PUBG Xbox One review - Spanningen met mankementen

PlayerUnknown's Battlegrounds, kortweg PUBG, heeft zijn territorium uitgebreid en is nu ook te spelen voor mensen met een Xbox One. Hier en daar kwam de game wat negatief in het nieuws wegens de overstap naar de Xbox One maar dat weerhoudt men er niet van om het spelen. Dit is onze PUBG Xbox One review!

We beginnen meteen bij het begin, wel zo verstandig. Wanneer je het spel opstart kun je jouw eigen personage samenstellen. Man of vrouw, lang of kort haar, bruin of blond en een donkere of lichte huidskleur, je kunt het allemaal zelf bepalen aan het begin.

Mocht je later nog iets willen veranderen aan het uiterlijk van je personage dan heb je voor de eerste paar uur die je in de game stopt pech, want dit kan pas als je een bepaald aantal punten hebt behaald door het spelen van potjes. Zo kost een geslachtsverandering bijvoorbeeld 3000 punten. Druk dus niet al te snel door de menu's, maar selecteer eerst even rustig wat je precies wil voordat je het eerste potje induikt.

Ben je eenmaal klaar, dan wordt je letterlijk in het diepe gegooid. Je drukt op spelen, je valt uit het vliegtuig en je zoekt het maar uit.

Er zijn nog net geen leeuwen aanwezig om het spreekwoord 'voor de leeuwen gooien' te kunnen gebruiken, maar de eerste paar potjes zullen erg frustrerend zijn. Wat is goed, wat is slecht? Waar dient alles voor? Het zijn vragen die door je hoofd heen zullen flitsen en irritatie zullen opwekken als je voor het eerst PUBG speelt.

Je kunt natuurlijk altijd even bij de controls kijken, maar midden in een game moet je zelf ook maar even uitvogelen hoe je bij het paneel van de controls komt. Knoppen hebben namelijk dubbele betekenissen, zo kun je niet inzoomen door een keer op LT te drukken, maar door twee keer op LT te drukken.

Wanneer je deze controls een beetje onder de knie begint te krijgen dan kan het avontuur beginnen zoals je dat ongeveer voor ogen had. Je springt wederom uit het vliegtuig en probeert een zo gunstig mogelijk plekje te vinden waar weinig mensen uit de lucht zullen springen.

Eenmaal op de grond ren je het eerste de beste huis binnen dat je kan vinden en pak je alles wat je pakken kan. Het fijne is dat er altijd wel iets te vinden valt in een huis, of het nou een wapen is, aanpassingen voor je wapen of verband om jezelf mee te genezen, er is altijd wel iets interessants.

Dat er zoveel te vinden en te pakken valt is een gunstig gegeven, het spel wordt er eerlijker van en het zorgt ervoor dat er geen saai potje voor je tussen zit. Toch is er ook een vijand die je niet kan afstoppen met al je pistolen en geweren: de tijd. Om een bepaald aantal minuten wordt de map namelijk kleiner gemaakt en als je buiten het geselecteerde gebied bent dan wacht je een langzame dood, tenzij je de race tegen de klok nog net kan winnen.

Met de race tegen de klok in het achterhoofd en met je wapens vol munitie ga je de strijd aan om eerste te worden, want in PUBG ben je een verliezer als je niet wint. Of je nou 2e of 32e wordt, je bent net zo'n grote verliezer als degene die als eerste de pijp uit gaat.

Om ervoor te zorgen dat je als winnaar uit de strijd komt moet je je tactiek bepalen. Ga je afwachten en zo min mogelijk bewegen, ga je als een ware sluipschutter vanaf je geheime raampje op alles schieten wat je ziet of ga je meteen op zoek naar een auto en à la Max Verstappen scheuren over de wegen? Het is maar net wat je het beste ligt.

Welke tactiek je ook hanteert het zorgt allemaal voor meer dan genoeg spanning. Wanneer jij in een huis met twee verdiepingen zit en je hoort ineens de deur opengaan beneden dan klopt je hart in je keel. Je hoort voetstappen onder je, de voetstappen komen steeds dichterbij de trap en binnen de kortste keren staat hij voor je neus. De tijd naar dat moment toe is abnormaal spannend en zorgt ervoor dat de adem wordt ingehouden.

Ondanks dat PUBG daarmee een game vol spanning is zijn er ook genoeg punten te benoemen die de ervaring een stuk frustrerender maken. Denk aan de texture packs, zoals op de screenshot hieronder, die vaak de tijd nemen om te laden.

Ook de framerate laat nog wel eens te wensen over. Wanneer je rond rent en even snel achter je kijkt dan loopt dit op z'n zachtst gezegd niet erg soepel. Al gebeurd dit weer niet altijd, soms loopt het allemaal wat vloeiender dan andere keren.

Daarnaast zijn de 1-op-1 gevechten in de game niet vlekkeloos, er zullen meer kogels in het luchtledige belanden dan daadwerkelijk in de persoon die je van het leven wil beroven, ook als je een paar meter van elkaar vandaan staat. Mensen lopen als een kip zonder kop rondjes binnen een vierkante meter om zo min mogelijk geraakt te worden en dit gaat ten koste van een hele hoop kogels. Je zult al snel merken dat weglopen meestal een betere optie is dan het 1-op-1 gevecht aangaan.

In de Xbox One versie van PUBG zitten genoeg fouten en imperfecties die de ervaring van het spelen van de game een stuk minder leuk kan maken. Een lage frame rate en het lange laden van textures zorgt ervoor dat de game niet voldoet aan de eisen van de hedendaagse standaard in de gamewereld.

Maar in acht nemend dat PUBG nog in bèta is en we verbetering mogen verwachten, kunnen we gerust zeggen dat voor deze fase van de game het een topper is en later gaat worden. Het spel speelt lekker weg en bevat spanning van begin tot eind. Zonder het hart in de keel en de kont op het puntje van de stoel is dit spel niet te spelen!