Steelseries Stratus XL+ Review - Gaat de strijd aan met Microsoft

Sinds 2005 hebben fabrikanten van controllers voor PC een groot probleem; de controller van de Xbox 360 bleek zo makkelijk te werken op Windows, dat er amper plek was voor controllers van andere makelij. Steelseries probeert grond te winnen op de controllers van Microsoft met de Steelseries Stratus XL+ voor Windows en Android, maar heeft Steelseries een kans?

Wanneer je voor het eerst de Steelseries Status XL+ uit de verpakking haalt, vallen er gelijk twee dingen op: de layout van de knoppen en het gewicht. Steelseries erkent de dominantie die Microsoft momenteel heeft als het gaat om de controller-markt en speelt daar handig op in. In plaats van een nieuwe layout te maken voor knoppen en een eigen standaard probeert te forceren, kiest Steelseries er juist voor om mee te liften op de populariteit van de Xbox-controllers. Elke game die een Xbox-controller ondersteunt, ondersteunt gelijk de Steelseries Stratus XL+, omdat ze de controller herkennen als een Xbox-controller.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201512/t/steelseries-stratus-xl-review.jpg" />

Het is dan ook niet verrassend dat elke knop op een Xbox-controller ook te vinden is op de Steelseries Stratus XL+, alleen is de plek of de vorm van de knoppen wel veranderd. Zo staan de twee sticks niet diagonaal van elkaar, maar staan ze juist netjes naast elkaar, zoals Sony al jaren de sticks hanteert op haar PlayStation-controllers. Die sticks voelen tevens ook heerlijk aan, met een subtiel grip-patroon en ze zijn ook goed in te drukken, zonder dat je ze per ongeluk kan indrukken als je druk aan het gamen bent. Ook de knoppen en D-pad zijn iets anders dan de reguliere Xbox-controllers en voelen beiden goed aan, met vooral knoppen die zeer makkelijk snel achter elkaar in te drukken zijn, omdat het reset-punt van de knoppen zeer laag liggen.

We zijn echter iets minder te spreken over de schouderknoppen van de Steelseries Stratus XL+. De triggers voelen net zoals de rest van de controller goed aan en zijn via de software ook aan te passen aan jouw voorkeur, maar de buttons liggen net iets te hoog. Wanneer je de controller normaal vasthoudt is elke knop goed te vinden, maar voor de schouderknoppen moet je je wijsvingers net iets te ver omhoog buigen wat ongemakkelijk aanvoelt. Dat is niet erg in bijvoorbeeld shooters, waar je de knoppen gebruikt om snel een granaat te gooien, maar in een game als Dark Souls II, waarbij de schouderknoppen worden gebruikt voor slaan en blokken, is het niet fijn.

Dan hebben we ook nog dat andere punt wat opvalt wanneer je de Steelseries Stratus XL+ uit de doos haalt en dat is het gewicht. Het is een draadloze controller, dus er komt sowieso al een gewicht af van de twee AA-batterijen die nodig zijn – één setje zorgt voor veertig uur speelplezier -, maar zelfs zonder batterijen voelt de controller heerlijk zwaar aan. Het is niet zo zwaar dat je op den duur kramp krijgt in je pols, maar wel zo zwaar dat hij altijd aanwezig is in je handen en het ademt tevens kwaliteit. Bij de Steelseries Stratus XL+ heb je nooit het idee dat hij zomaar kapot valt of sowieso snel slijt wanneer de jaren verstrijken.

Het draadloze aspect van de Steelseries Stratus XL+ wordt uitgevoerd door een Bluetooth-verbinding, in tegenstelling tot een USB-dongle die vaak gebruikelijk is voor draadloze controllers. De reden daarachter zal waarschijnlijk zijn dat gamers over het algemeen niet veel vrij USB-ports hebben, met de hoeveelheid apparatuur die van USB-ports gebruikmaken tegenwoordig, en dus is Bluetooth de ideale oplossing. Het probleem is echter wel dat je een Bluetooth-aansluiting nodig hebt in je moederbord en als die niet aanwezig is moet je alsnog een Bluetooth-dongle aanschaffen en die in een USB-port steken. Bovendien komt er dan nog eens ongeveer twintig euro bovenop de prijs van de Steelseries Stratus XL+, die zestig euro is.

Voor die prijs krijg je echter ook nog een aantal aanpassingsmogelijkheden. Je kan niet fysiek knoppen aanpassen of vervangen, maar Steelseries biedt wel mogelijkheden via hun eigen software, de Steelseries Engine 3. Nadat je de Steelseries Stratus XL+ hebt verbonden met je PC, kan je daarna de Engine starten om de controller naar je eigen smaak aan te passen. Zo kan je de deadzone – het het gebied dat de beweging niet wordt geregistreerd - van de sticks en triggers instellen, de X- en Y-waardes apart van elkaar aanpassen en de algemene gevoeligheid veranderen.

Naast Windows ondersteunt de Steelseries Stratus XL+ ook Android-devices die Android 3.1 of hoger draaien. De controller maakt ook heel makkelijk verbinding met de telefoon via Bluetooth, maar de vraag is vooral of je ook echt gebruikmaakt van een controller op een smartphone. Een tablet is een logische ondersteuning, maar we zien onszelf niet snel op een smartphone gamen met een controller die groter is dan de telefoon zelf. Het is fijn dat de Steelseries Stratus XL+ de ondersteuning biedt, maar de controller is vooral bedoeld voor de PC-markt.

De Steelseries Stratus XL+ zal niet snel Microsoft van de controller-markt afduwen, maar het Deense bedrijf maakt wel heel nadrukkelijk zijn aanwezigheid bekend. De controller is lekker zwaar, voelt goed in de handen en heeft een premium uitstraling. Bovendien is de controller te gebruiken met elke game die ook Xbox-controllers ondersteunt, wat neerkomt op zo’n beetje elke game van de afgelopen tien jaar. De enige smet is de iets te hoog geplaatste schouderknoppen en dat de controller alleen te verbinden is via een Bluetooth-verbinding, wat nog wat extra geld kan kosten bovenop de al vrij hoge aanschafprijs.