Kingdom Under Fire: Circle of Doom Review

Kingdom Under Fire, of kortweg KOF genaamd, stond bekend om zijn mix tussen strategie-elementen en RPG elementen. De fans konden niet wachten op een nieuw deel, die deze unieke combinatie bood, want, laten we eerlijk zijn, zo’n soort game is een welkome afwisseling van alle shooters en racegames die we op de Xbox 360 zien.

Helaas wordt al snel duidelijk dat ontwikkelaar Blueside bij dit deel heeft besloten om de formule wat te veranderen. Het RTS gedeelte is ver te zoeken, en ook het RPG stukje is bijna totaal weggelaten. Je hebt nog wel de mogelijkheid om jouw personage, er zijn er meerdere om uit te kiezen, te upgraden, maar dit heeft vrij weinig invloed op het verdere verloop van het spel.

Wat Circle of Doom dan moet redden is of een heel meeslepend verhaal, of ijzersterke gameplay. Maar ook op deze gebieden schiet het spel tekort. Het verhaal wordt een beetje tussendoor verteld, met vage dialogen en personen, en aan het einde van het geheel weet je nog niet waar het allemaal over gaat. Erg jammer, want het fantasy universum waarin de serie zich afspeelt biedt heel veel mogelijkheden om een interessant stukje vertelling voor te maken, met de verschillende rassen en conflicten die zich afspelen.

De gameplay doet deze keer wat meer denken aan een Dynasty Warriors, wat dus alleen maar hack-and-slash betekent. Waar die serie echter snelle actie biedt, komt Circle of Doom met slome vechters die soms maar wat lijken te doen. Zelfs het ‘snelste’ personage voelt nog langzaam aan, en dat kan gewoon niet de bedoeling geweest zijn.

Daarnaast wordt de gameplay nog flink verstoord door de camera. Het lijkt erop dat Blueside het camerasysteem van de oude KOF games gewoon in Circle of Doom heeft gestopt en er verder niets meer aan veranderd. In de vorige games speelde je echter op grote vlakten en had je flink de ruimte, dus was een ruim camerabeeld goed voor het overzicht. In Circle of Doom vecht je in krappe ruimtes, en daardoor weet de camera niet meer wat ze moet doen. Je zult dus flink wat momenten tegenkomen waarin je alleen de rug van je personage in beeld krijgt, of dat deze gewoon stug op een muur ingezoomd blijft, zodat je helemaal niet meer kan zien wat er om je heen gebeurt. Flink op de knoppen rammen in de hoop wat tegenstanders te raken is hier dan de enige oplossing.

Mocht je het hele spel hebben doorlopen, dan is er eigenlijk geen reden om dat nog een keer te doen. Er zijn natuurlijk meerdere helden waarmee je de game kunt spelen, maar deze verschillende tijdens het spelen minimaal van elkaar. Wel zit er nog een online multiplayer in het spel, die je nog eventjes bezig zult houden. Helaas ontbreekt dan weer de mogelijkheid om gewoon met z'n tweeën op één Xbox 360 te gamen.

Met Kingdom Under Fire: Circle of Doom hoopten we op een grote, meeslepende game, met enorme gevechten en lekkere combat. Wat we kregen was een slap verhaal, krappe en onoverzichtelijke grotten om door te dwalen en storende, soms zelfs irritante, gameplay. Laten we hopen dat Blueside met het volgende deel weer gewoon teruggaat naar de oude formule, en we deze game snel kunnen vergeten.