Klonoa Phantasy Reverie Series Review: Flapperen met je oren

Klonoa Phantasy Reverie Series is een remaster van twee delen die rond de eeuwwisseling op de PlayStation (en 2) verschenen. Kan deze remaster de charme van het origineel opnieuw tot leven wekken? Lees het in onze Klonoa Phantasy Reverie Series review.

Het originele Klonoa komt al uit 1997 en kwam eigenlijk net na de hoogtijdagen van de 3D platformers en miste daardoor een beetje de boot. Ook het vervolg uit 2001 bracht niet het succes dat Namco ervan verwacht had.

Dat is jammer, want de game had echt wel een hoop te bieden en werd destijds dan ook terecht goed ontvangen in de reviews. Nu, 25 jaar na de eerste release, is het tijd voor een nieuwe kans met een compilatie van zowel Klonoa als Klonoa 2 in een remastered versie.

Het verhaal van Klonoa en het vervolg hebben niet zo heel veel om het lijf. Klonoa is een hondachtig figuur met grote flaporen die diverse gebieden (Visions genoemd) in de droomwereld Phantomile kan bezoeken. Phantomile wordt bedreigd door een duister figuur die uit is op wraak en de droomwereld in een nachtmerrie wil veranderen.

Dat laat Klonoa natuurlijk niet gebeuren dus gaan hij en zijn sidekick Huepaw op pad om de plannen van doe slechterik te dwarsbomen. De verschillende werelden die Klonoa moet doorkruisen zijn 2,5D vormgegeven in een 3D wereld. Dat betekent dat het platformen zich weliswaar in 2D afspeelt, maar Klonoa vijanden ook de diepte in kan gooien en het pad zich regelmatig in bochten kronkelt. Dit effect werkt prima en biedt de makers flinke mogelijkheden om creatief met de spelwereld om te gaan.

De platformen zijn bevolkt door diverse soorten vijanden, maar in tegenstelling tot de meeste platformgames heb je die vijanden hier hard nodig! Klonoa kan zijn vijanden namelijk optillen en weggooien, of gebruiken om een dubbele sprong uit te voeren. Die mechanic wordt veelvuldig gebruikt door schakelaars of andere vijanden op plekken te stallen die alleen bereikbaar zijn door er een vijand naar toe te gooien, of richels zo hoog te verstoppen dat je die double jump echt wel nodig hebt.

Regelmatig wordt de voortgang hierdoor bepaald hoe je de vijanden op een handige manier gaat inzetten om je doel te bereiken. Deze manier van vijanden 'gebruiken' is vrij uniek en het is vreemd dat we dat in games sindsdien niet vaker gebruikt hebben zien worden. Het werkt namelijk behoorlijk goed en maakt het platformen diverser door her en der puzzels te introduceren.

Als Klonoa met zijn enkele of dubbele sprong nog steeds niet ver genoeg kan springen heeft hij nog een truc achter de hand: hij kan hard met zijn oren flapperen waardoor hij net wat verder kan glijden. Dit kan in sommige gevallen net de hulp bieden die je nodig hebt om dat ene richeltje nét wel te halen.

Tijdens het flapperen beweegt Klonoa net iets minder snel, waardoor het timen van je sprong naar een dun randje soms net even lastig wordt. Daar komt bij dat Klonoa de neiging heeft om net even door te lopen als je de controls al los gelaten hebt, waardoor hij niet altijd lekker reageert en je soms onbedoeld de diepte in stort.

Klonoa heeft een aantal prettige quality of life-verbeteringen gekregen, waaronder een 'easy' mode waarbij je altijd terug kan herstarten bij een laatste savepoint en dat is met dergelijke onnauwkeurigheden in de besturing erg handig. Een missprong is namelijk meteen life over en daar heb je er slechts drie van!

Wie van een uitdaging houdt kan de originele settings behouden met drie levens en drie 'hartjes', maar de moderne gamer zal eerder voor de oneindige herstarts bij checkpoints kiezen.

Behalve deze gameplay aanpassing blijft Klonoa zeer trouw aan het originele bronmateriaal. De graphics zijn naar 4K en 60 FPS gebracht, maar er is verder geen extra detail aangebracht.

Daardoor ziet de game er fris en fruitig uit, maar heb je eerder het gevoel dat je op een Switch aan het spelen bent dan op een moderne PlayStation of Xbox. Het leveldesign is exact gelijk aan de originele games en staat als een huis. Diverse 'Visions' laten je slingeren door de 3D omgeving en kruisen boven en onder elkaar door, waardoor je regelmatig een pad terugziet waar je net al langs geweest bent (of nog moet komen).

Met dat in het achterhoofd is het eigenlijk bijzonder hoe goed de gameplay zich staande weet te houden met alle moderne gameplay eisen en wensen.

Klonoa Phantasy Reverie Series brengt twee games terug in de spotlight en geeft gamers een hernieuwde kans om de unieke gameplay van deze games te ervaren, maar dan in een modern jasje.

De games zijn echte Remasters: er is vrijwel niets veranderd aan de gameplay of levels, maar alles is in een fris nieuw jasje gestoken waardoor het er weer modern uitziet. De toevoegingen in met name het oneindig kunnen herstarten bij een savepoint zijn bijzonder prettige toevoegingen die veel mogelijke frustraties kunnen vermijden. Klonoa verdient een tweede kans en gelukkig kan een nieuw publiek nu alsnog kennis maken met deze unieke gameplay.