The Ascent Review - Weet het boven de massa uit te stijgen?

The Ascent windt er geen doekjes om waar het de mosterd vandaan gehaald heeft. Wie Dead Nation ooit gespeeld heeft voelt zich hier meteen thuis. Zombies zijn ingewisseld voor levende vijanden van vlees en bloed of metaal en de lineaire levels zijn ingewisseld voor een grote open wereld. Maar is dat genoeg om van The Ascent een succes te maken? Wij reviewden de game en zochten het uit.

The Ascent speelt zich af op Veles, en wel in de hoofdstad genaamd The Ascent Group Arcology. Deze mijnstad wordt gerund door diverse high tech bedrijven. The Ascent Group is de grootste van deze bedrijven en runt de mijnenbusiness met ijzeren hand en met gebruik van slaven, naar Veles gelokt met de belofte van rijkdommen en eindeloze mogelijkheden.

Als een van deze slaven word je opeens geconfronteerd met het simpelweg verdwijnen van The Ascent Group, waarna de overige bedrijven niet dralen om de daardoor ontstane leegte op te vullen, met een spiraal van geweld tot gevolg. Aan jou om de wapens op te pakken en in deze ontstane chaos te proberen te achterhalen wat er gebeurd is met the Ascent Group en om je eigen vege lijf te redden.

In deze setting speelt The Ascent zich af. De Arcology wordt weergegeven in isometrische view. De Arcology is een bruisende omgeving diverse hubs, buitenwijken, duistere krochten en -in goede cyberpunk traditie- een elite die ver boven de massa leeft. De hubs zijn goed gevuld met personages die lekker hun eigen gang gaan. Het is leuk om gewoon even stil te staan en mee te luisteren met hun gesprekken.

De omgevingen zijn fraai vormgegeven, met hubs met veel trappen en neon/fluoriserende kleuren tegen grauwe achtergronden. De achtergronden met veel glas geven mooie doorkijkjes naar het grotere Arcology en geven je echt het idee in een grote metalen stad rond te lopen.

Je onderzoek naar de plotse verdwijning van de Ascent Group en het simpelweg overleven loodsen je door de verschillende delen van de stad die beheerst worden door verschillende fracties die elkaar bevechten om elke meter grond. met je nieuw herwonnen vrijheid hop je tussen die fracties als opdrachtgever en voer je voor hen het vuile werk op, ondertussen zoekend naar antwoorden.

Die opdrachten beteken meestal een nieuw deel van de Arcology bezoeken op zoek naar een persoon of voorwerp, en dat meestal in vijandelijk gebied. Gelukkig blijk je een meer dan redelijke aanleg te hebben om zeer uiteenlopende wapens te gebruiken. Assault weapons, railguns of raketwerpers, je draait er je hand niet voor om. Elk wapen heeft zijn eigen voor- en nadelen en kan bij een wapenhandelaar van upgrades voorzien worden. Over munitie hoef je je geen zorgen te maken, behoudens reloads is je voorraad oneindig. Niets let je dus om vijanden flink te lijf te gaan.

Dat is nodig ook, de game probeert je regelmatig te overweldigen met grote aantallen vijanden, afgewisseld (of gecombineerd!) met mini-bosses die behoorlijke HP sponzen kunnen zijn. Gelukkig heb je een brede keuze uit je arsenaal en kan je die uitbreiden met extra foefjes, zoals mechanische spinnen die ontploffen na contact met een vijand, een turret die kan plaatsen die zelfstandig vijanden bestookt, of een mechwarrior die je trouw volgt en als afleiding dienst kan doen.

Daarnaast heb je zelf ook de mogelijkheid om te schuilen achter dekking en vanuit je schuilplaats hoog overheen te schieten. Dat kunnen je tegenstanders overigens ook! De mogelijkheden zijn behoorlijk groot en eenmaal een favoriete tactiek gekozen kan je die uitbuiten door je karakter van specifieke 'perks te voorzien. De variatie is prima op orde en geeft je ruimte om te experimenteren.

Hoewel The Ascent geen big-budget full price release is (de game is nu voor 29,95 in de PS Store te koop) krijg je een flinke hoeveelheid content te spelen. Met een twaalftal flink omvangrijke hoofdmissies en een ruim dozijn zijmissies kan je zo 20 uur onderweg zijn. Dat de game al eerder op Xbox en Steam uitkwam is hierbij een voordeel: een aantal technische tekortkomingen is inmiddels opgelost, zodat de game momenteel prettig stabiel loopt.

Wel hadden we een enkele keer dat een cutscene wel triggerde, maar de daarna verwachte boss niet verscheen. een terugkeer naar het hoofdmenu en herstart loste dat echter snel op. Ook de navigatie is verbeterd sinds de initiële lancering, waardoor je nu altijd een indicator op scherm hebt waar je je eerstvolgende missie of doel kan vinden.

De quicktravel (via taxi of metro) blijft wat onhandig, doordat je eigenlijk eerst op de kaart moet uitzoeken waar je heen moet voor je volgende doel, om daarna in het selectiescherm de juiste bestemming te kiezen. Handiger was geweest als de indicator ook bij de diverse bestemmingen had gestaan. Heel lastig is dit allemaal niet: de wereld van Veles is niet zo enorm uitgestrekt dat ergens heen lopen onmogelijk is. Onderweg is er bovendien voldoende te zien om de wandeling waard te maken (en ondertussen nog even wat extra XP op te pikken!).

The Ascent levert een wereld die echt tot leven gebracht wordt door de vele NPCs die Veles bevolken, de fraaie omgevingen en mooi gebruik van belichting. Het is geen straf hier rond te lopen en eenmaal in gevecht is je wapentuig lekker gevarieerd, net als de diverse aanvalsmogelijkheden. De game speelt soepel weg en biedt geregeld stevige eindbazen die alleen net even te veel als bullet-sponzen fungeren. Hoewel het verhaal je niet omver zal blazen is het voldoende om als kapstok te dienen voor de diverse missies.

Met zowel lekkere gameplay als visuele pracht leveren publisher Curve Studios en ontwikkelaar Neon Giant mooi werk, waardoor we de kleine technische onhandigheidjes graag over het hoofd zien. Voor wie Xbox Game Pass abonnee isis er helemaal goed nieuws: the Ascent maakt onderdeel uit van het aanbod van deze service. Xbox spelers hebben dus helemaal geen excuus meer om deze game niet te proberen!