Total War Warhammer 2 Review - Treedt in de voetsporen van zijn voorganger

De Total War franchise heeft al vele settings op zijn naam staan, maar de meest controversiële benadering werd vorig jaar geïntroduceerd. Liefhebbers van de strategie serie maakten kennis met het fantasierijke Warhammer en dat pakte ongelofelijk goed uit. Weet het tweede deel binnen deze samensmelting hetzelfde kunstje te flikken? Dat lees je in de Total War Warhammer 2 Review.

De nieuwste PC-exclusieve real-time strategy game met tabletop-elementen van Creative Assembly vormt de tweede installatie binnen het Warhammer drieluik. Opnieuw zullen spelers met fictionele rassen strijden om de toekomst van hun soort te bepalen en de in chaos verkerende wereld te redden (of juist niet). Alleen zit er in tegenstelling tot diens voorganger nu een flinke twist in de motieven van de facties, of kan het beter ‘een flinke twister’ genoemd worden?

Waar de eerste Total War Warhammer in de basis een hoop verschillende verhalen uiteenzette, miste er toch een overkoepelend verhaal. Elke factie mocht dan wel zijn eigen lore hebben, maar verder dan het overheersen van de wereldkaart ging de doelstelling niet echt. Om herhaling te voorkomen is Creative Assembly met een verrassende aanpak gekomen.

Een uit de kluiten gewassen tornado, genaamd de Great Vortex, bewaart de balans tussen de volkeren van de New World door middel van bovennatuurlijke krachten. Althans, dat behoorde het te doen totdat dit magische verschijnsel verstoord werd en energie begon te lekken. Voor een deel van de naburige rassen is dit het startsein om de Great Vortex in ere te herstellen en de wereld van vernietiging te behoeden. Haaks hierop staan de kwaadaardige wezens die de vrijgekomen kracht juist willen manipuleren om er zelf gebruik van te maken.

De Great Vortex is meer dan een gimmick om wat vlees aan het verhaal mee te geven. Tijdens de grand campaign vertaalt dit zich in een race tegen de klok, waarbij elk van de vier kersverse facties erop uit is het magische verschijnsel te gebruiken of misbruiken. In totaal moeten er vijf verschillende rituelen uitgevoerd worden om de krachten aan banden te leggen. De eerste die deze uitdaging voor elkaar krijgt, kan zich de heerser van de New World noemen.

De rituelen van de campagne modus zorgen qua gameplay voor een paar vernuftigheden. Om zo’n ceremonie te starten moet je een speciale valuta verzamelen. Dit betaalmiddel is alleen te behalen met het uitvoeren van bepaalde quests en het in eigendom hebben van heilige nederzettingen. Het is een slimme zet geweest om de speler zelf te laten kiezen wanneer de plechtigheid ingezet wordt, want de hel breekt vervolgens gelijk los.

Na het activeren van een ritueel wordt de speler belaagd door allerlei volkeren die erop uit zijn om jouw heilige locaties met de grond gelijk te maken. Zij kunnen vanuit het niets opeens midden in het persoonlijke territorium verschijnen zonder enige aankondiging. Snel handelen is hierbij een vereiste, want voor je het weet verlies je het ritueel en komt een andere partij voor te liggen. Met de uitdaging zit het, net als in het eerste deel, helemaal prima.

Het mooie aan Total War games is dat niet alles om jou draait en niet alleen jouw factie te lijden heeft onder de belagers. Als andere rassen een ceremonie starten zullen ook daar repercussies op volgen. Ook als je totaal niet in de buurt bent, kun je proberen de tegenpartij te verhinderen door gewoon een specialistisch huurleger te bestellen. Die nieuwe facties weten namelijk wel wat strijden is.

In Total War Warhammer 2 kan je voor het eerst aan de slag met de High Elves, Dark Elves, Lizardmen en Skaven. De nieuwbakken rassen kennen allemaal hun eigen sterktes, zwaktes, persoonlijke vaardigheden en unieke mechanics. De Skaven werkt bijvoorbeeld met een systeem waarbij de hoeveelheid voedsel bepaald hoe sterk de troepen zijn, terwijl de hagedissenwezens kracht putten uit het linken van verschillende nederzettingen. In principe is de gameplay van elk ras een wereld van verschil.

Naast speelstijlen kent elke groepering ook weer een geheel eigen lore, taal, cutscenes, leiders, bouwstijl, techtrees, unieke items, units en nog veel meer van wat je gewend bent van Total War. Je zult veel plezier beleven met al deze verscheidene elementen, wat geen enkele playthrough hetzelfde doet aanvoelen. Helaas komt niet elke factie even sterk uit de hoek.

De Lizardmen zijn fantastisch en uitdagend met een grote verscheidenheid aan reptielachtige units. De rattenmannen van de Skaven doen een klein stapje terug, maar zijn nog redelijk imposant. Aangekomen bij de High en Dark Elves vallen de troepen en karakteristieken een beetje tegen en liggen deze in het verlengstuk van al eerder speelbare facties. In tegenstelling tot het overgrote deel van alle Warhammer rassen missen deze twee laatste groeperingen de nodige overtuigingskracht.

De overduidelijke vierdeling van de facties is ook terug te vinden in de gigantische wereldmap die je voorgeschoteld krijgt. De nieuwe kaart kent vier grafisch prachtige continenten die gescheiden worden door een enorm oppervlak aan water. Elk van deze gebieden kent één of meerdere overheersende klimaten die veelal effect hebben op de speelstijl. Wat je kan verwachten is genoeg afwisseling door bijvoorbeeld uitgestrekte woestijnen, jungles, moerrassen en nog veel meer.

Gameplay op de oceaan is geen onbekende voor de franchise, maar in deze mate is het nog nooit geïntroduceerd. Er zijn vele eilandengroepen, schatten en andere bezienswaardigheden in het water terug te vinden, waardoor het blauwe goedje meer is dan alleen een oversteekmogelijkheid. Helaas worden gevechten vooralsnog alleen met auto-resolve opgelost, maar het toevoegen van stormen en draaikolken die je troepen beschadigen maken een hoop goed.

Over het algemeen weet de wereldkaart van Total War Warhammer 2 meer te verbazen dan die van het eerste deel. Een fletser kleurenpalet neemt je mee op een tropische reis waarbij elk continent een ander smaakje heeft. Mocht je verlangen naar de setting van de eerste Warhammer RTS en de originele game tevens in bezit hebben? Dan worden deze twee wereldkaarten gewoon aan elkaar geniet voor één onovertroffen grote campagne kaart.

Alhoewel het spel tig van nieuwe elementen kent, vindt Total War Warhammer 2 het wiel niet opnieuw uit. De verbazing tussen de eerste Total War Warhammer en de rest van de franchise is beduidend groter dan tussen het begin van deze fantasy aftakking en zijn nakomeling. Het is te vergelijken als de stap tussen Total War Rome 1 naar Rome 2, maar dan met iets meer inhoud.

De mechanics en multiplayer mogelijkheden werken zelfs in de fijnere lijnen nog hetzelfde. Turn-based stappen op de wereldkaart, de indrukwekkende realtime gevechten, camerabedieningen, diplomatieke mogelijkheden en nog veel meer aspecten. Zelfs alle facties uit het vorige deel en diens effecten keren terug. Hiermee vormt het spel een feest van herkenning voor de speler die bekend is met het eerste deel.

Toch hoef je absoluut niet het eerste deel gespeeld te hebben om het beste uit Total War Warhammer 2 te halen. Sterker nog, de visueel wonderschone game neemt nieuwkomers aan het handje en geeft voortdurend tips. Een paar kleine aanpassingen zoals uitgebreidere bouwsystemen, het overnemen van ruïnes, kersverse free-for-all multiplayer modus en complexere animaties zorgen er zelfs voor dat dit spiksplinternieuwe deel beter in de toon valt dan zijn voorganger. Helaas zijn deze verbeteringen niet op elk vlak doorgevoerd.

Het lijkt erop dat Total War Warhammer 2 flink is afgevallen in het totale aantal quest battles. Ten opzichte van het eerste deel krijg je een stuk minder betekenisvolle veldslagen voorgeschoteld. Op het moment heeft elke leider maar één of twee van deze standalone gevechten die ook vanuit het hoofdmenu te starten zijn. Naast een vermindering op dit vlak is er nog een aantal problemen terug te vinden.

Dat de game veel weg heeft van de vorige game is opzich geen storend element, maar ook dezelfde valkuilen keren terug. Na cutscenes of realtime gevechten wilt de camera nog wel eens lastig doen. Bovendien reageren units nog steeds niet fijn genoeg om de totale controle over het gevecht te krijgen. Tel daarbij op dat naarmate de campagne vordert er inconsistentie in de framerate ontstaat en je herkent de negatieve patronen heus wel.

Total War Warhammer 2 is groots met een hoofdletter 'G'. Wederom onderhandel, plunder en vernietig je je een weg naar de overwinning waarbij rat noch elf gespaard blijft. Alhoewel er veel hetzelfde is gebleven, zoals de hoge kwaliteit van de aanlokkelijke graphics en diepgaande gevechten, kent de game genoeg content om meer dan alleen een gigantische DLC te zijn. Nieuwe volkeren met unieke speelstijlen, de Great Vortex als belangstelling en de verraderlijke New World vormen de peilers van deze solide RTS-constructie.

Tientallen en waarschijnlijk honderden uren zullen aan je voorbij schieten, terwijl je andere volkeren een lesje leert. Helaas zal dit niet geheel smetteloos gaan, want het spel komt zelf nog wel eens in opstand. Net als zijn voorganger keren framerate-problemen terug naar mate een campagne vordert en werken camera en unit responsies niet altijd naar behoren. Alhoewel de game hierdoor niet als perfect bestempeld kan worden, ga je onwijs veel plezier beleven met het uitroeien van de Skaven!