Kinectimals Review

Ben je wel eens in de dierentuin geweest en dacht je daar: “Nou, met die tijger wil ik wel eens knuffelen”? Grijp dan nu je kans, want Kinectimals zit boordevol welpjes met een wel erg hoog knuffelgehalte!

De schat van Lemuria
Het verhaal van Kinectimals begon ruim 200 jaar geleden. Kapitein Bartje Zwarthout kwam met zijn vliegende kruising tussen een lemur en een fee, Mompie, op het eiland Lemuria aan. Hij was op zoek naar een legendarische schat, maar miste een groot deel van de schatkaart. Terwijl hij op het eiland naar de resterende delen van de schatkaart zocht, raakte hij bevriend met de welpen op het eiland. Deze hielpen hem met het zoeken naar de schatkaart, maar dit liep uit op niets en de Kapitein vertrok weer.

Hij liet Mompie achter als oppas van de welpen en nu, vele jaren later, kom jij op Lemuria aan. Waarom weet je niet, maar de welpen zijn in ieder geval blij dat je er bent. Daarnaast stelt Mompie, die nu als gids van het eiland fungeert, direct voor om samen het eiland te verkennen en op zoek gaan naar de schat. Je bent er toch, dus waarom niet?

Je gaat dit natuurlijk niet alleen doen, want zoals al eerder gemeld had Kapitein Zwarthout talloze welpen als vrienden op het eiland. Om te beginnen vertelt Mompie je dan ook dat je een vriendje mag kiezen. Er zijn een aantal katachtigen beschikbaar, waaronder een koningstijger, een jachtluipaard en een panter. Het is ook mogelijk om een welpje in de game te laden als je een Kinect pluche beertje hebt. Het label is namelijk in te scannen met de scansteen op het eiland, welke stiekem gewoon je Kinect sensor is.

Kleurrijk en knuffelig
De welpjes waarmee je op avontuur kunt gaan, zien er stuk voor stuk prachtig uit. Ze zijn haarscherp vormgegeven en hun bewegingen zijn erg realistisch te noemen. Ook de geluiden die je welpjes maken passen precies bij het plaatje. Als er niet om de minuut een onrealistisch, klein, vliegend, maar vooral zwaar irritant lemur-feeën-beest in beeld kwam, zou je bijna denken dat je echt met een welpje stond te knuffelen.

Zodra je je vriendje gekozen hebt, mag je deze een naam geven en zal deze wat rondrennen, kopjes tegen het scherm geven en wat andere dingen doen, alvorens je hem even kunt aaien. Hierbij merk je direct dat de welpjes niet alleen realistisch ogen, maar dat dit ook geldt voor de bewegingen die ze maken. Op dit gebied doet Kinectimals in ieder geval al niets verkeerds, op het niet geven van een waarschuwing om dit in het echte leven nooit met een tijgerwelp te doen na dan.

Ook als we naar de omgevingen kijken is er eigenlijk weinig op te merken in de game. Alles ziet er leuk uit en beweegt mee met je welpje. Als deze bijvoorbeeld in het gras gaat rollen, zullen de grassprieten ook daadwerkelijk meebuigen en dus niet door de welp heen steken.

Vachtstad, waar je welpen wonen, het strand en de andere plekken waar je komt zijn allemaal erg vrolijk en kleurrijk vormgegeven. Door het hele bos hupsen konijntjes en op het strand kruipen krabjes rond. Je verwacht in sommige omgevingen bijna dat je Teletubbies tegen zult komen, maar juist deze setting past perfect bij de game. De doelgroep die Microsoft met de game wil aanspreken is dan ook overduidelijk wat jonger dan zestien jaar.

Simpele spelletjes, maar genoeg variatie
Dit laatste is ook in de spelletjes op te merken die de game kent. Je welpje komt zelf met speeltjes of andere voorwerpen aanlopen en Mompie vertelt wat je moet doen. Meestal komt je welp met een speeltje aan, waarmee je dan moet gooien. Het is dan vaak zaak om een aantal doelen te raken, waarna je weer wat avonturenpunten erbij krijgt. De spelletjes zijn allemaal varianten op elkaar, waarbij een speeltje gebruikt wordt in plaats van een bal of een ander soort doel, waardoor je gerichter moet gooien. Hier had op zich wel wat meer afwisseling in gemogen, maar het is niet direct storend voor de kleintjes onder ons.

Naast het spelen is er nog veel meer te doen op het eiland. Zo kun je bijvoorbeeld gaan schatzoeken, want het eiland ligt vol met schatten. Als je met je speciale schatzoeker iets gevonden hebt, zal je welp erop af gaan en moeten jij en je welp de schat letterlijk uitgraven met een graafbeweging. Vaak kom je dan een nieuw speeltje tegen of iets wat je op een andere manier kunt gebruiken voor je welp.

Je kunt je welp ook nieuwe trucjes leren, waarbij je steeds een bepaalde beweging moet maken. Als je bijvoorbeeld wilt dat je welp springt, moet jij dit ook doen, of als je hem wil laten doodliggen zul je zelf ook moeten gaan liggen. Regelmatig zul je je welp moeten wassen of knuffelen en ook hierbij moet je een wassende of aaiende beweging maken. Kinectimals heeft op deze manier een bepaalde balans tussen spelen en discipline, waar kinderen ook echt iets aan hebben.

Deze balans wordt gewaarborgd door de eigen wil van je welp, want deze stopt gewoon als hij er genoeg van heeft. Vaak zal deze dan iets anders voorstellen om te doen en het spel loopt op deze manier vanzelf door. Je hoeft dus eigenlijk geen beslissingen te maken in de game, op het wel of niet spelen met je welp of het deelnemen aan een wedstrijd na, wat ook weer ideaal is bij een spel voor kinderen.

Toch niet perfect afgewerkt
Ondanks het feit dat Kinect er heerlijk uitziet en genoeg variatie biedt voor de kleintjes, gaan er wel enkele belangrijke dingen mis in de game. Deze zijn vooral terug te vinden in het menu en de besturing.

Zo moet je in het begin van de game steeds opnieuw inloggen, zodat Kinectimals je profiel opzoekt. Bij andere games is dit totaal niet aanwezig en het was ook hier zeker niet nodig geweest. De game wordt natuurlijk compleet gestuurd met handbewegingen, maar in de menu's doen de handjes op het scherm niet altijd precies wat jij doet. Het vreemde is dat dit alleen in de menu’s van de game niet lekker werkt en in de game zelf alles soepel werkt, maar het blijft natuurlijk vervelend.

Ook zitten in de menu’s soms een aantal knopjes wat dicht bij elkaar en hierdoor zul je al snel een verkeerde afslag nemen en dus weer in een ander menu terecht komen. Dit voelt erg rommelig aan en is bij een game gericht op kinderen extra vervelend.

Knuffelig goed
Kinectimals is een perfecte game om kinderen met Kinect kennis te laten maken. Grafisch is de game erg goed afgewerkt en de bewegingen van je welpje zijn heel realistisch. Het feit dat Mompie erg irritant in beeld blijft komen is wat jammer te noemen, maar wordt niet als storend ervaren door de kids. De game biedt genoeg variatie in spelletjes om een kind uren zoet te houden, maar in de menu’s had alles wat eenvoudiger gekund. Ondanks dat is Kinectimals de ideale manier om een tijger te adopteren zonder dat je kind opgevreten wordt.