The Amazing Spider-Man 2 Review

Het is weer tijd om lekker door New-York te slingeren met Peter Parker in een veel te strak spinnenpakje. Het gaat natuurlijk over de nieuwe Spider-Man, The Amazing Spider-Man 2, waar recentelijk ook de gelijknamige film van uitkwam.

Vaak is het maken van een game over een film geen succesformule. Dat kan liggen aan het team dat aan de game werkt. Wellicht ligt het probleem bij de enorme tijdsdruk, aangezien de game ongeveer gelijk uit moet komen met de film om maximale winst te maken.

Of misschien ligt het aan een statisch verhaal, waarvan nauwelijks afgeweken wordt. Twee jaar geleden kwamen de eerste The Amazing Spider-Man film en game uit. Die game doorbrak de rampformule tussen films en games met een 7,5. Kan The Amazing Spider-Man 2 dat weer doen?

Na een korte introductie word je meteen in de actie gegooid en geïntroduceerd met het handelsmerk van Spider-Man: het slingeren van gebouw naar gebouw. In het begin is dit lastig, omdat je niet precies weet hoe de besturing in elkaar steekt.

Naar verloop van tijd krijg je hier een beetje vat op en worden je vaardigheden meer op de proef gesteld met upgrades van je schietende spinnenwebben. Dit is heel tof, aangezien je hierdoor heel veel diversiteit aan kunt brengen in het slingeren, zodat The Amazing Spider-Man 2 niet snel saai wordt om ergens heen te gaan.

Sterker nog, het slingeren is zelfs de leukste feature van de game. Het slingeren door Manhatten is prima uitgewerkt en de stad zelf bevat alle bekende gebieden die je zou verwachten. Wat is er nou leuker dan het Empire State Building te beklimmen als Spider-Man? Precies...

Met de upgrades van je spinnenwebben valt er genoeg lol te beleven door te free-roamen door de open wereld en hier en daar mensen te helpen om je reputatie omhoog te krikken, zoals we gewend zijn uit de vorige Amazing Spider-Man game. De gameplay in The Amazing Spider-Man is daarmee van een heel hoog niveau.

Het enige wat het slingeren door Manhatten leuker zou kunnen maken, is als Manhatten er beter uit had gezien. Te vaak zie je vage animaties van iemand die een telefoon half in zijn hand heeft of iemand met een raar gezicht. Qua uiterlijk had deze game net zo goed een PlayStation 2 game kunnen zijn, vooral als het gaat om animaties.

En dat, terwijl de game gespeels is op een PlayStation 4. The Amazing Spider-Man 2 ziet er op het gebied van visuals gewoon afgeraffeld uit. Niet al te best dus.

Je vind jezelf dan ook vaak half in een muur als je aan het vechten bent met boeven. Of je vliegt tegen een vaag uitziend gebouw aan, terwijl je nog aan het slingeren bent. Waar de game qua besturing prima werkt, ziet de game er dus uit alsof het allemaal last minute werk geweest is.

De visuele effecten hadden, net zoals bij de eerste The Amazing Spider-Man game veel beter gekund en misschien wel gemoeten. Zeker ook omdat de films wel fantastisch zijn als het gaat om de grafische schoonheid. Met deze erg tegenvallende graphics scoort ontwikkelaar Beeox absoluut geen punten.

Het vechtsysteem wordt ook ontsierd door de slechte animaties en graphics die een rode draad door de game voeren. Het vechtsysteem op zichzelf is wel heel tof. Je hebt heel veel vrijheid om bepaalde gevechten te benaderen, en ook zijn er veel verschillende soorten vijanden, eindbazen en aanvallen in je arsenaal.

Zo kun je gewoon slaan en schoppen, een spinnenweb afvuren of proberen iemand met een sneak-attack uit te schakelen. Het mooiste komt nog.

Dat is namelijk wederom de upgrades die je kunt doen via het upgrademenu. Je kunt daar, naast verschillende nieuwe bewegingen voor het slingeren door de stad, ook nieuwe en verbeterde vechtbewegingen kopen met punten die je bij iedere missie kunt behalen.

Bij het vechtsysteem werpt die echt zijn vruchten af. Die vechtbewegingen zorgen ervoor dat je ontzettend veel opties hebt en ook heel veel diversiteit vindt in de gevechten. Een supertoffe toevoeging aan de game dus.

Waar we eerder al zagen dat de game op visueel gebied snel afgeraffeld is, zien we dat hetzelfde opgaat bij het verhaal van de game. Naast dat de game slechts tien uur duurt is er ook een aantal momenten waar je grote vraagtekens bij plaatst.

Soms slinger je weleens langs de rand van een stad of in de buurt van Central Park, waar geen gebouwen zijn om je web aan vast te schieten. Toch schiet je dan een web af en kun je slingeren. Waar dat web dan aan vast zit is een gigantisch raadsel. Dat kan gebeuren zou je zeggen, zulke bugs zitten altijd wel in een game.

Soms slinger je door Manhatten met links, rechts, voor je en achter je gebouwen. Op deze momenten gebeurt het soms dat je een web probeert te schieten dat dan nergens aan vast klampt. Spidey laat dan een angstige kreet en je moet jezelf herstellen.

Ook kom je tijdens het vechten weleens half in een muur te zitten of gebeurt er iets wat je totaal niet wilde dat er zou gebeuren. Dit soort momenten zijn erg frustrerend en zorgen ervoor dat je met een raar gevoel de game uitspeelt. The Amazing Spider-Man 2 had nog zoveel meer tijd nodig om zich te ontpoppen als een volwaardig spel.

Sommige elementen aan The Amazing Spider-Man 2 zijn heel erg sterk. Zo is het vechten leuk, is het slingeren een goede toevoeging aan de gameplay en is het upgradesysteem leuk om erbij te hebben. Alleen de game wisselt de sterke punten af met hele slechte punten.

The Amazing Spider-Man 2 is te snel afgemaakt, omdat de game gelijktijdig uit moest komen met de film. Dit uit zich vooral in de grafische kant, gameplay en de lengte van het spel. Laat het dus een les zijn voor andere ontwikkelaars die een filmgame maken: Stop meer tijd in een game en hecht meer belang aan het eindresultaat dan aan geld voordat je een game gelijktijdig met een film uitbrengt!