Secret of Mana Remastered Review - Niet wat deze game verdient

Er zijn talloze redenen te vinden om een oude RPG uit het stof te trekken en deze te voorzien van een nieuwe versie. Maar de beste reden is nog wel omdat de fans erom schreeuwen. En dat is precies wat Square Enix hier gedaan heeft. Fans schreeuwden erom en hier is hij dan eindelijk: de Secret of Mana Remastered review!

Vijfentwintig jaar geleden mochten spelers voor het eerst kennis maken met Randi. Een ogenschijnlijk simpele jongen die op een dag door zijn onhandigheid van een boomstam zo de plomp in valt. In een poging om zijn dorpje te vinden loopt hij ineens een geroest zwaard in een steen tegen het lijf. Precies wat hij nodig heeft om door het struikgewas te komen dat zijn toegang tot het dorp belemmert.

Als hij het zwaard uit de steen trekt begint hij aan een (20 uur durend) avontuur zonder het zelf te weten. Het klinkt bekend en dat is het ook. Want het komt bijna rechtstreeks uit het verhaal rondom koning Arthur en het zwaard Excalibur. Het is een vrij simpel begin van de game, maar laat je hierdoor niet kisten.

Al snel komt er verdieping in het verhaal en dan blijkt dat deze opgepoetste klassieker verhaaltechnisch echt veel in zijn mars heeft. Zeker als je bedenkt dat je hier eigenlijk met een SNES game te maken hebt. Je komt onderweg vrienden tegen die ieder hun eigen krachten en motieven hebben. En er is verrassend veel interactie tussen de personages in de wereld van Secret of Mana.

Op dit gebied is Secret of Mana nog steeds een topper die zelfs vandaag nog indruk weet te maken. En dat voor maar 35 euro. Hier en daar heeft de game bij de upgrade naar vandaag een herschreven dialoog gekregen om alles omtrent het verhaal wat duidelijker uit de verf te laten komen.

Bovendien alle tekst ingesproken. Een flinke upgrade dus die de game op dit gebied direct in lijn zet met de grote RPG’s van tegenwoordig. En die upgrade is ook audiovisueel merkbaar.

Als spelers Secret of Mana opstarten druipt er allereerst een flinke portie nostalgie over het scherm wanneer het klassieke titelscherm compleet handgetekend verschijnt. Wat een verwennerij voor de fans van de game! Dat belooft wat! Als je de game dan daadwerkelijk start krijg je direct een cutscene, maar dan wordt alles een beetje dubbel wat betreft je gevoel.

Want deze remaster is in de filmpjes enerzijds prima vormgegeven in een driedimensionale anime stijl met een vrolijke remix van de soundtrack uit 1993, maar anderzijds voelt het allemaal nét even wat te goedkoop aan. Zo zijn de belangrijke karakters geweldig overgezet naar de nieuwe stijl, maar van sommige minder belangrijke karakters is het gezicht in een uitdrukking vastgevroren alsof zij een vreselijk botox ongeluk hebben gehad.

Daarbij beweegt van niemand de mond wanneer er gesproken wordt tijdens de cutscenes. Alleen de belangrijkere personages veranderen zo nu en dan van uitdrukking en houding. Dit is jammer, want de dialogen in Secret of Mana zijn erg goed uitgewerkt en het stemacteerwerk is sterk of je nou in het Japans of Engels besluit te spelen.

Gelukkig is dit nadeel in het gros van de game niet merkbaar, want dan loop je rond in de enorme wereld die compleet aangepast is naar de nieuwe stijl van de game. Dan loopt alles zoals je verwacht en kun je smullen van de heerlijk vormgegeven omgevingen in de game. De kleuren zijn fel en vrolijk in de enorme wereld waarin je rond loopt, terwijl ze wel het klassieke gevoel afgeven waar oude RPG’s bekend om staan.

En de wereld is divers. Het ene moment loop je door een magisch bos vol kristallen bomen en het andere moment ben je de Kerstman aan het redden op de Noordpool of ben je verdwaald in de woestijn. Soms schemert er een wat verouderde opzet van levels in de game door, maar Secret of Mana straalt nergens expliciet uit dat je een afgestofte game aan het spelen bent.

Ook niet wanneer je Secret of Mana al kende, want er zijn wat veranderingen aangebracht in de game die je soms aan het denken zetten. Welke dat zijn gaan we niet verklappen, maar grote wijzigingen zijn het niet.

Als je de grafische kant en de nostalgie voorbij kijkt, komt het gameplay element van de game de hoek om. Secret of Mana geeft je de mogelijkheid om drie personages te besturen, wat erg tof is. En de gevechten worden in real-time uitgevochten. Sterker nog, zoals ook in het origineel, kun je de Secret of Mana Remaster (offline) samen het avontuur aangaan mits je groepje karakters compleet is!

Dit systeem zit zelfs tegenwoordig niet in de meeste RPG’s op de manier waarop Secret of Mana dit verwerkt heeft. Maar helaas heeft iemand bij Square Enix een stofje in zijn oog gehad tijdens het afstoffen van het origineel, want er zijn in de gameplay nogal wat steken blijven hangen. En dat betekent dat de tand des tijds hier erg goed zichtbaar is.

Zo is vandaag de dag is er veel meer mogelijk en is het systeem van real-time vechten veel beter uitgewerkt. Zeker in de stal van Square Enix die dit bijvoorbeeld in de Dragon Quest games prima voor elkaar heeft. Nu ontbreken er in Secret of Mana wat logische mogelijkheden die je tegenwoordig wel verwacht. Zo kun je, net als in het origineel, aanvallen niet afweren.

Als een vijand een pijl op je schiet en jij stapt niet opzij, krijg je hem in je gezicht. Het aanvallen op zich gaat prima met de mêlee aanvallen die je hebt. Maar in je groepje van drie kunnen er ook twee toveren. Alleen hoe dit werkt nodigt absoluut niet uit om je toverstok erbij te pakken en je tegenstanders met magie te bekogelen.

Je moet namelijk telkens door een menu heen om vervolgens een spreuk te kunnen en dat kost enorm veel tijd. En als je de spreuk dan eindelijk uitgesproken hebt, bevriest de tegenstander, of bij een ondersteunende spreuk, wat weer tijd kost. Bovendien reageren aanvallen in de tussentijd lang niet altijd en dat kan frustreren.

De gameplay is bij een remake of remaster misschien nog wel het belangrijkste element en juist op dat gebied zijn lang niet alle punten in Secret of Mana even sterk. En grafisch gezien doet de game jammer genoeg ook niet alles goed. De klassieker is prima omgezet naar een speelse anime stijl die herkenbaar is en past bij vandaag, maar de statische gezichten doen geen wonderen.

Secret of Mana heeft een remaster gekregen, maar dit had een complete remake moeten zijn. Nu is het een oude game in een nieuw jasje. En Secret of Mana had echt veel meer dan dat verdiend, ook al kost deze remaster je maar 35 euro.