Homefront The Revolution Review - In verzet tegen deze game

Philadelphia is vervallen in een repressieve politiestaat die elk protest meedogenloos in de kiem smoort. De Amerikaanse stad stelt zo weinig meer voor dat diens straatbeeld alleen nog maar wordt beheersd door Koreaanse bezetters en kapotgeschoten gebouwen. Het is de bittere werkelijkheid in de nieuwe Homefront. Benieuwd? Lees dan onze Homefront The Revolution review.

Voor spelontwikkelaar Deep Silver was de missie klip en klaar: Homefront The Revolution moest een revolutie ontkenen in de wereld van shooters. Een nieuwe standaard in openwereldgames, met Philadelphia als chaotische speeltuin en het verhaal als stabiele factor van het heersende onderdrukkingsgevoel. Het grauwe kleurenpalet en de bedrukte sfeer moesten bijdragen aan de somberbeid en serieuze ondertoon van The Revolution.

In dat laatste slaagt Homefront wonderwel. Er zijn maar weinig games die het gevoel van onderdrukking en machteloosheid zo knap weergeven als hier. Het is 2029 als Noord-Korea met technische snufjes het Amerikaanse leger ontmantelt, Philadelphia bezet en de bevolking onderdrukt. Zwaarbewapende drones vliegen boven de stad en houden de burgers uitvoerig in de gaten, terwijl meedogenloze Koreaanse bezetters iedere vorm van opstand in de kiem smoren.

Jij als kersverse guerillastrijder kan maar beter uit hun buurt blijven: word je gespot, dan raak je meteen verzeild in een kogelregen. Alleen door nauw met de andere rebellen samen te werken, maak je een kans tegen de Koreanen. Je komt er al snel achter dat iedere ongecoördineerde aanval genadeloos wordt afgestraft. Enkel door goed de omgeving te observeren en de betere guerillatechnieken toe te passen kun je het Noord-Koreaans regime in het hart raken.

De erbarmelijke situatie waarin de onderdrukte bevolking zich bevindt, wordt in Homefront op knappe wijze in beeld gebracht. Het is bijzonder om te zien hoe de burgers steeds meer uit hun schild kruipen nadat jij en de rebellen de macht van de Koreanen doen afbrokkelen. Overheidsgebouwen en straatstenen worden ondergekalkt en voor een militaire basis staan tientallen burgers met fakkels en protestborden.

Net als de onderdrukking wordt ook de opstand en het rijzende verzet op een verbluffende manier gevisualiseerd. Deze verhaalvertelling staat helaas in schril contrast met een ronduit bedroevend script en verschrikkelijke, eendimensionale personages. Je bent werkelijk omringd door idioten: ze maken alleen maar ruzie, komen met belachelijke voorstellen en wekken geen moment de indruk dat ze een krachtige groep rebellen vormen. En uiteindelijk komen de vele vermoeiende ruzies op hetzelfde neer: jij moet het vuile werk opknappen.

De manier waarop je dat aanpakt, is enigszins te vergelijken met Far Cry. De lineaire levels van de originele Homefront hebben plaatsgemaakt voor volledig open omgevingen, met veel hoogte- en laagteverschillen en een dynamisch dag- en nachtsysteem. Stilletjesaan leer je de immense bewegingsvrijheid in je voordeel te gebruiken. Je klimt in gebouwen, schiet met je sluipschuttergeweer door kleine gaten en verstopt je tijdens alle tumult in een toilet of een container.

Later, als je beter uitgerust bent, plaats je explosieven op vaste routes van vijandelijke wagens en loods je een radiografisch bestuurbare auto een volgepakt kantoorpand binnen en brengt die tot ontploffing. Dan zijn er nog tig manieren om je wapens uit te rusten met geluidsdempers, scopes, grotere magazijnen en meer. In een handomdraai verander je een machinegeweer in een mijnenwerper of een shotgun in een vlammenwerper. De manieren om de vele Koreanen naar de eeuwige jachtvelden te brengen, lijken eindeloos.

Toch lukt het Homefront niet om een eigen draai aan de gameplay te geven. Welk stempel er ook op de missies wordt gedrukt, het komt nagenoeg altijd neer op het vermoorden van Koreanen en het innemen van zo veel mogelijk radiotorens. Opnieuw net als in Far Cry, maar in Homefront ontbreekt het gevoel van progressie en betrokkenheid. Of je nou een radio moet aanzwengelen of een besturingssysteem moet hacken, alles gaat gepaard met het omleggen van dezelde groepen vijanden.

Op zich schiet Homefront best lekker weg, maar vergeleken met andere shooters mist het schieten met een mitrailleur of een raketwerper impact. De belabberde kunstmatige intelligentie van de rebellen en van de Koreanen laat bovendien te wensen over, waardoor er nooit echt intense vuurgevechten ontstaan. Dat is jammer, aangezien Homefront juist het gevoel van onderwerping en onderdrukking wil uitstralen.

Dan moeten we het grootste minpunt van Homefront nog melden: de techniek. We zeggen het maar eerlijk: Homefront had in deze vorm nooit het daglicht mogen zien. De game heeft op de Xbox One en de PlayStation 4 de grootste moeite vlekkeloos te draaien. Of je nu met een vuurgevecht bezig bent of rustig over straat loopt: een stabiele framerate wordt nimmer gehaald. In eerste instantie vergeef je de game dit door diens indrukwekkende presentatie, maar na een uurtje of vijf ben je er écht klaar mee.

Daar komt nog bij dat Homefront om de haverklap bevriest of zelfs helemaal vastloopt. Deep Silver belooft op korte termijn met een oplossing te komen, maar dat is wat ons betreft te laat. Het is op z'n zachtst gezegd schandalig dat spelontwikkelaars tegenwoordig nog het lef hebben om onafgewerkte spellen uit te brengen, er de volle mep voor te vragen en vervolgens niet meteen in te grijpen als de fora volstromen met klachten.

De verschrikkelijke techniek legt ten slotte ook de coöperatieve multiplayermodus aan banden. Samen met drie andere spelers moet je hier gebouwen aanvallen of verdedigen, maar vanwege de haperende beelden en de onoverkomelijke lagproblemen is dit eigenlijk niet te doen. Daar komt nog bij dat de vijanden als een kip zonder kop door het slagveld rennen en maar al te graag als schietschijf dienen.

Homefront The Revolution is in de basis een prima shooter met een interessante setting, die op voortreffelijke wijze op beeld wordt gebracht. Begin je daadwerkelijk met spelen, dan kom je al snel tot de conclusie dat de game nooit in deze vorm uitgebracht had mogen worden. Homefront The Revolution is niet af, hapert voordurend, heeft last van crashes en bugs en is daardoor eerder storend dan vermakelijk. Geen revolutie, maar de grootste teleurstelling van dit voorjaar.