MXGP: The Official Motocross Videogame Review

Jarenlang hadden we de motocross-serie MX vs. ATV. Sinds de ondergang van uitgever THQ in 2011 is de serie echter in vergetelheid geraakt. Weliswaar staat er voor dit jaar eindelijk een nieuwe MX vs. ATV gepland (onder uitgave van Nordic Games), maar gamers kunnen nu ook aan de slag met een nieuwe serie: MXGP: The Official Motocross Videogame.

De MXGP (Motor Cross Grand Prix)-licentie wordt tot game bewerkt door ontwikkelaar Milestone, onder meer verantwoordelijk voor het succesvolle MotoGP 13. Met die racegame zette de studio een realistische, moeilijke game op het asfalt. Met MXGP probeert Milestone hetzelfde te doen, maar dan in de modder. Daar slaagt de ontwikkelaar half in. Net als MotoGP zet deze motocrossgame in op realisme; geen metershoge sprongen, salto’s of snoeiharde vechtpartijen dus. Dat zorgt zowel voor een relatief waarheidsgetrouw scheurspel als voor een relatief saai racefestijn.

Laten we niet op de zaken vooruitlopen: eerst de gameplay. MXGP lijkt qua besturing op de laatste MX vs. ATV en MotoGP. Je stuurt met het linker pookje, geeft gas met de rechter trigger en remt met de linker (normale rem) of kruisje/A (handrem). Met de rechter stick bepaal je de positionering van het lichaam. Met de juiste lichaamspositie kom je bochten net iets scherper door, kun je op één wiel rijden en na een sprong perfect op twee wielen landen. De meeste spelers zullen met de basics al gauw kunnen winnen tegen de domste tegenstanders, maar doorgewinterde spelers vinden in de racegame genoeg diepgang. Zodra je de moeilijkheidsgraad opschroeft, zijn geavanceerde technieken daadwerkelijk nodig om de koppositie te claimen én vast te houden.

Voordat je goed genoeg bent om van de beste computergestuurde of online tegenstanders te winnen, is flink wat training vereist. Daar helpt het spel je nauwelijks bij. Wat betreft tutorial blijft het bij vijf verstopte filmpjes die je kort een aantal technieken uitleggen. Die filmpjes vind je trouwens niet in een aparte modus of onder de startknop, maar onder het weinig uitnodigende tabje ‘multimedia’. En dat tabje is weer verscholen achter een andere tab. Heb je de video’s wonder boven wonder weten te vinden, dan leer je zowaar nuttige dingen. Een goede manier om scherpe bochten door te komen, bijvoorbeeld (korte dotjes gas geven en met de bocht mee leunen).

Een rustige omgeving om gerichte feedback te krijgen en te oefenen, ontbreekt compleet. Voor iedere wedstrijd is er alleen een (toegegeven, handige) oefenronde waarin je de baan kunt leren kennen, zonder dat het spel je verdere aanwijzingen geeft. Juist omdat MXGP diepgang wil bieden, is het erg jammer dat de speler compleet aan zijn lot wordt overgelaten. Het zorgt voor onnodig veel trial and error voor spelers zonder verstand van de sport. Real life motocrossers daarentegen zullen de mogelijkheden en het realisme waarschijnlijk beter kunnen waarderen.

Zij zijn ongetwijfeld ook blij met de aanpassingsmogelijkheden van de motors. En dan doelen we vooral op de hardware. Je kunt de versnellingen, veerkracht en remmen aanpassen om een motor precies naar wens af te stellen. Natuurlijk heeft alles zijn voor- en nadeel; stijvere veringen zorgen bijvoorbeeld voor een preciezere, maar minder stabiele motor. Een flinke sleutelsessie kan het verschil maken tussen winst en verlies. Maar zelf een perfect rijdende motor maakt een racegame niet automatisch spectaculair. En laat MXGP nou juist net op dat gebied zwaar tekortschieten.

We kunnen vaststellen dat de gameplay van het spel (voor de expert) een pluspunt is. Helaas mist in de game elk gevoel van spektakel, waardoor je zelfs aan de beste race een saai gevoel overhoudt. MXGP is MotoGP in de modder en hoewel beide sporten op elkaar lijken, is er toch een wereld van verschil. Motocross is veel smeriger, rauwer en spectaculairder dan zijn asfaltbroertje. En dat is MXGP absoluut niet.

Dat je in de game geen trucjes kan doen, is compleet vergeven; het is simpelweg geen arcaderacer. Maar dat is het probleem niet. Tegenstanders vallen nooit, het gevoel van snelheid ontbreekt vaak en je respawnt zo snel dat je karakter de grond nauwelijks raakt. Wel (onbedoeld) grappig is de animatie als je van je motor valt. Het is alsof de rijder gewoon opgeeft, het stuur loslaat en zich als een lijk van de motor laat vallen. Nog geen seconde later sta je weer op de weg en ben je nauwelijks tijd kwijt.

Misschien dat een denderende, knallende soundtrack alles goed kan maken. Wie geniet er nou niet wanneer de snerpende gitaren en wubbende dubstep zich met het gegil van de overwerkte motoren vermengen tot een meeslepende golf van spektakel en testosteron. Het maakt alles goed, ware het niet dat een soundtrack in zijn geheel ontbreekt tijdens de races. Alleen het startmenu en de tussenfilmpjes zijn voorzien van een deuntje. Tijdens de het racen zelf moet je het doen met de schreeuwende motoren.

Op het gebied van graphics weet de game ook geen indruk te maken. Vooral het publiek ziet er levenloos uit, met als hoogtepunt een pijnlijk slecht geanimeerd filmpje dat je voor aanvang van elke race ziet. Fans van motocross zullen wel blij zijn met de zestig officiële motoren en coureurs, plus veertien officiële tracks. Het is alleen erg jammer dat de matige graphics de licenties geen eer aandoen.

Qua gameplay is er weinig op MXGP aan te merken. Er zijn genoeg aanpassingsmogelijkheden en diepgang voor hardcore fans, hoewel gamers zonder motocross-kennis het moeilijk krijgen door het gebrek aan een goede tutorial. Wat de game echt opbreekt is een groot gebrek aan sfeer, spektakel en enthousiasme voor de sport. Daardoor is het zelfs voor doorgewinterde motocross-fanaten moeilijk om warm te worden van de eerste game in de MXGP-serie.