Kingdom Hearts Melody of Memory Review - Op herhaling

Kingdom Hearts heeft als serie één vaste regel. Ieder jaar moet er wel een game verschijnen, anders is het jaar mislukt. Dit jaar is de eer aan Kingdom Hearts Melody of Memory om fans en nieuwkomers te verblijden. Of de keuze voor een rhythm game de juiste was, lees je in onze Kingdom Hearts Melody of Memory review.

In Kingdom Hearts Melody of Memory is het aan Sora, Donald, Goofy (en af en toe een gastpersonage) om muzikale paden te bewandelen die worden bevuild door een scala aan bekende vijanden uit de Kingdom Hearts-reeks. De game speelt zich af na Kingdom Hearts III en is daarmee daadwerkelijk een vervolg op het inmiddels tien games-tellende verhaal. Toch is het nog maar de vraag of je deze game niet gewoon kunt overslaan.

Nadat Sora aan het einde van Kingdom Hearts III verdwijnt, wordt Kairi naar dromenland gestuurd om haar herinneringen door te spitten. De game speelt zich vrijwel volledig in deze droomwereld af terwijl je de bekende werelden van alle eerdere Kingdom Hearts-games aandoet. Wel als Sora, Donald en Goofy natuurlijk, want dat zijn de helden van de reeks.

Terwijl je de verschillende werelden doorkruist wordt het onwijs ingewikkelde verhaal van de serie op een ietswat simpelere wijze verteld door Kairi. Voor nieuwkomers is het misschien wel de beste manier om te begrijpen wat er nou eindelijk allemaal zo speciaal is aan die Keyblades. Fans van het eerste moment zien het alleen als bekende informatie en krijgen pas tegen het einde van de ongeveer 10 uur-durende verhaal daadwerkelijk het vervolg op Kingdom Hearts III.

Toegegeven, veel meer dan de nieuwe verhaalelementen die voorgeschoteld worden mochten we ook niet verwachten. Tetsuya Nomura, regisseur van de reeks, gaf voor de release immers al aan dat de game geen wereldschokkende stappen zou zetten. In plaats daarvan worden toffe hints naar de toekomst gegeven in een verpakking die Kingdom Hearts-fans nog nooit eerder hebben ervaren.

Kingdom Hearts Melody of Memory is namelijk een rhythm game en daarmee een onbewandeld pad voor de JRPG-reeks. Elementen van eerdere titels keren uiteraard terug, zoals de items die je constant verzamelt in ieder level en het progressiesysteem die tevens nieuwe voorwerpen oplevert. Al deze voorwerpen kun je gebruiken om toffe collectables en nummers mee te maken.

Laatstgenoemde kun je vervolgens weer spelen, waarbij telkens het doel is om een zo goed mogelijke score af te leveren (en drie sterren te halen). Ieder level rennen Sora en zijn Disneymaten over een muzikaal pad vol vijanden die uitgeschakeld moeten worden. Dit doe je natuurlijk door goed naar de klassieke Kingdom Hearts-muziek te luisteren.

Wie goed het indrukken van de knop timed met de muziek, haalt een uitstekende score binnen. Jammer is alleen wel dat deze niet bij iedere nood even goed lijkt aan te slaan. Het is alsof de synchronisatie net niet helemaal lekker loopt, wat overigens best zou kunnen gezien de game dit bij de eerste keer opstarten niet helemaal lekker instelt.

Waar Fuser de tijd nam om de input-snelheid goed te meten, voelt het bij deze Square Enix-titel meer als een nagedachte. Dat gevoel wordt alleen maar versterkt door het menu, gezien je dit zelf wel kunt aanpassen maar je daarvoor wel eerst moet zoeken. Gelukkig kun je altijd nog de timing baseren op basis van de prompts die op het scherm voor Sora’s neus worden aangegeven.

De verschillende knoppen die je moet indrukken om vijanden een kopje kleiner te maken, variëren met een goed tempo. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad die je kiest, kun je soms best op je tandvlees lopen. Als je noten mist, krijg je immers een klap om je oren. Hierdoor verliest Sora wat levenspunten en bij een lege balk is het game over.

Opvallend is ook hoe verslavend de levels voor Kingdom Hearts-fans kunnen zijn. De meer dan 140 nummers-tellende soundtrack zorgt voor onwijs veel levels en een grote dosis nostalgie die je door de levels heen laat razen. De muziek uit de Kingdom Hearts-titels zijn altijd een hoogtepunt geweest en door deze met toffe gameplay om te bouwen tot eigen titel werkt verrassend goed.

Telkens weer zit je mee te neuriën op nummers als Simple and Clean je oorschelpen verblijden. De robuuste collectie bevat tevens een aantal nummers van bekende Disneyfilms die nooit in Kingdom Hearts zaten, zoals A Whole New World en Circle of Life. Alleen zijn die nummers al tof om te spelen, maar in co-op wordt het eigenlijk alleen maar leuker.

Hier ontstaat een constante onderlinge strijd om een betere score te halen dan je co-op maatje. De drang om het onderste uit de kan te halen draagt tevens over naar de online battles, waarin het daadwerkelijk zaak is om de beste score te halen. Al met al is er meer dan genoeg te doen én door de constante beloningen is er reden om te blijven spelen.

Hoe meer je deze muziekgame speelt, hoe meer je als Kingdom Hearts-fan beloond wordt. Telkens weer speel je in de campaign nieuwe delen van het museum vrij, een speciaal onderdeel van de game waarin je karakter modellen, scènes en artwork terug kunt vinden uit deze en eerdere titels. Hoewel nieuwkomers hier iets minder binding mee vinden, is het voor oude rotten die sinds 2002 de serie volgen een genot om terug te zien.

Uiteindelijk is Kingdom Hearts Melody of Memory dan ook leuker wanneer je het als toffe collectie voor de ware Kingdom Hearts-fans ziet. Hoewel de game geen baanbrekende ontwikkelingen brengt met haar grotendeels in herhaling-vallende verhaal, smaken de nieuwe ontwikkelingen naar meer. Ook het museum voegt op toffe wijze een leuk extraatje toe voor oude rotten.

Van de gameplay krijg je simpelweg niet genoeg. Tenminste, zodra je de instellingen zelf goed bij elkaar gepuzzeld hebt. Eenmaal goed afgestemd is de gameplay, zowel alleen als in multiplayer, verslavend. Dat komt door de grootste kracht van de serie ligt: de uitgebreide, fantastische muziekcollectie.