Need for Speed (film) Review

Vanaf 13 maart draait Need for Speed in de Nederlandse bioscopen. Breaking Bad ster Aaron Paul neemt de leiding als straatracer in een blockbuster vol gierende banden, crashende auto’s en over-de-top stunts.

Ieder jaar komt er weer een Need For Speed game uit, maar voor het eerst verschijnt de franchise op het witte doek. Een gameverfilming kun je het niet echt noemen, aangezien de Need for Speed serie in het algemeen niet echt een verhaal heeft. De naam lijkt puur wegens marketingredenen te zijn gekozen. Of je dus fan bent van de gamefranchise maakt vrij weinig uit, zolang je maar enige liefde voor autoraces hebt, met name het illegale straatvariant.

Het concept van een Need for Speed film is eigenlijk helemaal niet zo interessant. De Fast & Furious films zijn redelijk consistent in het brengen van licht vermakelijke straatrace films vol actie, dus of deze film echt nodig is kun je betwijfelen. Als je echter hoort dat Aaron Paul, ook wel bekend als Jesse van Breaking Bad, de hoofdrol heeft, gaat er wellicht een wenkbrauw omhoog. Als je net als velen hebt genoten van zijn karakter, dan ben je natuurlijk nieuwsgierig naar andere projecten van de acteur. De gedachte dat hij een straatracer speelt is eigenlijk niet zo gek. Sterker nog, de rol past perfect bij zijn persoonlijkheid. Zeker niet minder interessant is Dominic Cooper, die het geweldig deed in The Devil’s Double. Met de sterrencast zit het dus wel goed.

Goede acteurs zijn natuurlijk niet alles, de film is grotendeels afhankelijk van de visie van regisseur Scott Waugh. Als je kijkt naar zijn eerdere werk als regisseur zal je niet echt onder de indruk zijn. Zijn enige speelfilm, Act of Valor, heeft weinig indruk gemaakt. Wel interessant is zijn andere carrière in de filmindustrie. De man mag dan weinig ervaring als regisseur hebben, maar hij weet alles over stunts. Zo heeft hij geholpen met de stunts in films als The Last of the Mohicans, Spider-Man, xXx, The Italian Job, Bad Boys II en Mr. & Mrs. Smith. Al deze ervaring kan hij natuurlijk prima gebruiken om van Need for Speed een spectaculaire race film te maken.

Spektakel is dan ook alles dat je moet verwachten van deze film. Al gelijk vanaf het begin is duidelijk dat Need for Speed een typisch voorspelbare Hollywood film is met oppervlakkige karakters die oppervlakkige relaties met elkaar hebben terwijl ze - je raadt het al - een oppervlakkig verhaal beleven. Aaron Pauls karakter Tobey Marshall is een stille zelfverzekerde straatracer die samen met zijn vrienden auto’s opknapt. Na het winnen van een race komt hij in contact met zijn aartsrivaal, een rijke lul met de naam Dino Brewster (Dominic Cooper). Tobey en zijn crew hebben een hekel aan Dino, maar ze hebben dringend geld nodig en gaan akkoord wanneer Dino vraagt of ze een auto voor hem kunnen opknappen.

Het klusje verloopt prima, maar omdat Dino zichzelf wil bewijzen tegenover Tobey daagt hij hem uit tot een race. Tobeys vriend Little Pete doet ook mee. Hij is het broertje van de ex van Tobey. Deze ex is dan weer de huidige vriendin van Dino, wat deels de rivaliteit tussen de twee uitlegt. Met z’n drieën racen ze allen in superbolides die van Dino schijnen te zijn. Uiteindelijk ligt Dino achterop en is het duidelijk dat hij niet gaat winnen, want Little Pete blokkeert de weg. Uit frustratie besluit Dino daarom tegen Pete aan te rijden. Little Pete verliest de controle over zijn auto, waarna hij over het asfalt rolt en van een brug valt. Tobey stopt zijn auto meteen, terwijl Dino lekker doorgaat om de race te winnen. Tobey wordt opgepakt vanwege zijn betrokkenheid in de race en belandt in de gevangenis. Dino gebruikt echter zijn connecties als alibi en zegt niets met de race te maken te hebben.

Tobey is boos, want Dino is verantwoordelijk voor de dood van Little Pete. Hij besluit daarom van New York naar het westen te rijden om het tegen Dino op te nemen in de zeer belangrijke Deleon race. Om het onzinnige cliché verhaal af te maken heeft Tobey een opbouwende liefdesrelatie met Julia, een Britse dame die hem vergezelt in de passagiersstoel. De acteurs doen hun werk goed, maar het is simpelweg onmogelijk om uit te blinken met het slappe script dat ze gekregen hebben. Het verhaal is gelukkig niet zo slecht dat je de film stop wilt zetten, maar het is simpelweg opvulmateriaal voor de rest van de film.

Waar Need for Speed echt om draait, zijn de races en actiemomenten. De film zit vol autoporno in de vorm van glanzende auto’s met heerlijk luide motoren die over de weg scheuren en bochten maken die klinken als een vingernagel op een schoolbord. Als je geen liefde hebt voor de karakters in de film, dan kun je nog altijd genieten van de auto’s die minstens net zoveel persoonlijkheid in zich hebben. De geluiden klinken fantastisch, de beelden zijn goed geschoten en de stunts zijn knap gedaan. De diepte in de 3D versie is af en toe wel tof, maar in het algemeen voegt het weinig toe en zal de 2D versie net zo goed zijn.

Tijdens de races en achtervolgingen word je verwend met strakke manoeuvres, mooie jumps en indrukwekkende crashes. Er zit lekker veel variatie in het soort races. Zo zijn er straatraces, politieachtervolgingen en ook een achtervolging door andere racers die Tobey uit de weg willen ruimen en daarbij zelfs vuurwapens gebruiken. Om een oog op de weg te houden heeft Tobey een vriend die over de weg vliegt in een vliegtuig en tips geeft over het verkeer. Op een gegeven moment bestuurt deze vriend een helikopter om Tobeys auto rijdend op te pikken. De scene slaat eigenlijk nergens op, maar dit neemt niet weg dat het vermakelijke en spannende beelden zijn.

Ook in de locaties van de races is veel variatie te vinden. De film begint in een dunbevolkt gedeelte van New York, maar gaat uiteindelijk richting Los Angeles. Daarbij wordt de variatie versterkt door het hebben van dag- en nachtraces. Voor de mensen die de Need for Speed games hebben gespeeld, is er nog een leuk detail in de film, want enkele wegen in de film lijken sprekend op levels uit de games.

Need for Speed is in alle opzichten een typische Hollywood film. Het verhaal is grotendeels onzinnig, waardoor de film afhankelijk is van de toffe races en indrukwekkende stunts. Geen van de stunts zijn echter zo indrukwekkend dat je deze film absoluut moet zien. Verwacht dus zowel een vermakelijke als vergetelijke rit.