One Piece: Romance Dawn Review

Het Japanse animespektakel One Piece is, naast Naruto, naar alle waarschijnlijkheid één van de langst lopende animeseries. Tot op de dag van vandaag worden animefans - jong en oud - wekelijks getrakteerd op een manga-uitgave, waarin hoofdpersonage Luffy en zijn piratenvriendjes de zeeën trotseren en piraten laten zien wie er de baas is. Met een groot aanbod aan charismatische personages, epische gevechten en waanzinnige avonturen, zou het niet heel moeilijk moeten zijn voor ontwikkelaar Three Rings om een degelijke RPG-spel te maken, toch?

Even iets korts over het verhaal - aangezien het vanwege de lengte van de serie, niet mogelijk is om het allemaal in het spel te verwerken - gaat Romance Dawn helemaal terug naar het begin. Gamers kruipen in de huid van Monkey D. Luffy, een aspirant-piraat, die niets liever wil dan de wereld over reizen en gaandeweg een team van piraten samenstellen.

Het avontuur is spectaculair, maar de manier waarop het verhaal in Romance Dawn verteld wordt, is allesbehalve prettig. In plaats van een aantal mooie, geanimeerde dialogen tussen personages, is er besloten om het verhaal, voor het grootste gedeelte, middels tekstballonnen te vertellen. En dat werkt niet prettig.

Hoewel de grote hoeveelheid tekst bijdraagt aan de verhaallijn, wordt het indrukken van de A-knop na de tweehonderdste keer in vijf minuten nogal vermoeiend. Er zijn momenten waarop er stukjes uit de serie te zien zijn, maar dit gebeurt heel weinig. Zoiets komt namelijk alleen voor nadat Luffy en zijn team een grote baas verslagen hebben, die niet zoveel voorkomen.

One Piece: Romance Dawn is een simpele RPG, waarin sterker worden, uitrusting vinden en slechteriken verslaan, aan de orde van de dag is. Het lijkt namelijk heel erg op de speelstijl die in Xenogears voorkomt: de personages en vijanden wachten tot ze aan de beurt zijn en krijgen vervolgens verschillende opties: voorwerpen gebruiken, aanvallen en/of verdedigen.

Op de wereldkaart kies je je bestemming en ga je aan wal. Dit kunnen grotten, dorpen, maar ook marineschepen zijn. Aan het einde van iedere bestemming, wacht een zogeheten eindbaas je op. Als Luffy in staat is om hem het zwijgen op te leggen, dan is het op naar de volgende locatie. Lukt het je niet, dan zul je eerst nog even over de map moeten zwerven om jezelf sterker te maken.

Als de aanvaloptie wordt gekozen, dan begint de betreffende personage met een reeks aan aanvallen. Aan het begin zullen dit slechts een paar technieken zijn, maar naarmate je het spel speelt, raken Luffy en zijn vrienden steeds meer in staat om sterkere aanvallen te gebruiken. Hoewel er op het eerste gezicht niet zoveel mis is met deze speelstijl, is het gebrek aan strategie nogal teleurstellend. Feitelijk komt het erop neer dat je alleen maar de X- of Y-knop herhaaldelijk indrukt, waarna de vijanden neervallen.

Voeg daar ook nog aan toe dat jij jezelf harstikke snel kunt healen - houd op het juiste moment de X- of Y-knop ingedrukt - en dan valt het doek voor je vijanden vrij snel. Hierdoor is er, naast het ontbreken van tactiek, ook geen enkele moeilijkheid aan One Piece.

Na ruim drie langzame segmenten is het dan eindelijk tijd om te beginnen met het spel. Op het eerste gezicht ziet hoofdrolspeler Luffy er best goed uit, want de sandalen-dragende piraat ziet er precies hetzelfde uit als in de serie. Compleet met zijn kenmerkende, zielloze gezichtsuitdrukking. Qua beeldkwaliteit houdt het echter vrij snel op. De omgeving ziet er namelijk heel vlak en ongedetailleerd uit.

De kratten en kisten hebben allemaal dezelfde, saaie bruine kleur. En de huizen lijken wel rechtstreeks uit een PlayStation One-spel geplukt te zijn. Iets wat je snel ziet, aangezien je eerst twintig minuten ronddoolt in een wit gekleurd marineschip, waarin vrijwel alles er hetzelfde uitziet en dat kan desorienterend zijn. Zeker omdat er op sommige momenten gevraagd wordt of je links of rechts wil afslaan. Als alles er hetzelfde uitziet, dan wordt zo'n keuze best lastig.

Aangezien dit een Nintendo 3DS game is, zou je denken dat er sprake is van een 3D-integratie of iets dergelijks. Nou, die is er dus helemaal niet. Het spel kwam aanvankelijk uit op de PlayStation Portable, en het lijkt erop dat het spel klakkeloos overgenomen is, zonder ook maar één 3D-functie te implementeren. Beetje jammer van Three Rings.

Wat een episch 3DS-avontuur had moeten zijn, is uiteindelijk een redelijk groot fiasco geworden. De RPG-speelstijl is vermakelijk, maar het gebrek aan strategie maakt de boel enigszins monotoon. Het verhaal is fantastisch, maar de manier waarop One Piece: Romance Dawn het vertelt, is alles behalve wenselijk, want de enorme hoeveelheid dialogen maakt het wel erg lastig om te verteren. Toch zullen doorgewinterde One Piece-fans wel even zoet zijn met het spectaculaire verhaal, terwijl de nieuwkomers een hele verkeerde indruk van deze serie krijgen.