Sacred 2: Fallen Angel Review

In 2004 verscheen de eerste Sacred game en werd toen beloond met een gemiddeld cijfer van 77 punten. Sinds kort ligt deel twee in de winkels en de vraag is dan natuurlijk of dit tweede deel minimaal zo goed is als het eerste deel.

Borduur verder op het eerste deel
Dit spel gaat verder met de formule van het eerste deel. Zo zal het in zijn geheel wederom een role playing game zijn, speel je ook dit keer weer in de wereld Ancaria en moet je het weer opnemen tegen een hoop fantasie wezens. Het verhaal is uiteraard wel anders dan dat van het eerste deel en dit is uiteraard niet het enige.

Maar om te beginnen bij het begin, eerst het verhaal. Alles wat er in de speelwereld voorkomt, komt voort uit T-Energy. Deze energie is echter zo bijzonder dat er een oorlog om is ontstaan. De energie was namelijk initieel in beheer bij de Seraphim engelen maar die gaven deze kracht aan de High Elves. Die kregen er echter ruzie over en er ontstond dus een burgeroorlog. Doordat de energie zo machtig is dat diegene die het in zijn macht heeft, ook de wereld in zijn macht heeft, wilde iedereen de energie hebben. Zeker toen de High Elves de controle verloren over de T-Energy.

Het probleem hier is echter dat de energie voor een hoop soorten veel te krachtig is en dus niet iedereen de kracht onder controle kan houden. Als toch iemand de kracht in handen krijgt die het niet onder controle kan houden, kan dit zelfs zware gevolgen hebben. In het meest extreme geval komen er namelijk duistere krachten uit voort, die de wereld van Ancaria overnemen. Dit is uiteraard zoals je al wel zult verwachten het geval in Sacred 2: Fallen Angel. Hier ligt dan ook de uitdaging in dit spel, je moet namelijk alle kwade wezens en krachten die uit de T-Energy zijn ontstaan zien te overwinnen.

Een lekkere fantasie game
Het spel heeft veel weg van de meeste fantasie games en dit is vooral te merken aan de taken die je moet volbrengen in deze game. Zo zul je een hoop verloren objecten bij elkaar moeten zoeken, verschillende wezens moeten verslaan, maar ook wezens die aan jouw kant staan redden. Uiteraard wordt door de ontwikkelaar hierdoor geen compleet nieuw concept bedacht maar in dit geval geldt zeker: beter goed gestolen dan slecht bedacht.

Wat echter helemaal niet overeenkomt met de meeste fantasie games, is de kledingstijl van sommige wezens. Zo heb je soms echt het idee dat de ontwikkelaar van mening was, hoe minder hoe beter. Uiteraard is dit voor de gemiddelde gamer zeker een lust voor het oog, maar het staat niet echt in lijn met het idee van een fantasie spel.

Zelf kun je kiezen uit één van de verschillende soorten categorieën wezens. De verschillen per categorie zie je terug in de aanvallen die je kunt doen. De één zal namelijk meer een directe aanval kunnen doen terwijl de ander gebruik maakt van krachten. Vooral in het begin zul je veel moeten vechten om je XP omhoog te krijgen. Het spel heeft dan ook veel monsters in het begin die je hierbij zullen helpen.

De aanvallen zijn zeker goed uitgewerkt in dit spel en dit is dan ook één van de pluspunten. Vooral de mogelijkheid om meerdere aanvallen te kunnen doen, die veel schade veroorzaken, zullen je aandacht bij het spel houden.

Oneindig veel speelplezier
Echte RPG-liefhebbers die ervan houden om meer dan tientallen uren met een game bezig te zijn, moeten absoluut deze game is huis halen. Geschat wordt namelijk dat de game goed zou moeten zijn voor ongeveer 150 tot 200 uur aan gameplay. Uiteraard is dit wel alleen als je alle side questst doorloopt. Jammer genoeg gaat de immens grote wereld wel een beetje ten koste van de graphics, maar juist door die grote wereld neem je dit voor lief.

De graphics zijn dus weliswaar niet van een zeer hoge kwaliteit, maar zeer slecht zijn ze ook niet te noemen. De wezens die je tegenkomt zijn allemaal goed gedetailleerd en ook de omgevingen zijn niet zonder aandacht in elkaar gezet. De graphics van de werelden zijn zelfs goed te noemen. Echter de bewegingen van de wezens zijn niet mooi en zullen vaak heel erg gehandicapt op je overkomen. Ook de framerate is niet 100 procent, waardoor het beeld nog wel eens wil schokken. Het geluid van het spel is gemiddeld te noemen. Vooral de omgevingsmuziek is goed. De geluiden van de wezens zijn weer iets minder. Echter niets om je echt aan te storen.

Zeer gevarieerde werelden
Alhoewel de werelden in dit spel allemaal een fantasie tintje hebben, zien ze er toch gevarieerd uit. Zo kom je vooral in het begin voornamelijk strand, gras en bos tegen maar later in het spel loopt dit toch meer over in grotten en tempels. Hoewel dit zeer eentonig klinkt, is dit het niet want de omgevingen worden kracht bij gezet door bijvoorbeeld bloemen, bomen en andere voorwerpen die je normaal buiten tegenkomt.

De variatie is echter niet goed te zien in de vijanden en dat is zeker jammer. Juist hier was variatie meer dan welkom geweest. Gelukkig zijn de vijanden, zoals eerder gezegd, wel redelijk gedetailleerd. Dit maakt dan ook het ontbreken van variatie weer een beetje goed.

Variatie is daarentegen wel weer terug te vinden in de opdrachten die je moet volbrengen voor dit spel, en dat is maar goed ook want het zijn er nogal een hoop. Zo heb je alleen al vijf verschillende soorten quests, waarvan er vier onder de hoofdopdrachten vallen en laatste de nevenopdrachten bevat. In beide soorten missies moet je dingen doen variërend van het opzoeken van wezens, het omleggen van wezens, het verzamelen van objecten of een compleet verhaal. Dit laatste wordt een chain quest genoemd, waarin je een ketting van opdrachten moet volbrengen om één opdracht te halen. Uiteraard zijn er nog veel meer dingen die je moet doen maar dat is veel om hier op te noemen.

Een hoop voorwerpen...
Zoals net al omschreven zijn er een hoop verloren voorwerpen te verzamelen in dit spel en dit is zeker een leuke toevoeging aan het spel. Het probleem is echter dat je ze niet logisch kan ordenen en je dus vaak niet weet wat je nog mist en wat je nog moet hebben. Hierdoor raak je wel eens gefrustreerd en geef je de hoop op om deze voorwerpen bij elkaar te krijgen.

Ook je eigen uitrusting geeft soms problemen. Je kunt namelijk niet extreem veel aanschaffen, wat zeker jammer is, maar er zijn meer problemen. Je kunt namelijk slecht onderkennen wanneer iets beter of slechter is. Als je uitrusting gaat aanschaffen wil je dit echter uiteraard wel weten. Je gaat je geld namelijk natuurlijk niet aan slecht materiaal uitgeven.

Gelukkig is alles wel fijn te besturen in dit spel en wordt er niet echt afgeweken van de standaard RPG-besturing. Je kunt namelijk, net als altijd, lopen met de linker joystick en de aanvallen die je uitvoert tijdens de gevechten die je door een aantal simpele knoppen te drukken.

Conclusie
Al met al scoort het spel gemiddeld op eigenlijk alle gebieden en verdient het dan ook een voldoende. Toch hadden veel punten dit cijfer makkelijk omhoog kunnen halen en de ontwikkelaar had dus beter nog een half jaar kunnen wachten met het uitbrengen. Zo had er een betere framerate in moeten zitten, meer aandacht aan het opslaan van voorwerpen en iets minder standaard fantasie. Helaas is deze game alleen niet net zo goed als het eerste deel geworden.