Synapse Review - Speel als Darth Vader met guns blazing!

nDreams bouwt stevig aan een gedegen lijst VR games. Wat begon met Shooty Fruity, heeft geresulteerd in Synapse, een bijzondere VR game waarbij je in het hoofd van gevangene Peter Conrad kruipt, waar je mogelijkheden ineens onwerkelijk veel sterker worden. Het resultaat? Misschien wel de meest intense Star Wars beleving zonder Star Wars!

De PS VR 2 is inmiddels zo'n vier maanden oud en de lijst met games voor het nieuwe VR systeem van Sony begint langzamerhand uit te dijen. Een van de meest geschikte gametypen voor VR is de First Person Shooter. Immers speel je met VR sowieso al in first person. De stap naar een shooter is dan ook een kleine. Synapse, de nieuwe game van VR ontwikkelaar nDreams, past prima in dat genre. Je begint dan ook met een geweer in je hand. Maar al snel zal je er achter komen dat dat niet eens je meest dodelijke wapen is!

Aan het begin van de game word jij, de speler, geïntroduceerd bij ene Peter Conrad. Conrad is een staatsvijand en heeft een geheim. Hij heeft plannen om een massadestructie-aanval te plegen. Het probleem is dat Conrad zijn geheimen niet prijs wil geven. Daarom is er een truc bedacht. Conrad is verdoofd en wordt in een comateuze status gehouden. Jij krijgt de opdracht om het brein van Conrad te infiltreren om in zijn brein informatie over de aanstaande biologische aanval op te sporen. Met enige tegenzin laat je je overhalen en treed je het brein van Conrad binnen.

Daar wordt je geconfronteerd met een bijzondere wereld, waarin alles lijkt te kunnen. Je betreedt een soort grijs getinte arena, waar je belaagd wordt door fel roodgekleurde vijanden die je onder vuur nemen! Gelukkig heb je zelf ook een wapen in de hand en kan je het vuur van de aanstormende vijanden beantwoorden. Op elk moment zijn zo'n drie tot vijf vijanden actief in de spelwereld, maar als je een vijand uitschakelt, spawnt er al snel een nieuwe vijand. Per Arena moet je een x aantal vijanden verslaan, om zo de verdediging van Conrad te slechten, waarna je dieper in zijn brein kan doordringen. Uiteraard is elke volgende arena bevolkt door moeilijkere vijanden en een andere layout.

In totaal heb je een negental van dergelijke arena's te doorkruisen, voor je bij het bewustzijn van Conrad uit weet te komen, maar voor je dat bereik hebt, ben je al een flink aantal uren verder. Synapse speelt immers als een roguelike. Dat betekent dat je, als je het loodje legt, terug keert naar de centrale hub, waar je je 'verdiensten' voorgeschoteld krijgt, en daar upgrades kan verwerven, om het vervolgens nog een keer te proberen. Eén van de eerste upgrades die je krijgt, is telekinesis en dat verandert het spel compleet. Niet langer moet je het hebben van je schietkunst en nauwkeurigheid, maar ineens acteer je als een heuse Sith Lord.

Met een armbeweging til je vijanden op, gooit ze weg, of smakt ze tegen de grond. Ook kan je gekleurde vaten optillen, verplaatsen en met een ferme kneep tot ontploffing brengen. Ook staan er her en der kubussen verspreid, waar je mee kan spelen. Blok optillen en een vijand mee de grond in stampen? Dat kan, maar je kan ook een stuk creatiever zijn. wie van links naar rechts veegt, veegt de vijanden zo op een hoopje, om ze daarna de zee of lava in te duwen. Maar natuurlijk kan je de kubussen ook als mobiele verdedigingswand gebruiken. Met de juiste perks kan je de blokken zelfs gebruiken om de tijd te vertragen! experimenteren wordt echt beloond en de mogelijkheden lijken eindeloos. Dit komt vooralsnog het meeste in de buurt van hoe Darth Vader zich moet voelen als hij een hoop vijanden op een hoop veegt met een simpele armbeweging!

Naast de gameplay is Synapse ook een schoolvoorbeeld van wat er met de technische snufjes van de PS VR2 headset mogelijk is. Bewegen verloopt met de joystick, waarbij beweging plaats vindt, relatief ten opzichte van de richting die je opkijkt. Hierdoor is het mogelijk heel intuïtief en accuraat te bewegen, zonder dat je hoofd meteen op hol slaat en wagenziekte de kop op steekt.

Je kan dekking zoeken, maar dat werkt iets anders dan bij reguliere shooters. Je hebt je wapen in je ene hand, maar met je vrije hand kan je de omgeving vastgrijpen en vervolgens in de dekking duiken. Dat is heel even wennen, maar zodra je gewend bent weet je eigenlijk niet anders meer. Het is heerlijk om zo achter een muurtje te schuilen en met je geweer net over het randje op je vijanden te vuren.

Ben je even de weg kwijt, dan draai je de palm van je vrije hand naar boven en krijg je een holografische kaart voorgeschoteld, inclusief essentiële informatie als het aantal (en de positie!) van je vijanden, je health en meer. Zodra je je telekinesis verworven hebt, doet meteen ook de eye-tracking zijn intrede. Je hoeft maar naar een vijand te kijken om hem op te tillen en weg te slingeren. Dit werkt zo intuïtief en handig, dat we voor altijd verpest zijn. Dit willen we in elke shooter!

Gaandeweg ontsluit je meerdere wapens, maar buiten een gewoon geweer, shotgun en minigun krijgen we niet heel veel mogelijkheden. De wapens kunnen wel sterker worden, maar iets meer variëteit was hier wel welkom geweest.

Het vastpakken van je omgeving heeft een breder gebruik dan alleen maar in dekking gaan. Elke omgeving heeft flinke hoogteverschillen, waarbij je met telekinesis platformen kan verplaatsen. Maar, het kan ook meer old-school: vrijwel het hele level is te beklimmen, waardoor je door op de juiste plek naar boven te klimmen, je vijanden van achter kan verrassen!

Weet je een vijand te raken, een vat te laten ontploffen of een blok op te tillen en te lanceren, dankzij de force feedback in de Sense controllers en de headset heb je echt het gevoel midden in de actie te staan.

Synapse is een Roguelite, wat betekent dat je regelmatig het loodje zult leggen en opnieuw moet beginnen. Gelukkig zijn er diverse upgrades, waarmee je je kansen steeds wat verder vergroot. Ervaren FPS gamers zullen de negen arena's misschien wat eerder uitspelen dan anderen, maar ook dan biedt Synapse genoeg voldoening om een nieuwe speelbeurt te starten. De negen arena's worden bevolkt door steeds krachtiger vijanden en zelfs (mini)bosses, die je zelf dan weer met steeds krachtiger wapens tegemoet kan treden. Maar ook als je de negen arena's behaald hebt, is het spel nog niet over. Je wordt uitgedaagd datzelfde trucje nog eens twee keer te herhalen, uiteraard met nóg meer en sterkere vijanden!

Synapse is niet per se de langste game die je kan spelen, ook niet in VR. Maar wat de game doet, doet het heel goed. De eye tracking, feedback en besturing, het voelt allemaal heel natuurlijk aan en speelt daardoor als een zonnetje. De diverse arena's zitten knap in elkaar en bieden een variëteit aan mogelijkheden, niet in de laatste plaats door de vrijheid om vrijwel alles te kunnen beklimmen. De beperkingen die je wellicht aan het begin nog voelt (kogels die onnauwkeurig rondvliegen, geen force push), worden later ruimschoots gecompenseerd. Wij zien onszelf in ieder geval nog vaak terugkeren naar het brein van Conrad, al was het maar om ons even als de onoverwinnelijke Vader met guns te voelen.