Halloween (2018) Review - Een gemoderniseerde klassieker

Al jaren kijkt men horrorfilms voor een avondje hartkloppingen. Het is al 40 jaar geleden sinds de klassieker Halloween uitkwam en dit wordt gevierd met een vervolg. De film die tientallen jaren geleden veel hulpeloze, gillende keukenmeiden bevatte is teruggekeerd met Michael Myers, een twist en nog een bekend gezicht. Dit is onze Halloween 2018 review. Let op: spoilers!

Laurie Strode, geniaal gespeeld door Jamie Lee Curtis, keert terug in Halloween. Ze is een tikkeltje doorgedraaid, maar dat neemt niet weg dat ze een complete badass is geworden. De nieuwe Halloween film is geregisseerd door David Gordon Green, waarbij te zien is dat hij hard zijn best doet om John Carpenter, regisseur van de originele film, eer aan te doen.

Waar de film leek te beginnen met een vreemde, slappe start maakte de film dit al snel beter. De personages die wij het meest leren kennen zijn Laurie Strode, haar dochter Karen Strode (Judy Green), haar schoonzoon Ray (Toby Huss), haar kleindochter Alysson (Andi Matichak) en natuurlijk Michael Myers (Nick Castle en James Jude Courtney). Ook maken we kennis met de dokter van Myers, Dr. Sartain (Haluk Bilginer). Deze man is iets te gefascineerd door de moorden van Myers en het begrijpen van zijn motieven. Dr. Sartain nam het werk van Dr. Loomis over nadat hij was overleden.

Een van de elementen die Michael Myers zo eng maakt, is zijn intimiderende uitstraling. Myers lijkt ontzettend rustig te blijven onder elke omstandigheid, ook wanneer hij mensen op een brute wijze vermoordt. Op de momenten dat zijn toekomstige slachtoffers zich proberen te verstoppen, loopt hij rustig rond door een ruimte, wetende dat hij ze zal vinden en er geen ontsnapping mogelijk is. De film focust hierbij graag op Myers' grote voeten die je met elke stap meer naar het puntje van je stoel brengen.

Het verontrustende aan deze seriemoordenaar is dat hij geen vast patroon heeft in welke mensen hij vermoordt. Hij loopt bij een willekeurig huis naar binnen en vermoordt wie hij wil, hierbij lijkt hij alleen jonge kinderen met rust te laten. Myers lijkt ze wel bang te willen maken, maar raakt ze niet aan. Toch verga je van de spanning als hij richting een huilende baby loopt waarvan hij net de moeder heeft vermoord. Zijn onvoorspelbaarheid maakt hem ongekend griezelig.

Er was een vrouw in de film die Myers niet zo onvoorspelbaar vond. De film doet zich niet voor alsof iedere vrouw zich kan weren tegen Myers, maar Laurie kan dit na 40 jaar wel. In de tijd dat Michael vast heeft gezeten heeft Laurie zich min of meer geïsoleerd van de samenleving. In haar afgelegen huis in het bos heeft zij ervoor gezorgd dat zij tot in de puntjes voorbereid is, een obsessie die haar de band met haar dochter Karen heeft gekost. Karen werd op haar twaalfde door jeugdzorg bij Laurie weggehaald.

Later in de film wordt het steeds duidelijker waarom: Karen was acht jaar oud toen zij leerde hoe zij met geweren moest schieten, de geweren moest schoonmaken en hoe alle vallen in het huis werkte. Toentertijd was dit volgens Karen niet nodig, maar uiteindelijk bleek deze kennis toch het verschil tussen leven en dood te maken. Het zorgt ervoor dat zij en haar eigen dochter Alysson het overleven.

Niet alleen de harten van Alysson, Karen en Laurie zullen hard kloppen in deze film. Ook jouw hart zal tijdens deze film een stuk harder kloppen. Dit komt omdat Halloween de schrikmomenten goed opbouwt, waardoor de film bijna de hele tijd spannend blijft. Zoals in veel moderne horrorfilms zijn er schrikmomenten in overvloed. Op zich is dat niet heel bijzonder, maar door de goede opbouw wordt het nog enger.

Toch weet de film bepaalde momenten luchtig te maken met een paar grapjes. Een vriendin van Alysson moet bij een jongetje oppassen, die met zijn aanwezigheid een goede poging doet om te spanning te verlichten. Jammer genoeg zijn er veel momenten die komisch bedoeld zijn maar niet in de film passen. Een vader die een broodje pindakaas laat vallen en ineens zegt "nu zit er pindakaas op mijn penis" past niet in de film en zorgde eerder voor een vreemde sfeer in plaats van luchtig.

Verder bevat de film helaas een paar onrealistische momenten. Zo zijn Laurie en Myers allebei onsterfelijk en kan Myers blijkbaar een hoofd verpletteren door zijn voet er rustig op te plaatsen. Verder wordt hij een aantal keren neergestoken, aangereden met een auto, beschoten met een shotgun (en geraakt op zijn schouder) en hij loopt nog steeds rustig door alsof er niks aan de hand is. Ook is het blijkbaar een klein, snel klusje om iemands hoofd letterlijk als een pompoen te hollen en er een snijwerk van te maken.

Laurie heeft ook de onoverwinnelijke kracht om alles te overleven. Zij krijgt het voor elkaar om nog steeds een shotgun af te kunnen vuren wanneer zij al ruim een minuut gewurgd wordt. Vervolgens valt zij vanaf de eerste verdieping door het raam heen en verdwijnt ze wanneer Myers drie secondes de andere kant op kijkt. Deze elementen geven de film helaas een onrealistische sfeer, wat zonde is omdat het Halloween 2018 iets minder eng maakt dan hij had kunnen zijn.

De seriemoordenaar was in de eerste Halloween film ook al onsterfelijk, voor sommige mensen zorgt dit ervoor dat ze Michael Myers nog enger vinden. Het neergeschoten worden zonder reactie past nog redelijk bij zijn terughoudende personage, maar bij Laurie past het minder. Ze is een vrouw van een beste leeftijd en we gokken dat we zelf in ieder geval iets kneuzen of breken als we van de eerste verdieping vallen.

Al met al heeft Halloween bereikt wat het moet bereiken, dat is mensen laten schrikken en op het puntje van hun stoel laten zitten. Het is niet de beste horrorfilm die er bestaat, maar het is een leuk vervolg op de 40 jaar oude film. Michael Myers is namelijk een lugubere legende in de horrorwereld, en daarom is het leuk om te zien dat hij nog even terugkeert naar het grote scherm.

Dit was de review voor Halloween 2018. Zin in meer hartkloppingen? Wij hebben ook een lijst gemaakt met de top 10 horrorfilms die je moet zien en de 13 beste Halloween films. Enjoy!