LocoCycle Review
Motoren met een eigen wil, legio vijanden, een heleboel humor, het zijn een aantal ingrediënten die nodig zijn voor het recept dat LocoCycle heet. Twisted Pixel gaat helemaal los in zijn nieuwste game.
Veel mensen willen graag wat orde in hun leven. Alles netjes op orde om stress te voorkomen. Gelukkig zijn er dan games die er een portie choas en gekheid overheen kunnen gooien, om de weegschaal weer in balans te brengen. LocoCycle solliciteert naar die laatste functie, maar weet de game zijn taak te vervullen?
Ontwikkelaar Twisted Pixel is met LocoCycle helemaal losgegaan. Een hypermoderne, computergestuurde motor staat op het punt om verkocht te worden aan allerlei wereldheersers. Het noodlot slaat toe als de motor geraakt wordt door de bliksem en IRIS – zoals de motor liever genoemd wil worden – wordt zelfbewust. Opeens ziet ze het niet meer zitten om als wapen ingezet te worden.
Lekker touren
In plaats daarvan wil ze veel liever meedoen aan een motortour aan de andere kant van de Verenigde Staten. Terwijl haar monteur, de Mexicaan Pablo, haar bliksemongeluk probeert te fixen, neemt IRIS het hazenpad. Pablo wordt ongewild meegenomen als zijn broekspijp blijft haken aan de motor. Het avontuur kan beginnen.
Dat gaat echter niet zonder slag of stoot. De groepering die IRIS gecreëerd heeft wil haar terug hebben en zet alles op alles om dat voor elkaar te krijgen. In een zeventien-levels-kennende trip vecht je je een weg door de wegblokkades en andere genomen maatregelen. Naast rijden kan IRIS genoeg doen om als winnaar uit de bus te komen.
Op een languitgestrekt level schiet en sla je de ene na de andere agent tot moes. LocoCycle weet zijn gameplay verrassend fris te houden, ondanks dat je de totale rit van vijf uur vrijwel hetzelfde uitvoert. Dit is vooral te danken aan de grote verscheidenheid aan vijanden en omgevingen. Vrijwel elk nieuw level dat je opstart heeft weer een nieuwe badguy die je van de weg wil knallen. Pas na twee derde van de game begint de herhaling echt merkbaar te worden en tegen die tijd heb je gelukkig bijna het einde bereikt.
Opvoeren die handel
Voor die halsbrekende in-game gevechten krijg je een heleboel punten die je aan het eind van elk volbracht level kunt uitgeven aan upgrades. Hier kun je jouw arsenaal een tikkie sterker maken, wat extra health inkopen of je wendbaarheid omhoog schroeven. Op die manier ben je aan het eind van de game vrijwel onoverwinnelijk.
Helaas is de game iets minder onoverwinnelijk en wordt deze op sommige momenten precies bij zijn achillespees geraakt. Zo goed als de game gameplaytechnisch in elkaar steekt, zo slecht zijn de graphics die LocoCycle je voorschotelt. De beelden die op je TV geprojecteerd worden zien er sterk verouderd uit; eerder uit het PlayStation 2-tijdperk dan van deze generatie consoles.
Gelukkig houdt de grote dosis humor die de game met zich meebrengt toch een glimlach op je gezicht. De game is een grote ode aan de jaren 90. Een goed voorbeeld vind je aan het einde van de game als je, in Mortal Kombat stijl, mag vechten tegen een vijandelijke motor. De vechtgame, die eind vorige eeuw werd geboren, wordt op deze manier prachtig gepersifleerd.
De vele gepaste opmerkingen die IRIS maakt tijdens de gevechten maken het feest compleet en brengen de boodschap van de ontwikkelaar goed over. Niet altijd hoeft een game serieus te zijn om vermaak te bieden.
Net echt
Niet alleen zitten er referenties in de game die naar films verwijzen, de cutscenes tussen de verschillende werelden in zijn letterlijk hoofstukken van een film. Alle tussenfilmpjes zijn opgenomen met echte acteurs en ook IRIS is nagemaakt om in de video’s een rol te spelen. Dit laat nog eens goed zien dat LocoCycle het best gezien kan worden als een achtbaanrit die van begin tot eind ingevuld is.
Ingevuld met een heleboel dialogen. Zoals eerder als is gezegd, heeft IRIS een goed gevoel voor humor. Gelukkig kan een niet nader te noemen rivaal er ook wat van. De kwaliteit van de voice-overs is sowieso van hoge kwaliteit, net als de explosies en andere geluidseffecten. Twisted Pixel heeft hier overduidelijk beter werk geleverd.
Positief gestoord
LocoCycle is knettergek van begin tot eind. Je vraagt je soms af wat je precies aan het doen bent. Of het nou ligt aan de losgeslagen motor waarmee je speelt of de gestoorde gameplay, het antwoord blijft verschuldigd. Ondanks de sterk verouderde graphics biedt de game gelukkig wel een heel vermakelijk avontuur. Uiterlijk is niet alles zegt men wel. Ben jij zo iemand die daar ook zo over denkt? Dan is LocoCycle helemaal jouw ding.