The Escapists Review - Een toffe 'all in one' game

De gevangenis is een plek waar niemand graag wil zitten. Maar als je dan toch opgesloten zit, dan is het wel handig als je weet hoe je moet ontsnappen. In The Escapists draait alles om het ontsnappen uit zo'n gevangenis. Een perfect strijdtoneel voor een game, toch?

The Escapists is een project dat ooit begonnen is op Kickstarter, een plek kreeg op Steam en nu is uitgekomen voor de Xbox One.

Het doel van The Escapists is om, hoe kan het ook anders, te ontsnappen uit een gevangenis. Je hebt zes verschillende gevangenissen, waarbij de eerste waaruit je zult proberen te ontsnappen het makkelijkst is en de zesde het moeilijkst. Je hebt zes verschillende manieren om te ontsnappen uit de gevangenissen, van het wel bekende een gat graven tot een algehele prison takeover.

review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201502/t/the-escapists-1423145732.jpg" />

Om kort en bondig te zijn: het zijn er verschrikkelijk veel. The Escapists heeft het grafische stijltje van een oude Pokémon, heeft het craft-systeem van Minecraft, heeft RPG elementen uit The Elder Scrolls en je hebt net zoveel strategisch vernuft nodig als in Rome Total War of Civilization V. Dit alles zorgt ervoor dat je om de haverklap het idee hebt dat je in een andere game zit dan The Escapists.

Het nadeel van al die elementen uit bovengenoemde games, is dat The Escapists zich 'verschuilt' achter de succesformules van Pokémon of Civilization V. Dit is erg jammer, omdat het nu lijkt alsof The Escapists een samenraapsel is van allerlei erg succesvolle games uit het verleden en dat je daardoor niet het gevoel hebt dat The Escapists een eigen grafisch sijltje, craft-systeem, RPG-elementen en strategische stukken heeft.

Zodra je The Escapists hebt opgestart, zul je eerst een eigen karakter moeten kiezen. Nadat je dat hebt gedaan, word je losgelaten in de wondere wereld der gevangenissen. Zodra je landt in de eerste gevangenis, genaamd Center Perks (de gevangenis heeft daadwerkelijk het uiterlijk van Center Parcs), zul je eerst het idee krijgen dat je een lineare game voorgeschoteld hebt gekregen. Niets is minder waar, zo bleek later.

Want wanneer je de tutorial succesvol hebt afgesloten, legt niemand je meer een haarbreed in de weg: je kunt doen wat je wilt doen. Je kunt je bijvoorbeeld bezighouden met de dagelijkse rompslomp in de gevangenis, zoals fitnessen met de inmates, op zoek gaan naar voorwerpen waarmee je kunt craften of een praatje maken met bezoekers van de gevangenis.

Maar ook dit heeft zo zijn nadelen. Op het moment dat je (figuurlijk) wordt vrijgelaten, heb je in het begin geen idee wat je moet doen. Er is in de wijde omtrek geen hulp te bekennen en je bent helemaal op jezelf aangewezen. Dit is op zich niet slecht natuurlijk, ware het niet dat je driekwart van de tijd als een hulpeloos mannetje aan het rond hupsen bent.

In The Escapists draait het voor een groot deel om de wachters die in en rondom het gevangenisterrein lopen. Dit zijn rondwaggelende mannetjes in blauwe pakken en petten. Je kunt proberen om via hen te ontsnappen, maar dat is een weg met veel rafelige randjes. Dat komt omdat de A.I. nog niet helemaal geoptimaliseerd is in het handelen met spelers.

Maar de moeilijkheidsgraad is dan wel weer heel sterk. Je merkt dat je, als je succesvol bent ontsnapt uit de eerste twee gevangenissen, dat het daarna alleen maar moeilijker wordt. Het kostte ons liefst drie en een half uur om uit de laatse, en tevens de meest zwaar bewaakte gevangenis, te ontsnappen terwijl het ons daarvoor één à twee uur kostte. Dit heeft als gevolg dat je gemengde gevoelens zal krijgen over de A.I., want waar ze op het ene vlak uitblinken zijn ze op het andere vak veel minder.

Kortom, wij kijken met gemengde gevoelens terug op The Escapists. Waar het aan de ene kant een geweldige game was, was het aan de andere kant niet veel soeps. De wisselvallige A.I., het RPG element dat net niet goed is uitgewekt en dat de game geen eigen gezicht heeft: er had meer in gezeten voor Mouldy Toof Studios.