Reign seizoen 2 Review (DVD) - Intriges en kostuums aan het Franse hof

Als we het hebben over kostuumdrama's, kun je niet om Downton Abbey heen. Echter, die serie is bij vlagen langdradig, waardoor veel jongere mensen de serie niet kijken. Voor die mensen is er een alternatief: Reign. Lees in deze Reign seizoen 2 review waarom Reign zo'n goed tienerdrama is.

Het tweede seizoen van Reign begint gelijk met een klapper: de Zwarte Dood, oftewel de pest, is teruggekeerd naar Frankrijk. Terwijl Francis (Toby Regbo) samen met zijn eenmalige maîtresse Lola en hun kind wegvluchten, komen ze twee nieuwe characters die gedurende de rest van het seizoen een grote rol gaan spelen: Louis, prins van Condé (Sean Tale) en Stephan Narcisse (heel sterk neergezet door Craig Parker), een steenrijke edelman met veel grond.

Narcisse is een berekenende edelman, met Catherine-achtige trekjes, terwijl Louis meteen onze harten veroverde met zijn charmes en vriendschap met Francis.

In de tussentijd probeert de zoon van Narcisse, Lord Edward, gebruik te maken van de pest: hij is alleen bereid om zijn graan aan de kroon beschikbaar te stellen, als hij een andere edelman met opzet mag besmetten met de pest. Catherine (geweldige rol van Megan Follows), Francis' moeder wil het offer gelijk aannemen, maar de nog naïve en ideologische Mary wil hier niets van weten en ondanks dat Catherine haar probeert uit te leggen dat zij en Francis hun macht krijgen van de adel, weigert ze het verzoek.

Als Mary er vervolgens achterkomt dat Lord Edward tóch zijn politieke tegenstander inclusief diens hele huishouden heeft vergiftigd, is ze klaar met het spelen van de aardige Mary. Ze zoekt Lord Edward op en gooit hem in de cel samen met de geïnfecteerden van de pest, en hij sterft een lelijke dood. Zodra Narcisse hoort dat Mary verantwoordelijk is, zien we zijn ware aard naarboven komen. Hij dreigt namelijk om de steun van alle edelen in te trekken, en daarmee feitelijk de macht van Francis en Mary aan banden te leggen.

In de gangen van het kasteel gebeurt tegelijkertijd iets heel zorgwekkends: Bash (Torrance Coombs) komt een geest tegen die zegt dat veel doden nog vast zitten in het voorportaal van de hel of hemel en dus nog op aarde zijn. Bash begrijpt er niets van, maar later wordt deze ontmoeting belangrijker dan Bash ooit had kunnen denken. Bash wordt gepromoveerd tot sheriff van de koning en dit leidt tot een verslechtering van zijn huwelijk met Kenna (Caitlin Stasey) omdat hij al zijn tijd besteed aan zijn werk.

Zo werden er in de eerste aflevering al drie verhaallijnen geïntroduceerd: de vilijne Narcisse die de vijand van Francis is, Louis, die op het oog een vriend van Francis en Mary is en de geesten die Bash tegenkwam en door het kasteel spoken. Ze zijn onafhankelijk van elkaar, waardoor je eerst denkt dat je naar drie verschillende series aan het kijken bent, maar ze worden als maar meer met elkaar verweven en verbonden door gebeurtenissen die impact hebben op alle drie de plotten.

Zoals bijvoorbeeld de aanval van de protestanten, die onderdrukt worden, op het kasteel. Want ook dat speelt een rol: de spanningen tussen de katholieken, het geloof dat merendeel van het land en het koningshuis aanhangen, en de protestanten, wiens missen eerst vreedzaam gaan maar al snel daarna omslaan tot gewelddadigheid vanwege een groepje radicalen. Dat groepje valt het kasteel aan op het moment dat Francis weg is, en tijdens de aanval wordt Mary bruut verkracht.

Deze aanval vormt de basis voor de tweede helft van het seizoen, en is nog spannender dan eerst. Mary is namelijk bang om nog aangeraakt te worden, en ze weet niet wat ze moet doen in haar huwelijk met Francis. Gelukkig is er hulp vanuit twee verschillende hoeken, maar of iedereen daar nou zo blij van wordt, is interpretabel...

Naast het spannende plot, is er nog een ding waardoor je wil blijven kijken: de goede - soms zelfs uitmuntende - acteerprestaties van de spelers. Megan Follows, die de immer gekwiekste, gewortelde en snode Catherine de Medici vertolkt en Craig Parker, die het mannelijk evenbeeld speelt van Catherine en even vilijn is: de edelman Stephan Narcisse.

Om te beginnen met Megan Follows: we wisten van seizoen 1 al dat ze een aardig potje kan acteren, maar in seizoen 2 doet ze er nog een schepje bovenop. Ieder moment dat zij een scène binnenloopt ben je er meteen weer met je volle aandacht bij, want iedere keer als je haar in aantocht ziet komen gebeurt er weer iets spannend en/of leuks. Of dat nou een plottwist van jewelste is of dat ze iemand, of meerderen, verbaal helemaal vermorzelt: je weet zeker dat je ofwel zult lachen ofwel zult achterblijven in spanning.

Ook Craig Parker laat danig van zich horen. Het begint al wanneer hij zijn eerste scène binnenloopt en met een zalvende stem en een vals lachje de prins van Condé, Louis dus, belachelijk probeert te maken voor de ogen van Francis. De toon van zijn character is gezet en ik kan je vertellen: gedurende de rest van het seizoen wordt het er niet heel veel beter op. En als die twee dan ook nog eens gaan samenwerken voor een gemeenschappelijk doel, maak dan je borst maar nat, want dan heb je pas echt een probleem.

Zoals in de inleiding staat, is Reign een kostuumdrama aan het Franse hof. En de kostuums die worden gebruikt zijn werkelijkwaar prachtig. Voor iedere scène weer een nieuwe creatief wonder, wat de sfeer tijdens het kijken zeer verhoogt. En met name bij knappe vrouwen als Adelaide Kane (Mary), Celina Sinden (Greer, een hofdame van Mary) en Caitlin Stasey (Kenna) staan al die fancy jurken en andere kostuums echt prachtig: af en toe lijkt het net het zestiendeeeuwse Suits.

En ook voor Louis, Francis en Stephan worden er mooie kostuums gemaakt. Het grappige is is dat het bij die drie gemaakt lijkt te zijn naar hun character. Voor de behoorlijk ijdele Stephan kleurrijke en mooie kostuums met allerlei tierelantijnen eraan, voor de altijd gracieuze Francis neutrale kleren en voor de bescheiden Louis vrij onopvalende kostuums. Bash is altijd te zien in de bruine werkoutfit, simpelweg omdat hij bijna altijd aan het werk is als sheriff van de koning.

Echter, er is één ding waar wij niet over te spreken zijn: de muziekkeuze. Wij keken raar op toen wij opeens hedendaagse popnummers hoorden in plaats van de instrumentale muziek die doorgaans gebruikelijk is in series die zich afspelen in het verleden. Dit is een fout waarvan we hopen te zien dat die wordt verholpen in seizoen 4, dat al wel in de planning staat maar waar nog geen release datum van bekend is.

Al met al is het tweede seizoen van Reign een uitstekend vervolg op het eerste seizoen van de serie. De spannende en intrigerende verhaallijnen, het goede acteerwerk en de prachtige kostuums zijn een genot om naar te kijken. Alleen de muziek valt tegen, maar dat is tevens de enige smet op het blazoen van Reign.