Luftrausers Review

Hectiek! Ben je er klaar voor? Hopelijk wel, want van de 2D vliegtuig shoot 'em up Luftrausers kun je aardig in de stress raken. Laat je niet kisten, brokkenpiloot, want deze vliegeniersgame is een flinke portie heerlijke uitdaging.

Upgradesystemen, daar weten de mannen van Vlambeer wel raad mee. Recentelijk wisten ze miljoenen downloads binnen te slepen met Ridiculous Fishing, waarin je kunt vissen op je telefoon waarbij je steeds grote vissen vangt met steeds betere lijnen enzovoorts. Maar, dat is niet het enige waar Vlambeer bekend van is. Super Crate Box was hun eerste game, en ook Serious Sam: The Random Encounter zou je best eens bekend kunnen voorkomen.

Nu is de Utrechtse studio - die slechts bestaat uit Rami Ismail en Jan Willem Nijman - alweer druk bezig met drie andere games. Twee zijn nog in ontwikkeling (Space Murder en Nuclear Throne), maar eentje is inmiddels uit: Luftrausers. De hoogste tijd voor XGN om deze game onder de loep te nemen, waarin je plaats neemt in een vliegtuigje en als een gek om je heen moet schieten om punten te verdienen. Deze review is op de PlayStation Vita-variant van de game gebaseerd, maar Luftrausers is ook uit op Linux, OS X, PlayStation 3 en Windows PC’s.

Veel uitleg is er niet, dus in het begin van de game zul je je vooral afvragen: ‘doe ik dit wel goed?’ Het grappige is dat het naarmate je je meer en meer vastbijt in deze game dit verandert in: ‘ik wil het nog beter doen!’ Waar je eerst wat ongemakkelijk door de lucht slingert, leer je stukje bij beetje hoe de game bestuurd wil worden. Eerst draai je vijf donuts voor je een vijand raakt, maar je leert hoe je je pookje moet gebruiken om te zorgen dat dat slechts een halve draai wordt. Het is een leercurve, maar daar krijg je ook voldoende tijd voor. Er is namelijk een gestoord aantal van 100 levels beschikbaar. Steeds komen deze wel redelijk op hetzelfde neer, namelijk vliegtuigen en boten neerknallen voordat ze jou uit de lucht schieten.

Luftrausers is een zeer herkenbare game. Het heeft een oldschool feel, maar is vooral de sepia-achtige kleur die de boventoon voert en blijft hangen. Je vliegtuig is bordeauxrood en alles om je heen ook, behalve de achtergrond die gelig is. Een mooi bedacht palet aan kleuren dat direct heel duidelijk maakt wat wat is. Belangrijk, want je ziet alleen de omranding van je vliegtuig en die moet je in de gaten houden. Ben je namelijk geraakt, dan zie je dat je vliegtuig in de fik staat en moet je zorgen dat je een tijdje niet schiet om weer te healen.

De levels mogen dan qua basisactiviteit op hetzelfde neerkomen, dat betekent niet dat het ook steeds hetzelfde voelt. Je vliegtuigje bijvoorbeeld, blijft niet de hele game hetzelfde, want als je bepaalde doelstellingen in een leven haalt (zoals het neerschieten van tachtig vijanden), dan verdien je daarmee de mogelijkheid om nieuwe items te unlocken. Net werd het al genoemd: bij Vlambeer weten ze wel wat upgraden is. Dit wordt dan ook meteen in de game toegepast, zodat je direct leert dat je niet honderd keer hetzelfde zal doen. De upgrades maken namelijk wezenlijk verschil en je zal meteen als je iets hebt gekozen, merken dat het effect heeft.

En daar heeft Vlambeer je te pakken, want dat is precies iets waardoor je blijft doorspelen. Niet alleen omdat je lekker kunt variëren met upgrades, maar ook omdat je waarschijnlijk nieuwsgierig bent wat je vrijspeelt als je je volgende target weet te halen. Juist op de Vita is dat lekker om te doen, want je start een game binnen luttele seconden op en je kunt binnen een minuutje al klaar zijn (afhankelijk van of je het juist heel goed, of heel slecht doet natuurlijk).

Net als bij medicijnen helpt het een bepaald symptoom, maar veroorzaakt het ook weer een andere. Zo kun je sneller vliegen door een upgrade, maar zorgt die er tegelijkertijd voor dat het nog moeilijker is om snel om te draaien als er een vijand vanaf de andere kant komt. Het is heel persoonlijk wat jij prettig vindt om te gebruiken, en het is heel erg tof om eindeloos te combineren. Je kunt je vliegtuig van een beter pantser voorzien, maar ook je raketten veranderen naar een soort waardoor ze je vijand makkelijker weten te bereiken.

De besturing wordt nooit helemaal perfect. Het is een enorme chaos in de lucht met vliegtuigen en kogels die van alle kanten komen en je zult dan ook regelmatig te hoog in de wolken gaan of juist in de plomp storten. Gelukkig straft de game je daar niet op af, want je kunt er gewoon weer uitvliegen, richting het strijdveld. Intensief voor je concentratie is het allemaal wel, want je moet voortdurend in de gaten houden of er geen vliegtuigen op je staart zitten en bekijken waar de schoten vandaan komen.

En het is zaak dat je af en toe wel een plek vindt om wat kogels te ontwijken, want zoals gezegd kun je healen als je tijdelijk niet schiet. Nadeel daarvan is wel dat je score even stilstaat. Ga dus niet even op je telefoon kijken terwijl je vliegtuig op je Vita uitrust. Sowieso zal de game je geen kans geven om afgeleid te raken, want de vijand heeft je zo weer gevonden en doorboort je vol passie met kogels als het kan.

Deze 2D shoot ‘em up kost belachelijk weinig voor wat je krijgt. Niet alleen in kwantiteit (100 levels!) maar ook in kwaliteit. De besturing is even wennen, maar werkt feilloos en de game loopt als een trein. Het is makkelijk om even snel een potje op te starten, maar wees gewaarschuwd: het is ook moeilijk om deze game weer weg te leggen. Allemaal te wijten aan het geweldige upgradesysteem dat de game aanzienlijk meer mogelijkheden geeft. Je vliegtuig voelt met iedere verandering weer net even anders. Zelfs mensen die met beide benen op de grond staan, worden door Luftrausers meegesleurd. The sky is the limit!