Hunted: The Demon's Forge Review

Dingen combineren is altijd leuk. Het combineren van robots met auto’s resulteerde bijvoorbeeld in het epische Transformers en het samenvoegen van draden en een plank leverde de gitaar op. Wat zou je krijgen als je Gears of War en fantasy games combineert? Hunted: The Demon’s Forge natuurlijk!

In Hunted volg je twee huursoldaten, die tegen wil en dank de wereld van allerlei fantasy monsters moeten ontdoen. Erg boeiend is dit verhaal niet, aangezien de gebeurtenissen redelijk voorspeelbaar zijn en de motivatie van de personages dubieus. Hoewel het gekibbel van de personages af en toe grappig kan zijn, voelen hun dialogen niet altijd erg natuurlijk aan en worden af en toe vreemde beslissingen genomen die niet bij hun karakters lijken te passen. Doet dit weinig bijzondere verhaal de game de das om? Nee, maar het is wel erg jammer dat de potentie – die zeker aanwezig is – niet wordt benut.

Beter goed gejat dan slecht bedacht
Ontwikkelaar InXile lijkt zich meer gericht te hebben op de gameplay en is op dat gebied dan ook wat beter geslaagd. Daarbij is het ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’-principe van toepassing, want de gameplay is bijna rechtstreeks uit Gears of War overgeheveld. Dat moet je echter niet als negatief opvatten, aangezien je niet vaak de kans hebt vanuit dekking skeletten en orc-achtige wezens neer te schieten met een pijl en boog. Het sterkste punt van Hunted is zonder twijfel dit interessante concept. Het is erg leuk om eens een shooter met pijl en boog te spelen en het geeft de game een fris gevoel.

Dat betekent overigens niet dat je dit spel als shooter móét benaderen; je kunt gewoon als ‘hack ’n slasher’ aan de slag gaan. Er zijn namelijk twee speelbare personages, met elk hun eigen speelstijl. Ten eerste is er de ‘strategisch geklede’ elf E’Lara, die vooral inzetbaar is als boogschutter. Daarnaast is er de gespierde mens Caddoc, die meer naar de traditionele mêlee-combat neigt. Beide karakters zijn speelbaar en bieden twee significant verschillende doch prima werkende speelstijlen. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat E’Lara het meeste plezier oplevert, al was het enkel omdat pijlen een heerlijk harde impact hebben en haar aanpak net iets unieker is.

Brute aanvallen
Elk personage kan tijdens het avontuur een aantal speciale aanvallen vrijspelen die niet alleen het teamwork bevorderen, maar ook nog eens ontzettend cool zijn. Caddoc kan bijvoorbeeld een krachtveld genereren waarbinnen alle vijanden voor een paar seconden hulpeloos in de lucht zweven, terwijl E’Lara de bungelende monsters een voor een voorziet van een headshot. Zij kan op haar beurt tegenstanders met een enkele pijl bevriezen, waarna een klein tikje van een enorme knuppel volstaat om ze in duizenden stukjes uiteen te doen barsten. Er zijn zes van deze speciale krachten voor de antihelden beschikbaar, waarvan er drie door allebei gebruikt kunnen worden. Hoewel dit wellicht niet veel is, zorgt het er wel voor dat je er tactisch mee om kunt leren gaan en – veel belangrijker – ze zijn bruut.

Dat tactische aspect komt helaas enkel in de co-op naar boven. Speel je alleen, dan hoef je niet veel hulp van je computergestuurde medespeler te verwachten. Hij (of zij) zal frustrerend vaak te midden van de vuurlinie gaan staan, zich de beste wapens eigen maken en gewoonweg onhandig bezig zijn. Nee, Hunted dien je echt met een vriend of vriendin te spelen. Dat gezegd hebbende zul je zelfs in co-op frustratie van de AI ondervinden; de vijanden zijn namelijk oliedom. Erg vervelend is daarbij dat het moeilijk wordt om de game te spelen zoals het bedoeld is. Doordat vijanden vaak als kamikazepiloten op je afstormen, word je dikwijls gedwongen om je dekking te verlaten. Het loont dus meer om een ‘run ’n gun’ speelstijl aan te nemen. Daar helpt de genereuze auto-aim, die schieten vanaf de heup iets te accuraat maakt, in negatieve zin aan mee.

Plezier voor twee
Speel je de game wel met iemand anders, dan krijgt het plotseling een extra laag mee. De eerder genoemde speciale aanvallen bieden veel mogelijkheden om elkaar te helpen en daarnaast leent de algemene opzet zich uitstekend voor samenwerking. Caddoc kan zich bijvoorbeeld in de frontlinie storten, terwijl E’Lara hem beschermt met een flinke pijlenregen. Je kunt de co-op zowel online als in splitscreen spelen en beide manieren bieden evenveel plezier. Ze hebben echter wel elk hun eigen problemen: het is online erg lastig een medespeler via Xbox Live en PSN te vinden en in splitscreen wordt het scherm niet optimaal gebruikt. Dit maakt het verstandig Hunted met een partner te spelen die de game ook heeft.

Om deze samenwerking te bevorderen, bevat het spel een aantal puzzels die een beetje teamwork vereisen. Dat klinkt weliswaar als een goed idee, maar helaas is vaak van kilometers afstand al duidelijk wat de oplossing is. De puzzelsecties worden hierdoor niets meer dan een gedwongen oponthoud. Ze vormen echter wel de broodnodige afwisseling, want de game leunt zwaar op het schieten en hakken. Je zult af en toe achter een katapult kruipen en een eindbaas verslaan, maar nog altijd ben je dan vijanden aan het afmaken. Voor de variatie zul je zelf moeten zorgen, door af en toe van personage te wisselen. Verwacht overigens geen extra afleiding in de vorm van RPG-achtige statistieken, aangezien Hunted enkel in haar uiterlijk een fantasy game is. Je kunt niet levelen of je bewapening aanpassen in uitgebreide menuutjes.

De lichtelijk-aanpasbare-arena-editor
Mocht je daar niet genoeg aan hebben, dan kun je aan de slag met de level-editor. Of, beter gezegd, met de ‘lichtelijk-aanpasbare-arena-editor’. Je kunt hier namelijk niet hele levels aanpassen, maar enkel uit een aantal voorgeprogrammeerde arena’s kiezen en daarvan de details aanpassen. Zo kun je bepalen tegen wat voor vijanden je het opneemt en welke wapens je daarbij mag gebruiken. Het is een leuke toevoeging, doch van een echte level-editor is nauwelijks sprake; het had meer kunnen zijn. Dat is tekenend voor Hunted. De graphics, voice acting en geluid zijn allemaal in orde, maar niet bijzonder. De setting en het verhaal zijn aardig, maar ook daar had meer ingezeten.

Smachten naar meer
Hunted doet zichzelf tekort. Het spel bevat een aantal leuke ideeën en werkt die aardig uit, maar overtuigt vooral in het gevoel dat het meer had kunnen zijn. Het concept is zeer interessant en werkt prima, toch had het dieper uitgewerkt kunnen en moeten worden. Bovendien wordt het tegengewerkt voor de slechte AI en saaie puzzels. De speciale aanvallen en de co-op (mits je een medespeler kunt vinden) maken veel goed, maar doen vooral smachten naar meer. Laten we hopen op een vervolg dat de potentie wel volledig waarmaakt.