Road 96 Mile 0 Review - Voorbereidingen treffen op een roadtrip

Met Mile 0 levert Digixart een prequel af op de roadtrip-game Road 96 uit 2021. Kan dat eigenlijk wel, een choose-your-adventure prequel, waarbij de uitkomst dus eigenlijk al vast staat? Digixart probeert het gewoon.

In Road 96 volgt de speler een zestal tieners met een verschillende achtergrond die het autoritaire land Petria willen ontvluchten. De reis is gevaarlijk en het risico op arrestatie of zelfs de dood is steeds aanwezig. Bovendien kan elke keuze het verhaal flink beïnvloeden. Road 96 heeft dan ook nogal wat weg van Telltale Games als The Wolf Among Us en The Walking Dead.

Mile 0 is een prequel en speelt zich af voordat de tieners hun vlucht naar het buurland starten en volgt hoe twee van hen zo ver gekomen zijn dat ze daadwerkelijk deze gevaarlijke reis starten. De uitkomst ligt immers al vast. Toch is dat wat Mile 0 behelst. Het volgt de tieners Zoe en Kaito. De twee hebben een volledig tegengestelde achtergrond.

Kaito is een zoon van twee arbeiders, de onderdrukte kaste in Petria en Zoe, dochter van de rijke olie-minister van het land en dus zeer pro-Petria. De twee tegenpolen hangen als echte tieners veelal rond in hun eigen plekje midden in een bouwplaats, aan de rand van White Sands, een bijna Zuid-Afrikaans aandoend resort.

Kaito probeert Zoe te overtuigen dat het allemaal niet zo vredig is als het lijkt, terwijl Zoe weliswaar een redelijk rebelse puber is, maar toch vooral haar roots aanhangt en het geldende regime verdedigt. Deze clash is de rode draad door het verhaal van Mile 0 en al je keuzes hebben invloed op de balans tussen beide. Wie brengt wie aan het twijfelen?

Het verhaal rond de twee wordt op verschillende manieren verteld. De hoofdmoot wordt in een first-person mode verteld, waarbij je als Zoe of Kaito de diverse locaties in White Sands bezoekt. Elke locatie doet dienst als een mini-open wereld die je helemaal kan napluizen op collectibles, waar je posters kan bekladden of juist recht hangen, vuilnisbakken kan doorgraven op zoek naar cassettebandjes voor je speler en soms wat kleine mini-games kan spelen. Uiteindelijk gaat het er natuurlijk om het verhaal verder te brengen en dat doe je vooral door kleine puzzels op te lossen, met Kaito of anderen te praten, of bepaalde speciale locaties te bezoeken.

Deze verhaal-secties worden afgewisseld met een tiental muziek-fragmenten die je als een endless runner moet doorspelen. Is dit in eerste instantie nog vooral een kwestie van navigeren, op tijd springen en bukken, gaandeweg worden de tracks ingewikkelder en uitgebreider.

De game wordt nooit echt moeilijk. Sterker nog, als je een sectie regelmatig fout uitvoert, krijg je al snel de optie om die sectie gewoon te skippen. Ook zal de game je niet straffen voor een slechte score, na afloop gaat het verhaal gewoon verder.

Doordat Mile 0 een prequel is, heeft de game eigenlijk nauwelijks bewegingsvrijheid. De choose-your-own-adventure mechaniek werkt dan ook totaal niet. Ja, je kan bepalen of Zoe overtuigd raakt of niet, maar daar houdt het wel een beetje mee op. Hoe je ook speelt, de tien muziekfragementen krijg je toch voorgeschoteld, tenzij je natuurlijk het einde niet weet te halen.

Vervelender is dat de game technisch bepaald geen sterke indruk maakt. De game lijkt gemaakt voor PC met keyboard en muis, om daarna in een achternamiddag de controller-opties toe te voegen. De keuzes voor de controller-knoppen zijn verre van logisch en zijn niet zelf aan te passen. Je hebt het te doen met de keuzes van de ontwikkelaar.

Vervelender is, dat de controller gewoon niet altijd werkt. In gesprekken krijg je regelmatig diverse keuzes voor geschoteld, al dan niet met (grote) gevolgen. Wijs je met je joystick/crosshair een keuze aan, dan kan je met de d-pad van keuze wisselen. Wil je vervolgens je keuze bevestigen, dan wordt doodleuk alsnog de keuze die je crosshair aanwijst geselecteerd.

Dit is ook goed te merken bij sommige minigames en dan vooral bij een soort van hamertje-tik. Hier is het de bedoeling dat je in korte tijd zo veel mogelijk spijkers het hout in slaat. Met een muis is dit een fluitje van een cent, maar met de controller kan je de cursor gewoon niet snel en nauwkeurig genoeg bewegen.

Dat is niet het enige dat niet correct werkt. De game biedt de mogelijkheid om muziekfragmenten opnieuw te spelen, om daarna het verhaal vanaf dat punt verder te spelen. Diverse keren liepen we daarbij tegen het probleem aan dat alle uitgangen naar de volgende locaties verdwenen waren, waardoor we dus op die plek vast kwamen te zitten.

Is er dan niets positiefs te melden? Jawel, de muziek is puik, de muzieksecties zijn levendig en afwisselend, en vormen op een leuke manier een onderdeel van het ontwikkelende verhaal. Ook de keuze om grafisch een cartoony uitstraling te kiezen werkt vrij goed, hoewel dit niet wereldschokkend is.

Wel weer heel jammer is dat de game met een vier uur wel érg aan de korte kant is en ondanks de keuzes die je kan maken eigenlijk nauwelijks uitnodigt om een tweede keer te spelen.

Het is opmerkelijk dat Mile 0, een prequel van één van de betere indie-games van 2021/2022, in deze staat uitgebracht is. De game is zeker speelbaar, maar kent te veel technische mankementen. Bovendien leent de choose-your-adventure stijl zich echt niet voor een prequel en het verhaal is ook nog eens veel te kort en nodigt niet uit tot herspelen, wat toch één van de grote aantrekkingskrachten van dit soort games zou moeten zijn.

De game heeft zeker wel leuke momenten en het touwtrekken tussen Zoe en Kaito voelt soms aandoenlijk aan, maar voelt eigenlijk nooit als een écht dilemma aan. Wij hadden veel meer van deze game verwacht. Misschien dat Digixart voor een eventueel volgend deel toch maar beter een écht vervolg kan maken.