Paper Mario Sticker Star Review

Iedereen heeft op een bepaald moment in zijn of haar leven wel stickers verzameld. Deze plakplaatjes gingen dan in een boek, dat al snel gevuld werd met scheve stickers waar kreukels in zaten. In de nieuwste Paper Mario speelt een dergelijk stickerboek een hoofdrol, maar is de game goed genoeg om van begin tot eind te blijven plakken?

We weten inmiddels dat we voor een vernieuwend verhaal niet bij de Mario games hoeven aan te kloppen. Ook in Paper Mario Sticker Star komt Bowser de boel verpesten, en zoals gewoonlijk mag een mollige loodgieter alles oplossen. Gelukkig is de manier waarop dit verhaal wordt verteld een stuk vermakelijker. De vele gesprekken die je tijdens je avontuur voert zitten vol met komische opmerkingen, die het vaak moeilijk maken om een glimlach te onderdrukken. De personages in Paper Mario zijn er zich goed van bewust dat heel hun wereld uit velletjes papier bestaat, en dat zorgt voor de nodige grappige situaties. Zo is het uitvouwen van een opgepropte Mario een van de eerste dingen die je doet in de game.

Vage puzzels
Nintendo is wat dat betreft helemaal losgegaan met het papieren thema van de game. Niet alleen in het uiterlijk en het verhaal, ook in de gameplay spelen de velletjes papier een hoofdrol. Puzzels los je op door de omgevingen goed te doorzoeken en vooral logisch na te denken. Blazen twee grote ventilatoren jou steeds van een brug af? Plak er twee stickers overheen en je komt met gemak aan de overkant. Dit doe je door te 'Paperisen', tijdens deze actie staat de wereld op pauze, en bungelt Mario boven het scherm met een door jou gekozen sticker in zijn hand.

Jij bepaalt vervolgens waar je dat plakkertje in de spelwereld plakt. Deze puzzels, met een hoog eureka-gehalte, zijn creatief en uitdagend, maar soms ook erg vaag. Het is bij ons meerdere keren gebeurd dat we compleet vastzaten bij een puzzel, en door het gebrek aan een hintsysteem word je dan compleet aan je lot overgelaten. Dit zou niet zo'n groot probleem zijn als de oplossing zich in dat level bevindt, maar vastlopen bij een puzzel betekent vaak dat je alle hoekjes en gaatjes van voorgaande levels moet gaan doorzoeken. Frustrerend, en het staat haaks op de vele aspecten die Nintendo juist heeft aangepast om de game toegankelijker te maken. De meest vermakelijke manier om Paper Mario Sticker Star te spelen is dus met een walkthrough bij de hand, en wij kunnen het ons niet voorstellen dat dit de bedoeling van Nintendo is geweest.

Wereldkaart
De omgevingen waar je doorheen springt en rent zien er stuk voor stuk waanzinnig uit. Je stuitert door bloemenperkjes, doorkruist kartonnen kastelen en baant je een weg door een donker bos dat wel erg veel lijkt op de Lost Woods uit de Zelda games. Het papieren stijltje komt prachtig tot zijn recht op de 3DS; omdat alles zo plat als een dubbeltje is, zie je dankzij het 3D-effect allerlei verschillende lagen over elkaar heen lopen en de felle kleuren spatten van het scherm. Een klassieke Mario wereldkaart laat je kiezen uit verschillende levels, dit houdt het geheel overzichtelijk, en de kaart laat je met gemak terugkeren naar het stadje waar je jouw stickercollectie weer aan kunt vullen. Iedere wereld wordt traditiegetrouw afgesloten met een eindbaas, waarbij je al je zeldzame stickers in de strijd zal moeten gooien.

Plakboek
Het vechtsysteem in Paper Mario Sticker Star is namelijk helemaal teruggegaan naar de basis. Er is nog steeds een turn-based systeem aanwezig, waarin er dus om beurten een actie gekozen wordt. Het systeem is het best te vergelijken met de Mario & Luigi RPG games. Terwijl Mario aanvalt en verdedigt speelt timing dus een grote rol. Een simpele springaanval richt met een paar goed getimede knoppendrukken veel meer schade aan. Dit zorgt ervoor dat je nooit verveeld zit te wachten tot de poppetjes op het scherm klaar zijn met hun acties, waardoor het geheel al snel een stuk minder saai wordt. In tegenstelling tot de Mario & Luigi games is Mario niet uit te rusten met verschillende kleren die hem beter beschermen tegen aanvallen en er valt zelfs geen XP te verdienen. De besnorde loodgieter gaat op vaste punten in het verhaal een level omhoog, waardoor hij wat meer klappen kan verduren. Het maakt dus niet uit hoe vaak je in een gevecht belandt, keer op keer vijanden verslaan om sterker te worden is er niet bij in Sticker Star.

Schoenstickers
De stickers moeten voor de diepgang bij de gevechten zorgen. Mario benodigt namelijk voor iedere actie die hij in een knokpartij onderneemt een sticker uit zijn plakboek. Deze stickers zijn maar eenmalig te gebruiken, je doet er dus goed aan om te allen tijde zoveel mogelijk stickers in je bezit te hebben. Plakkertjes met een schoen erop laten Mario bovenop zijn tegenstander springen, en een sticker met een vuurbloem laat hem met vuurballen smijten. Gedurende Mario's avontuur kom je tientallen verschillende stickers tegen, die allemaal hun eigen sterke en zwakke punten kennen. Vooral later in de game heeft iedere vijand wel een bepaalde sticker die extra veel schade aanricht. In die gevechten is Paper Mario op zijn best. Eindeloos diezelfde aanval spammen totdat je tegenstander het loodje legt is er immers niet bij, omdat je maar een beperkt aantal stickers hebt. Gelukkig puilt het Mushroom Kingdom uit van de plakkertjes, het zal dus zelden voorkomen dat je helemaal zonder aanvallen komt te zitten.

Jammer genoeg heeft het element van een beperkt aantal aanvallen ook een keerzijde. Omdat er (op een paar muntjes na) geen beloning is voor de gevechten, duurde het niet lang voordat we gevechten over begonnen te slaan, simpelweg omdat we onze beste stickers wilden bewaren voor de eindbaas. Een simpel XP- en levelsysteem zou dit op kunnen lossen, wij vragen ons dan ook af waarom Nintendo besloten heeft dit aspect volledig uit de game te verwijderen.

Twee gedachten
Al deze dingen maken Paper Mario Sticker Star tot een vermakelijke game, die echter wel zijn minpunten kent. Het gebrek aan een XP-systeem gaat ten kosten van het plezier dat je aan gevechten beleeft en er zullen gegarandeerd momenten zijn dat je geen idee hebt hoe je verder moet. Hierdoor lijkt het alsof Nintendo op twee gedachten hinkt met deze Paper Mario: aan de ene kant is het vechtsysteem erg toegankelijk voor gamers die nog nooit een RPG hebben aangeraakt, en aan de andere kant zijn de puzzels behoorlijk lastig. Dit neemt niet weg dat er ook een aantal geweldige creatieve puzzels in de game zitten, en we zouden willen dat het vechtsysteem uit Paper Mario in veel meer turn-based games toegepast zou worden. Ook maken het vermakelijke verhaal en het prachtige stijltje veel goed. Dit maakt Paper Mario: Sticker Star misschien niet tot de game waar wij allemaal op gehoopt hadden, maar wel tot een erg vermakelijke RPG, waar je de donkere wintermaanden met gemak mee doorkomt.