Resident Evil Archives: Resident Evil Zero Review

Een tijdje geleden heeft Capcom besloten om de oudere Resident Evil games nieuw leven in te blazen op de Wii. Zo zijn er intussen al enkele games opnieuw uitgebracht op de console en nu is dan eindelijk het begin van het verhaal onder het stof vandaan gehaald.

Als vanouds
In 2003 kwam Resident Evil Zero op de GameCube uit en de game werd met open armen ontvangen. Het was namelijk al even geleden dat er een echt deel in de serie uitgekomen was en de game heeft het dan ook erg goed gedaan. Nu, een aantal jaar later, komt Capcom met een remake van de game op de Wii waarin we het verhaal nog eens kunnen beleven.

In deze game kruip je in de huid van Rebecca Chambers, nieuweling bij het S.T.A.R.S. Bravo team, als ze een reeks gruwelijke moorden in Raccoon City onderzoekt. Voor de duidelijkheid: Dit is dus nog voor de gebeurtenissen uit de eerste Resident Evil, waar je met Jill Valentine en Chris Redfield aan de slag ging in het met zombies gevulde landhuis.

De helikopter waarin je zit, stort echter neer en hierdoor kom je ergens in een bos terecht waar je al snel een aantal doden, een vermeende moordenaar en een trein tegenkomt. In deze trein begint je avontuur, waarin je met deze moordenaar en Rebecca zult spelen.

Oud gevoel
Direct in het begin geeft het spel al het vertrouwde gevoel van de Resident Evil games. De sfeer in de game is namelijk weinig tot niets veranderd ten opzichte van de vorige delen. Het is echter wel erg jammer dat er ook grafisch weinig tot niets verbeterd is. Het is een regelrechte port van de GameCube versie, die intussen ongeveer zeven jaar geleden is uitgekomen.

De graphics zijn dan ook absoluut niet van deze tijd te noemen. Gelukkig was de game destijds grafisch niet slecht, wat het niet heel erg pijnlijk maakt om de beelden te zien, maar toch is het een gemiste kans voor Capcom. Waarom zelfs niet de moeite is genomen om de animatie van de deur of trap uit de game te vernieuwen of veranderen, is een raadsel en ook hierin zie je dat de game een regelrechte port is.

De game is nu wel op één disk gezet, wat een verandering is met het origineel. Die verscheen namelijk op twee schijfjes.

Slechte besturing
Dan is er de besturing van de game. Je kunt spelen met de Wiimote en de nunchuk, maar ook met de classic controller of de GameCube controller. Hier is jammer genoeg ook niets veranderd op het feit na dat je dus met de Wiimote en nunchuk kunt spelen. Hier heeft Capcom de plank volledig misgeslagen, want de game biedt zoveel mogelijkheden voor de bewegingsgevoelige besturing van de Wii die nu onbenut zijn gebleven.

Daarbij is de besturing zo ouderwets dat het helemaal niet meer lekker speelt. Zoals jij je personage wilt bedienen, zo is het gewoon niet als het daadwerkelijk gebeurt. Daarbij is het een grote teleurstelling dat Capcom geen optie biedt om de besturing aan te passen. Als je nu naar rechts wilt, lijk je wel naar links te gaan en meer van dit soort gekke dingen. Mensen die de oude Resident Evil game gewend zijn, kunnen uit de voeten, want die waren destijds al gewend geraakt aan deze rare besturing. Maar nieuwkomers zullen geen plezier beleven door dit grootse nadeel.

Niet alleen maar missers
Afgezien van een aantal missers heeft Capcom met de keuze voor een port toch ook wat nostalgische dingen in de game weten te bewaren. De game wordt namelijk gespeeld vanuit verschillende camerahoeken, wat een aantal leuke schrikmomenten met zich meebrengt. Ook geeft dit een vertrouwd Resident Evil gevoel, waarbij je gewoon weet dat er zombies om de hoek staan, maar toch in paniek raakt als ze je aanvallen.

Ook de geluiden van Resident Evil Zero dragen een flink steentje bij aan de sfeer in de game. De schuifelende voeten en het gekreun van de zombies zorgen ervoor dat je helemaal opgaat in de game. Het gekibbel tussen de twee personages is echter naar verloop van tijd niet meer origineel en je gaat je er zelfs een beetje aan storen.

Toch zul je de rest van de game als team samen moeten werken, want er zijn een heleboel puzzels op te lossen, waarbij beide personages nodig zijn. Je kunt dan ook op elk gewenst moment tussen de personages wisselen, wat erg goed is. De computer neemt dan het andere personage voor zijn rekening.

Ook hebben beide karakters de mogelijkheid om dingen zoals munitie of de klassieke inktrolletjes mee te nemen. In totaal kun je twaalf voorwerpen meenemen. Je moet dan ook goed opletten wat je in je zak stopt en wat je weggooit, want sommige dingen heb je later in de game zeker nog nodig. Daarnaast is het ook aan te raden om de munitie een beetje op te sparen, daar je dit niet al teveel tegenkomt en de computerspeler er rustig op los schiet.

Wel komt hier weer een gemiste kans om de hoek, want door de twee personages in de game was het best mogelijk geweest om er een multiplayer modus in te zetten. Deze schittert nu door afwezigheid, wat vrij jammer is.

Uit de oude doos
Met Resident Evil Archives: Resident Evil Zero legt Capcom een oude titel opnieuw in de schappen. Jammer genoeg is er grafisch gewoonweg niets gedaan om deze wat nieuwer aan te laten voelen, maar toch is de game niet heel erg slecht. Waar Capcom wel volledig de plank misgeslagen heeft, is bij de besturing. Er is namelijk geen bewegingsgevoelige besturing te vinden en dat is juist waar de Wiimote deze game beter had kunnen maken. Voor de fans van de serie en natuurlijk de mensen die deze game nog niet gespeeld hebben, is dit toch een leuke aankoop voor het bedrag van 30 euro. Wat je terugkrijgt is namelijk een aardige actiegame met best leuke puzzels voor een budget prijsje.