectiel, dat je in de lucht nog helemaal kunt bijsturen. Elk wapen moet op een andere manier bestuurd worden, wat zorgt voor mooie variatie.

Je moet goed inschatten welk wapen je het best kunt overnemen op bepaalde tijdstippen. Zet de tegenstander tanks in, dan moet je uiteraard niet met een machinegeweer aan de slag gaan. Er worden steeds andere eenheden op je afgestuurd, waardoor je de hele tijd troepen moet kopen en verkopen, om zo steeds de best mogelijke verdediging op te bouwen. Je hebt echter geen oneindige hoeveelheid geld. Goed nadenken over al je acties is dus de boodschap.

Rambo
Want al je acties hebben wel degelijk gevolgen. Zet een verkeerde eenheid neer op een verkeerde plek en de kans is groot dat je basis vernietigd wordt. Gelukkig kun je, als je basis ontploft is, terugkeren naar een moment waarop je nog goed bezig was. En als het zelfs dan nog te lastig is, kun je proberen om veel schade aan te richten door zelf te gaan knallen en zodoende punten te verzamelen. Als je op deze manier veel punten binnenhaalt, wordt je wapen niet alleen sterker, je maakt kans op een barrage.

Barrages bestaan uit allerlei handige hulptroepen die je kunt inzetten. Het luchtafweergeschut is bijvoorbeeld erg handig, maar het liefst zul je aan de slag gaan met de commando. Dit speciale actiefiguur lijkt niet alleen erg sterk op Rambo, hij is ook nog eens even sterk. Met het grootste gemak verslaat hij in zijn eentje hele vlagen tegenstanders terwijl hij coole zinnetjes loopt te brullen. Het is onmogelijk om met de commando te spelen zonder een brede lach op je gezicht.

Niet eenvoudig
Als je even niet aan het bouwen of aan het schieten bent, kun je in allerlei voertuigen kruipen die beschikbaar zijn tijdens de levels. Tanks, helikopters, vliegtuigen en andere voertuigen staan tot je beschikking voor net dat beetje extra vuurkracht. Het lijkt nu misschien alsof Cold War een erg eenvoudige game is met alle mogelijkheden die je hebt. Maar niets is minder waar, want een level eindigt maar al te vaak met een gigantische eindbaas, meestal in de vorm van een reusachtig voertuig. Het kan soms wel vijf minuten duren voor je zo'n eindbaas verslaat, wat erg lang is vergeleken met de tegenstand van normale soldaten. Tenminste, als hij in die tijd nog niet al je troepen heeft verpletterd.

Korte game
Hoewel de game vrij pittig is, duurt het niet bijster lang voordat je de laatste eindbaas hebt omgelegd. Cold War is dus vrij kort en dit omdat je nu niet de campaign van beide legers moet spelen maar enkel die van de Amerikaanse troepen. Dit voelt aan als een gemist kans maar om toch nog voor wat extra levensduur te zorgen, zijn er uitdagingen die je kunt voltooien. Zoals bijvoorbeeld 100 man neerknallen met hetzelfde wapen. Daarboven zijn er ook nog minigames waarbij je zoveel mogelijk tegenstanders moet ombrengen binnen een bepaalde tijd. Het is een leuke extra maar het wordt toch vrij snel saai.

Ten slotte is er de multiplayer, die geen haartje is veranderd. Je kunt nog steeds zelf voertuigen aanmaken en deze naar de vijandige basis te sturen terwijl je bezig bent met je eigen verdediging. Je kunt heel de map zien en dus kun je je online tegenstander nooit verrassen. Wij hadden graag wat meer modi gezien en niet gewoon dezelfde multiplayer van voorheen. Online spelplezier zul je dus in de co-op moeten zoeken.

Sfeervol
Grafisch is Cold War erg knap. De stijl is nog hetzelfde als in de vorige game, zo zullen de levendige soldaten weer in een actiefiguurtje veranderen wanneer ze sterven en helemaal geplastificeerd weer op de grond vallen. Ook de maquettetafel waarop de oorlog plaatsvind kent mooie details die je vrolijk maken. Zo zie je vaak voorwerpen die helemaal niet thuishoren in een oorlog, zoals voetballers of een verdwaalde floppydisk, die dienst doet als brug. Naast de tafel is ook steeds een radio terug te vinden, die stevige rock speelt uit de jaren tachtig, wat de sfeer helemaal ten goede komt. Ook de ontploffingen en de overige geluiden zijn tiptop in orde.

Prettige déjà vu
Wie op zoek is naar vernieuwing na de eerste Toy Soldiers game, zal teleurgesteld worden. De gameplay is nog helemaal hetzelfde en de veranderingen, nieuwe vaak stevigere wapens en hulptroepen die je kunt oproepen, zijn gewoon niet voldoende. Maar de gameplay van de vorige game was gewoon zo sterk dat je ook ditmaal weer heel wat plezier zult beleven. De sfeer is weer erg sterk en plaatst je midden in de Koude Oorlog, zij het met de nodige stereotypes. De singleplayer is heel wat korter maar gelukkig is er nog de multiplayer die je heel wat uurtjes zal bezighouden. Cold War is een absolute topgame als je de voorganger niet hebt gespeeld. Voor de anderen zal deze game aanvoelen als een zeer prettige déjà vu.