King Arthur: Fallen Champions Review

Reuzen, trollen, magie, grote kastelen... De verhalen van koning Arthur kennen geen grenzen. King Arthur: Fallen Champions zet de koning even aan de kant en introduceert drie nieuwe hoofdpersonages met elk hun eigen verhaal.

De legende van koning Arthur spreekt tot ieders verbeelding en heeft genoeg te bieden om tal van games en films mee te maken. De eerste King Arthur game van ontwikkelaar NeoCore Games verkocht erg goed en had tal van uitbreidingen. Ook het vervolg, King Arthur II, kan al rekenen op heel wat interesse van de liefhebbers. Nu komt het bedrijf met een game die een brug moet vormen tussen beide games. Gaat het hier om een snel spel dat fans moet zoethouden of een weldoordachte strategiegame?

King Arhur: Fallen Champions vertelt het verhaal van drie personages. Ten eerste is er Lady Corrigan, een belangrijk lid van de Sidhe, die op zoek is naar haar verloren stad. Vervolgens is er Drest, een sjamaan die met behulp van visioenen zijn stam, de Picts, weer op het juiste pad wil brengen. Ten slotte maak je kennis met Sir Lionel, een Engelse ridder die zijn vrouw wil redden uit de klauwen van zijn tegenstanders. Samen met ridders, reuzen, trollen, boogschutters en heel wat andere troepen en wezens proberen deze drie helden hun doel te bereiken. Koning Arthur laat zich in deze game dus niet zien.

Tijdens het spelen heb je steeds de mogelijkheid om te wisselen tussen deze drie verhaallijnen. Het laatste level wordt dan ook pas beschikbaar wanneer je de drie missies van elke held hebt voltooid. Er zijn dus maar tien missies, maar niet getreurd want elke missie duurt tussen de één en twee uur dus uiteindelijk heeft de game genoeg uurtjes gameplay.

En die gameplay doet vaag denken aan de gevechten uit de Total War franchise omdat je hier niet individuele personages beweegt, maar hele secties van je leger. Daarnaast moet je ook gebruik maken van je omgeving. Bossen geven je wat extra bescherming en wie bovenop een heuvel staat, heeft ook het voordeel tijdens gevechten. De gevechten worden nooit zo groots als in Total War, maar kunnen wel groots aanvoelen door alle magische wezens die over het slagveld rennen.

Ook je helden zijn niet vies van wat magie, want ze beschikken allemaal over bepaalde eigenschappen die je helpen in de strijd. Zo kan Drest krachtige geesten oproepen die hem komen helpen. Dit is nodig want Drest is een held die niet veel schade kan absorberen. Elke speciale mogelijkheid heeft plus- en minpunten dus je moet goed opletten wanneer je er gebruik van maakt. Gebruik je magie wel met mate, want om je magische balkje weer te vullen moet je op zoek gaan naar speciale stenen.

Tussen de gevechten door beweeg je met je held op een grotere map, op zoek naar personages die je kunnen helpen tijdens je missies en die de verhaallijn verder helpen. De stemmen zijn helaas niet ingesproken en dus moet je heel wat tekst lezen. Tekst die niet altijd even goed is neergezet. Typfouten en foute zinsbouw kunnen je uit het verhaal sleuren, maar dit gebeurt gelukkig niet al te vaak. Tijdens je gesprekken kun je soms zelf je antwoorden kiezen, waardoor je zelf bepaald in welke richting het verhaal gaat.

Je keuzes hebben dan weer geen invloed op de vechtpartijen. Dit is niet erg want de missies zijn zeer gevarieerd. Zo is er een missie waarbij je speciale troepen krijgt die ’s nachts erg sterk worden. Deze missie kende een dag- en nachtcyclus waarbij je overdag je troepen moest beschermen. ’s Nachts kon je dan wraak nemen door je speciale troepen op pad te sturen en zodoende elke nacht een beetje verder te komen in het vijandige gebied. Het zijn deze afwisselende missies die je gekluisterd houden aan het scherm, vol verwachting met wat de volgende map zal brengen.

Zoals eerder gezegd duren deze missies één tot twee uur. Je zou dus verwachten dat je kunt opslaan tijdens de strijd. Dit is echter niet het geval. Bovendien zijn er ook geen checkpoints aanwezig dus als je held sterft, kun je weer helemaal opnieuw beginnen. En sterven zul je want de AI is verdomd goed en zal je steeds vanuit een onverwachte hoek aanvallen en gebruik maken van verschillende tactieken waarvan je vaak niet eens weet dat ze bestonden. Dit heeft dan weer te maken met de gebrekkige tutorial, die je niet alle nodige informatie verschaft. Gelukkig is het menu erg eenvoudig en zal zelfs een beginner in het strategiegenre na enkele uren precies weten wat van hem verwacht wordt.

Grafisch overstijgt King Arthur: Fallen Champions nooit het niveau van Shogun 2: Total War maar dat is helemaal niet erg. De graphics zijn nog steeds erg mooi en wanneer je inzoomt op de gevechten, waan je jezelf midden op het slagveld. Alle troepen bewegen erg realistisch en dus zul je vaak gewoon met een glimlach naar het verloop van de strijd kijken. De camera had wel wat verbeterd mogen worden. Als er een gevecht plaatsvindt achter een berg, moet je steeds de camera draaien terwijl diezelfde berg in andere games gewoon onzichtbaar zou worden. De muziek is net zo magisch als de rest van het verhaal en past dus zeer goed bij het geheel. Soms stopt of start de muziek wel heel abrupt maar dit stoort echter nooit.

Hoewel King Arthur: Fallen Champions niet zolang duurt als de gemiddelde strategiegame, heeft de game toch heel wat te bieden. De variërende missies en je invloed op de verhaallijn zullen ervoor zorgen dat je de game later nog eens een tweede keer wilt uitspelen. De AI kan voor echte uitdagingen zorgen die je telkens weer op het puntje van je stoel houden. Helaas zijn er geen checkpoints en is de geschreven tekst niet optimaal. Ook de camera had wat verbeterd mogen worden. Toch is Fallen Champions een erg goede strategiegame die je al in huis kunt halen voor 9,99 euro. Een mooie smaakmaker dus in afwachting van King Arthur II!