Shmup Collection Review – Knallen als een malle

Gaat jouw hart sneller kloppen naarmate het scherm meer kogels bevat? Dan word je vast gelukkig van een goede shoot ‘em up (shmup) op zijn tijd. Helemaal als je een verzameling shmups voor een paar tientjes kunt krijgen zoals de Shmup Collection uit deze review. Een collectie die je drie toffe shmups biedt, maar niet helemaal compleet aanvoelt.

Als de kogels je om de oren vliegen, kun je nog maar twee dingen doen: goed opletten dat je niet geraakt wordt en zelf de sterren van de hemel schieten om elke vijand van de nodige gaten te voorzien. Dit zijn eigenlijk de hoofdregels uit de games die ontwikkelaar Astro Port Studio hanteert in de games uit deze verzameling singleplayer shmups die je voor 14,99 in de eShop en 29,99 fysiek bij Nedgame kunt scoren.

In elke game is de missie simpel: elke vijand die je ziet moet neergeknald worden, maar als je (te vaak) geraakt wordt is het game over. Het klinkt makkelijk, maar shmup spelers weten dat dit vaak niet het geval is.

Astro Port heeft met negen titels nog niet heel veel games op haar naam staan. De ontwikkelaar bracht in 2010 haar eerste game uit en een jaartje daarna verscheen de eerste titel in deze collectie: Satazius. Later verschenen de andere twee games uit deze collectie Armed Seven en Wolflame. Het zijn alledrie shoot em ups die je het vuur aan de schenen leggen en tegelijkertijd de klassiekers zoals 1945 en Gradius uit de arcadehallen eren. De drie games hebben alle drie een andere insteek op het shmup-genre die deze collectie lekker gevarieerd maken.

Satazius Next (de remaster van Satazius) is daarbij de game die qua gameplay het dichtst bij Gradius komt met zijn horizontaal scrollende gameplay. De game laat je, net als Gradius, voordat je begint je wapens kiezen. Daarna moet je met je schip, al schietend, manoeuvreren door nauwe tunnels terwijl vijanden van voren en van achteren op je af komen. Daarnaast krijg je met wisselende tempo’s te maken en flinke baasgevechten te maken, waardoor je meer dan eens dood zult gaan. Satazius Next is verreweg de tofste game uit deze collectie, en daarbij komt ook nog eens het feit dat de game er nu net wat gelikter uitziet.

De tweede game in deze collectie is Armed 7 DX. Dit is de remake van Armed Seven die net als Satazius Next een grafische upgrade heeft gekregen. Armed 7 DX is de meest bombastische game in de collectie en de meest onvergeeflijke. De game laat je voordat je begint je wapens kiezen waarmee je de vijand te lijf wil gaan. Er is van alles van raketten tot lasers en je kan twee hoofdwapens meenemen en een secundair wapen. Vervolgens kruip je in je mech en knal je de ene na de andere vijand met een regen van kogels uit de lucht. Het is een game die tof is, maar genadeloos is als je te vaak dood gaat. Zodra je levens op zijn, mag je namelijk weer van voor af aan beginnen.

De derde game in de Shmup Collection is Wolflame. Dit is de enige game die geen facelift heeft gekregen, maar als port in de collectie gegooid is. En dat merk je. Grafisch ziet de game uit 2014 er namelijk veel eenvoudiger uit dan de andere twee titels in de collectie. Ergens komt dit ook door de speelstijl die de game hanteert. Wolflame neemt je namelijk mee terug naar de speelstijl van 1945 en laat je dus verticaal knallen. Alles dat beweegt in de game schiet op jou en moet dus kapot geknald worden.

Het unieke element van de game is dat je een stukje van het level links en rechts niet kunt zien. Daar zitten alleen wel vijanden die op je schieten als je niet oplet. Wolflame heeft het tempo daarbij lekker hoog liggen en geeft je zo nu en dan een echt bullet hell-gevoel. De uitdaging van de game zit dan ook in de vele kogels die je afstraffen als je even niet oplet.

Waar iedere game zijn eigen insteek heeft op het shmup genre, geldt dat ook voor de manier waarop jij de vijand te lijft gaat. Het toffe van deze collectie is dan ook dat je bij elke game een heel arsenaal aan wapens krijgt. Satazius laat je op een soortgelijke manier wapens kiezen als dat je bij Gradius doet. Je heb hierbij de keuze uit twee wpaens die je meeneemt de ruimte in. zo heb je een hoofdwapen dat simpelweg recht vooruit schiet, een soort laser en als subwapens krijg je de keuze uit bijvoorbeeld doelzoekende raketten of raketten die naar boeven en onder gaan om vervolgens over de vloer of plafond door te gaan. Vijanden zijn daardoor nergens veilig. Onderweg pik je nog power ups op om je wapens steeds wat sterker te maken. Het voelt daardoor als een evolutie van Gradius.

In Armed 7 is alles net wat bombastischer. Je kiest een hoofdwapen zoals een machinegeweer of een lasergeweer en vervolgens een subwapen zoals een spervuur van raketten. Daarnaast kun je nog een speciaal wapen kiezen dat zich oplaadt gedurende je vijanden verslaat en power ups pakt. Deze wapens zijn bijzonder krachtig op afstand op eentje na: dit wapen, de laserlans, is het snelst, maar om schade te doen moet je héél dicht bij de vijand zijn. Daardoor is dit niet altijd nuttig. Armed 7 speelt zo net even wat tactischer, al kun je ook gewoon met je hoofd en subwapen blijven knallen.

Bij Wolflame kies je in het begin je wapens niet. Daarmee is deze game net wat meer uitgekleed dan de rest. Je hebt in de game wel speciale wapens, maar deze pik je op tijdens de game. Dan nog blijft het beperkt tot een soort enorme explosie die alles en iedereen op je scherm wegvaagt.

Waar de Shmup Collection je drie games biedt van toffe Astro Port schmups met verschillende speelstijlen, heb je het gevoel dat er iets ontbreekt. Twee van de drie games zijn namelijk behoorlijk kort. Satazius heeft maar vier levels en Armed 7 biedt je maar zeven levels, waar je zo doorheen knalt. Wolflame heeft tien levels die redelijk lang zijn en biedt je dus het meeste vermaak.

Daarbij biedt de collectie je van Satazius en Armed 7 niet alleen de remakes, maar ook de originele versie. In essentie zijn dit exact dezelfde games die dus twee keer voorbij komen. Hierbij vraag je je al snel af, waarom deze erin zitten, wat ze voegen niks toe. Het was beter geweest als Astro Port in plaats van deze twee oude versies haar andere twee shmups, Witch Bot Meglilo en Zangeki Warp toe had gevoegd. Dit had de collectie naar een nog hoger niveau getild en je nog langer vermaakt.

Gelukkig kun je wat meer vermaak uit de drie beschikbare games halen door de verschillende moeilijkheidsgraden die de games hebben. De game biedt je vier moeilijkheidsgraden variërend van Easy tot Insane. Als je op Easy speelt, schiet je jezelf zonder moeite naar het einde in elke game. Speel je op Normal, dan heb je al een redelijke uitdaging te pakken. Op Hard kun je je borst natmaken en Insane is gewoon geschift moeilijk, tenzij je van een echte Bullet Hell kunt genieten.

Hiermee is de Shmup Collection voor iedereen weggelegd en goed voor uren plezier als je jezelf uit durft te dagen. De hamvraag is alleen of de collectie de 14,99 euro waard is die hij je kost in de eShop. De prijs die je nu betaalt per game is ongeveer vijf euro, wat absoluut niet veel is voor wat je krijgt. Het antwoord op deze vraag laten wij in het midden. De collectie is het geld absoluut waard, maar je kunt met hetzelfde geld ook vergelijkbare shmups kopen, al zijn het dan vaak geen remasters die er zo gelikt uitzien en vaak niet zulke unieke titels als deze.

Het zijn juist de unieke elementen van de shmups in deze collectie die ze zo tof maken. Elke game biedt een tof element dat op de Switch goed tot zijn recht komt en je laten terugkomen voor meer. Daarbij zien de games er tof uit, al mist er bij een de remaster-factor en hadden er best nog twee andere shmups uit de studio bij gemogen. Ondanks wat kogelgaten, schiet deze collectie zich naar het hart van iedereen die van flinke actie houdt.