Photosynthesis Under the Moonlight Review

Een paar weken geleden hadden wij het over het briljante Photosynthesis. Maar wisten jullie ook dat het al een uitbreiding heeft? En wat voor uitbreiding past beter bij een bordspel over bossen en zonlicht dan de maan en bosdieren? Hier is onze review van Photosynthesis: Under the Moonlight.

Ben jij een fan van Photosynthesis, en wil je net een beetje extra? Dan is deze review wat voor jou. Weet jij niet waar we het over hebben, of hebben we je interesse aangewakkerd? Lees dan vooral ook onze review over het hoofdspel!

Under the Moonlight voegt, je verwacht het al, de maan toe. Dit is een tweede bron van licht. Maar niet voor je bomen, oh nee! In plaats daarvan worden dieren aan het spel toegevoegd. Iedereen krijgt aan het begin van het spel een dier, en ze hebben allemaal unieke krachten. De bevers bouwen dammen, eekhoorns eten zaadjes en de vossen jagen andere dieren op. Ook voegt het elementen toe aan het bord die rond kunnen lopen. Want dat kunnen de bomen nog steeds niet!

Naast dat zijn er ook twee modules die je wel of niet toe kan voegen. Een grote boom en maanstenen. De een is er simpelweg om licht te blokkeren, terwijl de ander meer maanlicht versprijdt. Maar de uitbreiding kan ook volledig zonder deze elementen gespeeld worden!

De maan is veel kleiner dan de zon, en verlicht daarom ook een veel kleiner gebied. In plaats van steeds het hele bord raakt maanlicht enkel twee lijnen. Daar staat tegenover dat maanlight niet geblokkeerd wordt door bomen. Ook kunnen dieren rondlopen, wat zeker helpt in het opvangen van het toch wat karige licht. Dit maakt Photosynthesis net wat dynamischer. Zeker omdat de dieren invloed op andermans bomen of zaadjes kunnen hebben. En in het geval van de vos zelfs andere dieren! Het maakt van een strategische doordenkpuzzel iets dat een beetje speels is, zonder dat de kern ooit verloren gaat.

Net als de echte maan, heeft die in Under the Moonlight fasen. Het begint als een halve maan, maar om de zoveel tijd wissel je het naar een volle of andersom. Een volle maan levert twee maanlicht op, terwijl je met een halve maar een verdient. Wat je doet met je dier hangt hier sterk vanaf. Als het volle maan is ben je waarschijnlijk meer bezig met het opvangen van lichtstralen. Als het halve maan is zit de kans erin dat het die moeite niet waard is. In plaats daarvan wil je op zoek gaan naar goede plekken om je krachten te gebruiken. Al wil je natuurlijk als het even kan allebei doen!

Dit alles zorgt voor een leuke afleiding, en het maakt Photosynthesis ook iets minder abstract. Niet dat abstract zijn iets slechts is, maar het schrikt nieuwe spelers toch een beetje af. Vaak hebben die het eerste potje nog niet echt een idee wat ze in het spel moeten doen. Met Under the Moonlight kunnen ze tenminste nog spelen met hun dieren. Gek genoeg maakt dit, ondanks de toegevoegde complexiteit, het spel een tikkeltje toegankelijker voor spelers die iets minder bordspelervaring hebben.

We hadden het er al over dat elk dier unieke krachten heeft. Aan het begin van het spel krijg je er willekeurig twee aangeboden. Van die twee moet je er een kiezen die jou zal helpen in het groeien van je bomen. Hierdoor kan je niet elke keer je favoriete kiezen, wat zorgt voor leuke afwisseling. De krachten komen min of meer overeen met wat we weten over de dieren. En het zijn bovendien voornamelijk nachtdieren, wat goed past bij het maanthema. Al vragen we ons wel af waarom er voor een schildpad gekozen is.

Wat ons minder goed lag, is dat de krachten van de dieren niet op hun bordjes staan. In plaats daarvan moet je steeds de spelregels erbij pakken. En omdat elk dier anders is, heeft iedereen die steeds omstebeurt nodig. Dus ben je, zeker aan het begin, steeds dat boekje rond aan het passeren. We snappen wel dat sommige krachten teveel tekst hebben om op zo'n klein bordje te passen. Maar was het echt niet mogelijk voor elk dier een handout te maken?

Hier bijt wat we in Photosynthesis en Blue Orange Games tot noch toe steeds iets goed vonden het spel een beetje in de billen. In de doos zitten niet een, maar vijf regelboekjes, elk in een andere taal. Erg handig, vooral als je internationale vrienden hebt. Maar als elk dier een handout moet hebben in elke taal kom je toch al op veertig stukjes papier of karton. Misschien dan toch maar versies in verschillende talen uitbrengen?

We hadden al aangegeven dat er twee modules in Under the Moonlight zitten. Een laat spelers maanstenen op het bord zetten, terwijl de ander een grote boom toevoegt. Ze kunnen beiden wel of niet in het spel gemixt worden. Wel raadt het spelregelboekje ons aan om ze in ieder geval te combineren met de hoofduitbreiding.

Voor de maanstenen is dat meer dan logisch. Die reflecteren namelijk maanlicht, dus zonder maan spelen is alleen maar raar. Als iedereen hun dieren en bomen geplaatst hebben worden er een voor een maanstenen op het bord geplaatst. Deze absorberen maanlicht en gaan ervan schijnen. Als een dier naast een maansteen staat waar licht op valt, ontvangt de speler extra maan. Het maakt dus een aantal hotspots voor dieren die waardevoller zijn dan andere plekken op het bord. Aan de andere kant telt een maansteen wel als een kleine boom, waardoor het zonlicht blokkeert. Spelers mogen elk eentje plaatsen, waardoor ze kunnen kiezen er een neer te zetten op een plek waar ze hun dier veel willen gebruiken. Het spel kan prima zonder, maar het is een leuk extratje. Ook is het een extra element dat het bord wat kleurrijker maakt.

De grote boom voegde in onze mening weinig toe. Het is, zoals de naam suggereert, een grote boom die boven de rest valt. De speler die de eerste ronde als laatste aan de beurt is mag het voor het begin van het spel ergens waar niet al iets staat plaatsen. Deze boom is hoger dan de grootste bomen van de spelers. Dus werpt het een gigantische schaduw waar niets van veilig is. Zelfs maanlicht wordt erdoor geblokkeerd. En omdat de maan slechts twee lijnen verlicht is dat een zware straf. Wij vonden dat deze grote boom niet echt speelplezier toevoegt. Het is gewoon een extra element waar je steeds omheen moet werken. Voor onze part had het er niet in gehoeven.

We willen het ook nog even over de speelstukken van Under the Moonlight zelf hebben. De echte pronkstukken zijn de dieren. Dit zijn chunky, houten speelstukken die er niet alleen leuk uitzien. Hun gewicht voelt ook heerlijk in de handen. Ze brengen het bos van Photosynthesis lekker tot leven door rond te scharrelen en hun eigen ding te doen. Ook zijn ze gemakkelijk uit elkaar te houden, en zijn ze ook direct herkenbaar.

Een klein minpuntje is wel dat ze, zeker richting het midden van het spel, een beetje verloren gaan. Dan staat het bos vol grote begroeing en zie je al gauw door de bomen de beestjes niet meer. Dat past natuurlijk wel. In een bos vallen de bomen het meest op. Maar het is soms net een beetje onhandig als je even moet zoeken naar je uil.

We gaven al aan dat de maanstenen er leuk uit zien. Net als de bomen zijn ze lekker aanwezig op het bord. En ze zien er magisch of alienachtig uit, waardoor ze flink opvallen. Dat kan jouw ding zijn of niet. Maar ze geven hoe dan ook een lekker extra kleurtje aan het bord. De grote boom, daarentegen, ziet er hetzelfde uit als de andere bomen. Maar dan dus groter. Het torent imposant over de anderen heen. Vaak staat het ergens in het midden, en je krijgt het gevoel dat het hele bos om deze grootouderboom heen groeit.

Al met al vonden we Under the Moonlight een leuke toevoeging aan een spel waar we al een groot fan van waren. Het bouwt voort op het hoofdspel zonder af te leiden van wat het in onze ogen zo goed maakt. Het is wel onhandig dat de krachten van de diertjes niet op hun borden staan, en je moet ze soms even zoeken tussen de veel grotere bomen. Maar ze zien er leuk uit, en met ze rondrennen door het bos voelt lekker speels.