Tomodachi Life Review

Er zijn allerlei games op de markt waarin mensen een leven simuleren. De bekendste hiervan is met zekere overtuiging The Sims, waarin je je eigen Sim maakt en vervolgens het echte leven simuleert. Nintendo komt nu ook met een dergelijke titel naar de 3DS, die Tomodachi Life heet.

Nintendo heeft momenteel al een franchise lopen waarin het leven gesimuleerd wordt, namelijk Animal Crossing. Hierin boots je het leven na met een karakter dat leeft in een wereld vol vriendelijke dieren. Tomodachi Life doet eigenlijk een beetje hetzelfde, maar dan net even iets anders.

Je kunt in Tomodachi Life namelijk je leventje indelen zoals je dat zelf wil. Om te beginnen kun je je eigen Mii gebruiken, maar ook een nieuwe maken. Dit kan door een foto van jezelf te nemen of gewoon met de Mii editor. Dat is natuurlijk maar het begin, want alleen op de wereld zul je zeker niet zijn in deze game. Dat zou maar een saaie bedoeling worden.

Je kunt iedereen die je maar wil toevoegen in je wereld. En met iedereen bedoelt Nintendo ook echt iedereen. Neem een foto van een bekende ster en hij of zij zal als Mii in je wereld gezet worden. Een fijn idee, want nu kun je dus met je favoriete filmster of je idool optrekken en leuke dingen doen. Diegene gaat namelijk na het maken van de Mii gewoon in jouw appartementengebouw wonen op het eiland in de game.

Je leest het goed. Je krijgt een appartement in een gebouw en kan daar iedereen toevoegen. Vervolgens kunnen je Mii bewoners eigenlijk doen wat ze maar willen. Ze gaan met elkaar praten, zullen vriendschappen sluiten en relaties krijgen en ze zullen natuurlijk dingen ondernemen.

Jij doet eigenlijk niet heel veel behalve kijken hoe de karakters interactie met elkaar hebben. De game lijkt in dat opzicht dan ook wel op een interactieve kijkdoos op je handheld.

De Mii's op je eiland maken van alles mee. Je kunt als het ware achterover gaan zitten en rustig kijken wat ze allemaal aan het doen zijn. Zo worden er bij de fontein op het eiland regelmatig activiteiten georganiseerd zoals een goochelshow en een freestyle rap battle.

Natuurlijk hebben je Mii personages ook een beetje hulp nodig. Ze hebben honger, hebben ergens behoefte aan, raken dingen kwijt, vragen je advies over relationele dingen en zo zijn er nog een paar, niet al te diepgaande onderwerpen. Jij bent een soort van adviseur op het eiland die alle karakters helpt met wat ze ook maar willen.

De Mii's zullen bij je komen met hun vragen of stellen die als je een gesprek met ze aan gaat. Doe je het goed, geef je de bewoners wat ze willen of verras je ze met een kado van hun smaak, dan zullen ze als personage groeien.

Een beetje als de Tamagotchi die je vroeger dus had. Doe je het niet goed en maak je je personages dus niet blij, dan groeien ze ook niet. Het laten groeien van je personages levert hier en daar wel wat probleempjes voor de game op.

Zo spreken de bewoners allemaal maar een vreemd taaltje, maar dat is niet het vervelendste. Jij moet namelijk alles vanuit het Engels doen en dan soms ook nog niet eens het meest eenvoudige Engels. Niet dat dat een heel groot probleem moet vormen voor de meeste, wat oudere gamers, maar voor de jongste gamertjes onder ons kan dit wel een flinke domper zijn.

Het vervelendste van de game kan overigens zijn dat je personages soms erg moeizaam groeien terwijl je ze toch echt goed geholpen hebt. En juist wanneer de personages goed groeien speel je nieuwe voorwerpen vrij die je ze kado kunt geven.

Uiteindelijk kun je ze meenemen naar een concert of zelfs een Wii U geven. Leuke dingen, maar wel wat moeilijk bereikbaar in sommige gevallen. Het leven op het eiland kan dan ook soms flink ondankbaar aanvoelen en je kunt je afvagen hoe lang de game dan leuk blijft.

De game voelt dan een beetje ondankbaar aan, maar ziet er zeker niet zo uit. Op zich oogt Tomodachi Life lekker kleurrijk en levendig. De animaties in de game zijn allemaal lekker vloeiend en ook de driedimensionale kant is prima uitgewerkt.

Wat wel een klein puntje van kritiek is, is dat er soms een kartelige rand om de voorwerpen zit die je afgeeft of ontvangt. Dit had net wat strakker uitgewerkt mogen worden.

De muziek in de game is verder wel strak geregeld en daar laat Nintendo zoals gebruikelijk geen steek vallen. De deuntjes die uit je handheld komen klinken allemaal vrolijk en ook de stemmen van de personages zijn erg schattig.

Tomodachi Life is een game die zeker in het begin aardig overkomt. Alleen doordat de personages maar tot op zekere hoogte interactief zijn en je eigenlijk alleen maar bezig bent om ze tevreden te houden, kun je je afvragen hoe leuk het blijft.

Daarbij groeien je personages soms ook nog niet heel snel en moet je alles in het Engels doen. Op grafisch gebied is de game in ieder geval zeker in orde en wat betreft de 3D in de game en het geluid zit het al helemaal snor. Een leuke titel dus, maar je moet je afvragen hoe lang je er zoet mee bent.