Sorcery Review

We zien tegenwoordig veel te weinig magie terug in games. We bedoelen daarmee niet dat games niet speciaal genoeg zouden zijn, maar dat daadwerkelijke tovenaars steeds minder terugkeren. Het brouwen van drankjes, leren van nieuwe spreuken en zwiepen met toverstokjes is iets wat leuk blijft voor jong en oud. Sorcery biedt dat allemaal en zelfs meer.

Bijna twee jaar hebben de PlayStation Move-fans erop moeten wachten, maar nu is hij er eindelijk. We hebben het natuurlijk over Sorcery. Een game waarin je in de huid kruipt van een jonge tovenaarsleerling die stiekem aan de haal gaat met een toverstokje. Op het eerste gezicht lijkt dit niet heel erg bijzonder, maar het is dan ook de PlayStation Move-ondersteuning die deze game interessant maakt. De verwachtingen waren vrij hoog, maar maakt Sony deze ook waar?

Nieuwsgierig aagje
Sorcery draait om de jonge tovenaarsleerling Finn. Hij is een doodnormale jongen die net als alle andere jongens van zijn leeftijd een drang heeft naar avontuur. Als zijn leraar Dash op een dag elders nodig is en Finn samen met zijn kat Erline alleen achterblijft, kun je er dan ook donder op zeggen dat dit leidt tot kattenkwaad. Finn leent een toverstokje uit de kamer van zijn leraar en begint deze wild in het rond te zwiepen. Schapen veranderen in varkens en ratten veranderen weer in schapen, maar wanneer Finn per ongeluk een pot toverdrank van Dash opblaast weet hij dat hij in de penarie zit. In een wanhopige poging de toverdrank te herstellen, laat Finn een oeroud kwaad los op de wereld waarvan hij de enige is die het weer kan stoppen.

Zoals je kunt lezen is het verhaal van Sorcery echt gericht op de wat jongere gamer. De vijanden die Finn tegenkomt variëren van boemannen tot elfjes en de omgevingen bestaan uit kleurrijke bossen en oude ruïnes. In het algemeen komt Sorcery dus vrij kinderlijk over, maar laat dat je niet tegenhouden. Net als films van Disney en Pixar blijft ook dit spel leuk voor iedere leeftijd. Het verhaal is lekker simpel, maar wordt toch heel leuk gebracht door de hoofdpersonages. Erline en Finn zijn namelijk erg diepgaande karakters tussen wie grappige conversaties en leuke gebeurtenissen plaatsvinden. Daarnaast zijn de kleurrijke omgevingen een genot voor het oog. Op dit gebied komt er werkelijk van alles voorbij. Het ene moment bevind je je in donkere tombes en het volgende ogenblik wandel je door een magisch bos. Al met al is Sorcery dus echt een spel voor de hele familie.

Toveren in je eigen woonkamer
Het verhaal is wel leuk en aardig, maar de voornaamste reden dat iemand Sorcery in de gaten zou willen houden is de PlayStation Move-ondersteuning. In plaats van gewoon simpel op een knopje drukken om een spreuk af te vuren, zul je nu zelf daadwerkelijk de bewegingen na moeten bootsen. Een simpele zwiep naar voren is hiervoor genoeg. Voegt Move dan nog wel iets toe als een simpele beweging voldoende is? Jazeker, want het werkt bijzonder nauwkeurig. Iedere beweging die jij maakt, maakt Finn ook. Wil je dus dat Finn iets raakt, dan zul je zelf ook precies in die richting moeten zwaaien.

Wat hierbij heel leuk is, is dat de gevechten erg dynamisch zijn. Vijanden staan namelijk verspreid over het hele veld. Er kunnen bijvoorbeeld een paar tegenstanders achter een muurtje schuilen, terwijl een andere vijand bovenop een balkon staat en er ook nog iemand op je af rent. Diegene die naar je toe rent is met een simpele voorwaartse zwiep uitgeschakeld, maar wil je die op het balkon raken dan zul je zelf ook daadwerkelijk omhoog moeten richten. De leukste vijanden zijn diegene die ergens achter schuilen. Deze zul je met een 'krom' schot uit moeten schakelen. Dit doe je met een draaiende beweging. Je geeft zo effect mee aan je spreuken en deze draaien dan, mits goed uitgevoerd, in een halve cirkel. Zo kun je toch schuilende vijanden raken. Het zijn dus simpele bewegingen die de besturing van Sorcery maken, maar die simpele handelingen werken wel verdomd goed.

Deze simpele bewegingen zijn er met een reden. Je hebt tijdens een gevecht immers geen tijd om hele series aan handelingen aan elkaar te rijgen. Door de bewegingen kort en simpel te houden blijft alles lekker soepel en snel verlopen. Naast deze gevechten gebruik je de Move-besturing voor vele andere taken. Wil je bijvoorbeeld een deur of kist openen dan doe je dit met een draaiende beweging. Een toverdrankje drinken doe je door de controller richting je mond te brengen. Met alles wat je doet blijft de Move-besturing terugkomen. Het zijn simpele handelingen, maar je bent wel constant in beweging.

Combineren
Doordat de bewegingen kort worden gehouden is er tijdens een gevecht ook veel ruimte voor combinaties. Het leukste is om hiermee gewoon zelf dingen te proberen. Heb je bijvoorbeeld een tornado gecreëerd dan is het slim om te kijken wat er gebeurt als je er een andere spreuk op afvuurt. Een vuurbal verandert de tornado in een draaiende vuurzee terwijl een bliksemschicht weer een donderstorm creëert. Omdat iedere vijand een zwakte heeft voor een ander element doe je er goed aan om dat element weer op zo veel mogelijke manieren terug te laten komen.

Jammer genoeg is het niet altijd even makkelijk om het juiste element op de juiste tegenstander af te sturen. Sorcery beschikt namelijk over een redelijk aanwezige auto-aim. In de eerste helft van het spel zal dit niet storen omdat vijanden voor een groot deel verspreid staan, maar tegen de tijd dat je alle elementen beheerst zal het gaan irriteren. Zoals we eerder al zeiden is het slim om het juiste element op de juiste vijand te gebruiken. Door de automatische richtfunctie is het met name tijdens de tweede helft van de game een hel om net die ene vijand uit een groep te vissen. Naarmate Sorcery vordert zijn er meer obstakels en worden de speelvelden smaller en kleiner. De vijanden die achteraan staan en van daar projectielen afvuren wil je waarschijnlijk het eerst uitschakelen, maar het is gewoon niet mogelijk om tussen de voorste rij aan vijanden door te schieten.

Role-playing game of niet?
Van een game die om een tovenaar draait zou je toch enigszins een soort RPG-systeem verwachten. Immers, het verbeteren van spreuken en uitrusting is de helft van de lol. Sorcery maakt wat dat betreft wel een aparte keuze. Door middel van het brouwen van toverdrankjes maak je bepaalde aanvallen of vaardigheden sterker. Je combineert steeds drie ingrediënten, die her en der door het spel zijn verspreid, tot één toverdrank. Middels van een klein mini-spelletje schenk of vermaal je die ingrediënten in een grote pot en roer je tot het mengsel klaar is.

Het is een inventief systeem dat zeker binnen de stijl van het spel past. Je krijgt namelijk een soort talentenboom voor je neus met daarin alle verschillende toverdrankjes. Deze drankjes zijn met behulp van vertakkingen verbonden. Hierin kun je precies terugzien welk drankje je hebt gebruikt en welke nog niet, evenals welke ingrediënten je nodig hebt voor het brouwen. Met een toverdrankje kun je bijvoorbeeld de kracht van een bepaalde spreuk met tien procent verhogen. Eén drankje haalt dan niet zo veel uit, maar zodra je blijft voortborduren op dezelfde categorie tikt het wel aan. Je zou daarom kunnen zeggen dat er een apart RPG-systeem naar voren komt.

Slecht oriënteren
Naast het richten, vuren en rondlopen heb je niet veel vingers vrij om ook nog eens de camera te besturen. De camera beweegt daarom automatische mee met de richting die je op loopt. Loop je bijvoorbeeld naar links dan draait de camera zodat je weer over de schouders van Finn meekijkt. Het werkt wel, maar wanneer je echt rond wilt kijken gaat het niet van een leien dakje. Wil je in een klein gebied namelijk even rustig rondkijken, dan wordt dat heel ongemakkelijk rondjes rennen totdat je de camera in de juiste positie hebt. En omdat het spel gevuld is met geheime gangetjes en kistjes is het júist belangrijk om je goed te oriënteren.

Bij een gevecht werkt het ook niet altijd perfect. Finn richt zichzelf dan automatisch op één vijand waarna je je in cirkelende bewegingen over het veld manoeuvreert. Alle andere vijanden lijkt Finn te zijn vergeten. Als speler zijnde heb je dan helemaal geen controle meer over de camera. Aangezien vijanden vaak vanuit alle richtingen aan komen stormen, word je gedwongen om met je rug tegen de muur te staan om te voorkomen dat je van achteren wordt aangevallen.

PlayStation Move-topper
Na ongeveer zeven uur zul je de aftiteling van Sorcery voorgeschoteld krijgen en dan ben je er ook voorlopig klaar mee. Sorcery nodigt namelijk op geen enkele manier uit om het verhaal nog een keer te doorlopen. Door middel van een New Game+ was het misschien nog wel leuk geweest, maar nu blijft het een vrij korte ervaring. De goedwerkende Move-besturing maakt het daarentegen wel een memorabele ervaring. Het werkt allemaal gewoon heel goed op de auto-aim en slechte camerabesturing na die af en toe roet in het eten gooien. Daarnaast biedt Sorcery een leuk verhaal met gevarieerde omgevingen en een interessant toverdranken-systeem. Mensen die PlayStation Move hebben gekocht hebben met Sorcery eindelijk een game die de controller volop benut.