NBA 2K11 Review

In NBA 2K11 stap je letterlijk in de schoenen van ‘his airness’ Michael Jordan. Zijn grootste momenten kunnen worden herleefd in de game. Voor velen is Jordan zonder twijfel de beste basketbalspeler ooit, maar maakt de beste speler deze game ook tot de beste basketbalgame?

His Airness, Michael Jordan
Hij is aanwezig op de cover van de game, hij is aanwezig in het introfilmpje van de game en hij is aanwezige in de belangrijkste spelmodus van NBA 2K11. Het mag duidelijk zijn, deze game draait helemaal om Michael Jordan. De speler beleefde zijn beste jaren onder de Chicago Bulls en wist in 1991 voor het eerst met zijn club de landstitel te pakken. Daar begint de game ook mee. Geen menu en geen instructies, je wordt meteen in de eerste wedstrijd van de best-of-seven finalereeks tussen de LA Lakers en de Chicago Bulls gegooid.

Deze manier van een game beginnen heeft zowel voor- als nadelen. Iemand die nog nooit een basketbalgame heeft gespeeld wordt meteen overweldigd en zal het potje grandioos verliezen (wat overigens historisch correct is, aangezien de LA Lakers de eerste game uit de finaleserie wonnen). Geen in-game tutorials en geen duidelijkheid. Kortom, deze match moet verloren worden. Het mag dan geen geweldige aanpak zijn voor mensen die nog nooit een basketbalgame hebben gespeeld, je weet wel meteen wat je de rest van de game te wachten staat: een extreem sterke AI, een paar geweldige spelmomenten, maar bovenal een GE-WEL-DIGE sfeer.

Misschien net iets te sterk
We spraken net over een extreem sterke AI, en dat is geen woord overdreven. Om de ervaring zo realistisch mogelijk te maken heeft 2K er namelijk voor gekozen om een erg slimme AI te ontwikkelen. Elk team heeft zijn eigen manier van spelen en elke speler is natuurlijk uniek. Speciale tactieken zijn uitgewerkt die het beste van verschillende spelers bij elkaar voegen, en zo is een extreem sterke AI ontstaan. Zelfs op de makkelijkste moeilijkheidsgraad zal een beginner erg veel moeite hebben met zijn eerste paar wedstrijden. Zo zijn er een paar nadelen te noemen voor beginners, maar als je bedenkt dat dit het elfde deel in de NBA 2K serie is, is het helemaal niet onlogisch dat 2K deze keuzes heeft gemaakt voor de best mogelijke gameplay.

Verdere vernieuwingen
Naast de grote rol van Michael Jordan en de vernieuwde AI zijn er nog genoeg andere vernieuwingen die deze NBA 2K game anders maken dan zijn voorgangers. Zo is het mogelijk om in 2010 te spelen met een paar van de beste teams die de NBA ooit gekend heeft. Jullie weten al van de Chicago Bulls, maar ook de Boston Celtics, de New York Knicks en enkele andere clubs presenteren hun beste teams ooit uit de zogenaamde gouden jaren van de NBA.

Daarnaast zijn er wat veranderingen aan de knoppen toegevoegd, zodat je nu zeer nauwkeurig kan bepalen welke beweging je wilt maken om de bal door de ring te schieten, of toch op het laatste moment naar een teammaat te passen. Of wat dacht je van diezelfde besturing, maar dan met de PlayStation Move controller? Inderdaad, de PlayStation Move is volledig geïntegreerd in NBA 2K11 en is erg leuk om te gebruiken in speciale gamemodi zoals three-point shootout. We moeten wel een kleine kanttekening plaatsen: het is verschrikkelijk moeilijk om alle combinaties te onthouden en de exact correcte beweging uit te voeren, omdat het er zo verschrikkelijk veel zijn.

Bijna te realistisch
Door de prachtige presentatie in NBA 2K11 denk je soms dat je naar een echte wedstrijd op tv of internet zit te kijken. Denk hierbij aan beelden van spelers die de spelersbus verlaten en het stadion binnentreden, mascottes die een show opvoeren, een geweldig publiek waarvan het lijkt dat ze allemaal op hun eigen manier juichen, spelers die juichen of teleurgesteld zijn, coaches die in protest gaan en natuurlijk cheerleaders die onze aandacht bij de game houden in de rust. We hebben zelfs even de computer tegen de computer laten spelen, en een echte wedstrijd op een beeldscherm ernaast afgespeeld om het verschil te zoeken, en we moeten bekennen dat NBA 2K11 het soms zelfs wint van de real deal.

Natuurlijk is het tegenwoordig geen sportgame als je je eigen speler niet kan ontwikkelen en naar de top kan laten stijgen. Deze optie wordt een beetje overschaduwd door de prominente aanwezigheid van Michael Jordan, en dat is misschien maar beter ook, want deze optie had beter uitgewerkt kunnen worden. Het voelt soms alsof je eigen speler een last is, in plaats van een echt opkomend talent en een goede toevoeging aan je team.

Een ander minpuntje is het grafische gedeelte. NBA 2K11 is op dit gebied geen pareltje, maar dit wordt mooi weggewerkt door een verdere uitstekende presentatie. Het kan natuurlijk gebeuren dat niet alle honderden spelers en coaches er even realistisch uit zien. Zo is Kobe Bryant een stuk minder waarheidsgetrouw weergegeven dan vorig jaar, maar deze foutjes worden vergeven en vergeten, omdat de rest van de game zoveel indruk weet te maken.

Beste basketbalgame tot nu toe
NBA 2K11 is een groot succes. De terugkeer van Michael Jordan en andere klassieke teams pakt geweldig uit. De gameplay is realistischer dan ooit, maar helaas ook veel te lastig voor beginners. De game presenteert zichzelf geweldig, en naast de beperkte toegankelijkheid voor beginners is er vrijwel niks op aan te merken. Vernieuwingen zijn er genoeg om deze game in huis te halen en elke basketbalfan zou deze game dan ook in zijn kast moeten hebben staan, of beter nog, in zijn console.