Plants vs Zombies: Battle for Neighborville Review - Plantaardig goed

Plants vs Zombies: Battle for Neighborville maakt de overstap naar het scherm van de Nintendo Switch. Kan de handheld het oorlogsgeweld tussen planten en zombies aan?

Het is alweer een tijdje geleden dat Plants vs Zombies de overstap maakte van het originele o zo verslavende semi-2D tower defense spel naar een derdepersoons multiplayer shoote. Garden Warfare lanceerde in 2014 op PC, Xbox en PlayStation. De naam was een vette knipoog naar de Call of Duty serie, die de subtitel Modern Warfare hanteerde. De game scoorde goed met een grappige setting en veel humor, wat leidde tot een vervolg en in 2019 tot een tweede vervolg, genaamd Battle for Neighborville.

Nu, twee jaar later, maakt de game de grote overstap naar het kleine scherm van de Nintendo Switch, in een zogenaamde Complete Edition. Niet alleen betekent dat dat we nu offline zombies dan wel planten kont kunnen schoppen, we kunnen dat nu ook onderweg.

Wat is er allemaal inbegrepen bij deze Switch versie van Battle for Neighborhood? Allereerst is er een enorme PvE omgeving waar je alleen op pad kan gaan. Aan het begin word je geïntroduceerd in Prettig Park. Dit is de thuisbasis van de planten, waar veilig rond kan lopen, munten kan inwisselen, van rol kan wisselen je personage aan kan passen en meer. Hier ontmoet je ook de eerste van vele enigszins aparte NPCs, Majoor Schatje, een zonnebloem die je rekruteert voor diverse missies. Die missies vinden plaats in één van de drie regio's die Plants vs Zombies bevat: het Stadscentrum, Berg Steil (waar je vooral de mijnen in zal gaan) en Bos Bizar, waar je pas later toegang toe krijgt.

Elk van de regio's is vrij te doorkruisen en zit bomvol met collectibles (kabouters, marshmellows en sheriffsterren) , schatkisten, loslopende vijanden en missies. Voor vrijwel alles ontvang je taco's en munten, de twee belangrijkste betaalmiddelen in deze Plants vs Zombies. Voor die muntjes kan je voorwerpen kopen om je personage aan te kleden, maar ook extra XP kopen, ervaring voor geld dus! Wie nu ineens bang is dat de game vol microtransacties zit: die zitten er niet in. De game is ook enorm vrijgevig met muntjes, je zult eigenlijk nooit zonder muntjes komen te zitten. Geen extra uitgaven dus, dat is mooi.

Met de drie regio's kan je je vele uren vermaken. Naast het verzamelen van de collectibles zijn er diverse figuren die elk hun eigen maffe verhaal vertellen. Zo moet je niet raar opkijken als je een grasmaaier aan moet kleden met bling bling om een nachtclub in te komen, waar je de plaatselijke zombie-DJ een toontje lager moet laten zingen, of een missie waarbij een zen-master de favoriete taco-tent aanvalt en jij opgezadeld wordt met de verdediging van de tent. Zo zit de game vol met aparte verhaallijnen die steeds een grijns op je gezicht toveren.

Bij dit alles valt het op dat de besturing erg prettig is. De game beweegt soepel, ook in handheld modus, zonder vreemde pop-ups of artefacten. Ook de controls werken lekker en dat is met de kleine pookjes van de Switch een flinke prestatie. PvZ doet dan ook niet heel erg moeilijk. Zeker op het makkelijke spelniveau is ongeveer in de richting van je vijand schieten vaak al voldoende om een voltreffer te schieten. Bij vliegende zombies is dat iets minder het geval, die zijn soms best moeilijk te raken. Heb je geen zin in de pookjes, dan kan je ook richten met motion controls. Op die manier heb je bijna het gevoel in een tank te zitten.

Een deel van de missies in het PvE gedeelte zijn eigenlijk varianten op de multiplayer-modi, waaronder de net genoemde taco-tent, maar ook capture-the-flag en subordinatie, waarbij je drie strategische punten moet zien te veroveren/verdedigen zullen velen bekend voorkomen. In het multiplayer gedeelte, waar je vanuit je Hub via een heuse portaal binnenkomt, kan je kiezen uit een Teamgevecht, waarbij elke kill een punt oplevert, maar voor elke reanimatie je een punt kwijt raakt. Bij Vernietiging Bevestigd moet je na een vijand verslagen te hebben achtergelaten bollen oppakken. Bij Kabouterbom moet je een krachtige bom naar het vijandelijke doel zien te loodsen, om daar af te laten gaan.

Dit is nog maar een deel van alle modi, dus variatie genoeg! Is je dat nog niet gek genoeg, dan kan je Krankzinnige Opties aanzetten, waardoor bijvoorbeeld de zwaartekracht minder is, iedereen sneller loopt, of waardoor iemand explodeert als hij verslagen is.

Helaas moet de Switch versie een lokale co-op modus ontberen. Wil je dus in je huiskamer met zijn allen lokaal gaan knallen, dan zal iedereen zijn eigen Switch moeten hebben! Uiteraard heb je voor online multiplayer Switch Online nodig. Ook in het Multiplayer deel hoef je je dus niet te vervelen.

Plants vs Zombies: Battle of Neighborville is een heerlijk totaalpakket die voor ieder wat te bieden heeft. Zowel de online Multiplayer als het PvE gedeelte zitten tjokvol content. Eigenlijk is het verbazend dat de Plants vs Zombies nu pas de overstap naar de Nintendo console gemaakt heeft. De game is familievriendelijk, vrolijk en heeft humor. De game is prima afgewerkt en biedt uren en uren speelplezier. De Switch versie kan moeiteloos de vergelijking met de eerdere versies op PC en consoles doorstaan, mede doordat de game cartoony graphics gebruikt. Groot gemis is de lokale co-op in split-screen.