The Kings Garden Review - Rijzende ster Schoenaerts maakt indruk

Alan Rickman, wie kent m niet? De Engelsman speelt vaak de slechterik en deed dit met verve in Robin Hood, Sweeney Todd en andere producties. Ook vertolkt hij de rol van professor Sneep in Harry Potter. Ook maakte hij indruk met geheel andere rollen in bijvoorbeeld Snow Cake. Behalve acteren, kan de beste man ook regisseren.

Al heeft het een tijdje op zich laten wachten tot Rickman weer regisseerde. Zijn regiedebuut was The Winter Guest (1997). Op 18 juni verschijnt The King’s Garden in de bioscopen, een film waar naast Rickman Kate Winslet schittert en ook rijzende ster Matthias Schoenaerts meedoet. Het is vooral laatstgenoemde die indruk maakt.

Schoenaerts is de laatste tijd niet van het doek weg te denken: schitterde de Belg nog recent als Duitse soldaat in Suite Francaise, is hij nu nog op het doek te bewonderen in Far From the Madding Crowd, zien we hem binnenkort alweer in The King’s Garden. Het is hard gegaan voor hem na het succesvolle Runsop. Wat Michiel Huisman betekent voor Nederland, betekent Schoenarts voor België. Hij is het keihard aan het maken.

In The King’s Garden vertolkt hij de rol van tuinarchitect André Le Notre. Hij krijgt in 1684 van de Frans koning Lodewijk XIV (Alan Rickman) de taak om de tuinen van Versailles te ontwerpen. Tuinen die van oorsprong dienen te worden ontworpen volgens een geordend systeem. Dan is daar opeens Sabine De Barra (Kate Winslet), een krachtige vrouw die voor zichzelf is begonnen als hovenier. Hoewel Le Notre in het begin twijfelt over De Barra, omdat ze niet zulke geordende ontwerpen toont, huurt hij haar tóch in om een fontein te ontwerpen.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201506/t/romance-winslet-en-schoenaerts.jpg" />

Iedere kijker weet het, niet voor niets is de film een kostuumdrama, dat als het begin van een romance begonnen is. Een die langzaam op gang komt, voor de kijker zelf te traag. En daarmee gaat Rickman de fout in. Duidelijk is te zien dat er een heimwee aanwezig is naar Sense and Sensbility waarin hij speelde met Winslet. Maar nergens weet The King’s Garden die kwaliteit te evenaren. Daarvoor is de film te braaf.

Het is duidelijk dat geprobeerd is om een liefdesspanning op te bouwen. Af en toe raken De Barra en Le Notre elkaar aan, de camera volgt hun blikken en zoomt in op kleine gebaren. Maar het duurt te lang voordat er echt iets spannends gebeurt. En in aanloop daar naartoe is weinig spanning te voelen, iets wat toch wel essentieel is voor een hartstochtelijke liefde.

Dan is de vraag: Waar ligt dat aan? Is er een acteur die onder de maat presteert, of ligt dat aan andere factoren? Wellicht is de combinatie van Winslet met Schoenaerts niet zo’n goede. De Belg voel je vanaf het begin. Hij worstelt met huwelijksproblemen en dan ook nog met zijn ontluikende gevoelens voor de schone De Barra. Winslet daarentegen, die altijd wel een degelijke rol neerzet, geloof je wat minder. Dat maakt de combinatie tussen de twee spelers er niet beter op.

Wat ook meespeelt is de muziekkeuze. Meeslepende muziek kan gevoelens bij kijkers aanwakkeren en dus versterken. Enkel wat close-ups zijn niet voldoende om een boodschap over te brengen. De muziekkeuze in The King’s Garden is te lief, wederom te braaf. Daardoor wordt de climax niet goed bereikt en dat is zonde. Het lijkt alsof Rickman te veel heeft willen toewerken naar een feel good gevoel op het einde en daarmee de drama wat nuanceert. Een verkeerde keuze.

De humor bij aanvang werkt goed. En met tussentijdse momenten ook. Geen kijker zal niet even een kleine gniffel moeten onderdrukken. Rickman zelf speelt nu eenmaal een heerlijk droge rol. En hij kan dan ook best grappig uit de hoek komen. Maar de kern van de film is toch eigenlijk best ernstig. En als dat niet de bedoeling was geweest: dán had de hele film beter moeten focussen op komische aspecten. Nu is de balans wat zoek.

Dat neemt niet weg dat Rickman niet vaker een poging mag ondernemen om te regisseren. Het siert de man om weer eens wat anders te proberen en The King’s Garden is dan ook zeker geen slechte film. Het valt op dat er oog voor detail is, dat bepaalde regiekeuzes doelbewust zijn gemaakt. Maar de vertelling van het verhaal komt niet helemaal goed uit de verf. Daarmee is de film een middelmatige productie, terwijl er zoveel meer in had gezeten. Jammer Rickman, misschien is drie keer scheepsrecht!