Golden Axe: Beast Rider Review

Golden Axe was de belangrijkste arcade game uit 1989. Flink wat jaartjes later mogen we nu met deze RPG hack and slach game aan de slag op de PlayStation of Xbox 360 maar hoe uitdagend is deze game nu nog?

Een verschil met vroeger is dat je nu enkel in de huid kruipt van Tyris Flare. De andere twee karakters, Gilluys de dwerg en Ax Battler, zijn wel gewoon aanwezig in de game, maar ze zullen niet speelbaar zijn. Het verhaal zelf is niet heel erg spannend of met de tijd meegegaan. Flare's ras is uitgestorven en zee gaat op wraak uit. Verder moet je ondertussen je beest ook nog zien te redden. Je doorloopt missies waarbij je al vechtend je vijand moet kleineren. De missies zelf loop je of je neemt een beest als vervoermiddel. Het verhaal is dus niet zo spectaculair te noemen maar hoe zit het met de andere elementen in deze game?

Enkel op papier leuk
Het probleem met Golden Axe: Beast Rider is dat alle goede ideeën niet goed zijn uitgewerkt en dat is erg jammer. Hoewel we hier te maken hebben met een actievolle RPG-game, waarbij je los mag gaan in gevechten en spreuken mag uitspreken, klinkt dit op papier een stuk interessanter dan dit daadwerkelijk het geval is. Dit komt omdat alles eigenlijk voor geen meter werkt of geen diepgang kent.

Vechtsysteem veel te beperkt...
Allereerst heb je daar het vechtsysteem. Je gebruikt hiervoor slechts een paar knoppen en alles wat überhaupt mogelijk is met je controller, zul je voor deze game in ieder geval niet terugzien. Met twee knoppen voer je twee verschillende aanvallen uit, waarbij de één wat krachtiger is dan de andere. Als je de aanvalsknoppen tegelijk indrukt, heb je een soort van combo te pakken, wat dan meteen ook zo'n beetje de laatste in het spel is. Daarnaast moet je nog wat spelen met je schouderknoppen. Zodra een vijand jou aanvalt, zal zijn wapen een oranje of blauwe gloed krijgen. Afhankelijk van welke kleur je ziet, moet je snel een van de schouderknopper indrukken -met de een blok je dan en met de ander ontwijk je de aanval- om vervolgens met een van de knoppen, het liefst twee tegelijk, de tegenaanval in te zetten.

...en werkt ook niet
Op zich is dit aardig bedacht, maar het is wel wat frustrerend dat je eerst je vijand op je af moeten laten stormen, voordat de kleur van het wapen verandert, waarna je slechts één seconde overhoudt om te reageren om op een knop te drukken. De tijd die je hiervoor krijgt is te kort en vormt zeker een probleem wanneer er meedere vijanden op je af komen, wat meestal het geval is. Een groot minpunt is dat je met je personage helemaal niet weg kunt duiken of rollen, terwijl dit erg gewenst is als de vijand in groten getale op je afkomt. Verder is het sowieso een giller dat dit je enige vechtmogelijkheden zijn, want waarom worden niet alle knoppen benut of waar zijn de combo's? Zelfs een God of War game van drie jaar terug heeft al die mogelijkheden en de vraag is dan ook een beetje hoe je Golden Axe: Beast Rider serieus kunt nemen.

Ook de toverspreuken zijn slecht uitvoerbaar
Naast het vechten, wat je steeds doet met je zwaardje, zul je gedudende je weg spreuken vinden waarmee je op een andere manier je vijand een kopje kleiner kunt maken of die je nodig hebt om een puzzel op te lossen. Wat betreft de puzzels: deze zijn niet hersenkrakend, maar veel te simpel. Verder is het syseem van de spreuken niet goed uitgewerkt. Het is vreemd dat je met de ene spreuk wel een soort van richtsysteem hebt om te kunnen plaatsen, terwijl als je de spreuk activeert om een soort vuurbal weg te schieten, je totaal niet gecontroleerd een tegenstander of object kunt markeren om vervolgens te schieten. Dit is erg irritant, zeker omdat je maar een bepaald aantal keren een spreuk kunt gebruiken en het zonde is als je onnodig je doel mist!

Op een beest rijden? Nee dank je!
Zoals de titel al doet vermoeden hebben we in dit spel ook met beesten te maken. Al nadat jij je eerste missie gehaald hebt, zul je je eerste draakachtige hagedis-wezen, Abrax, ontmoeten. Je kunt op hem zitten, want op een beest kom je sneller op een plaats van bestemming, althans zo wordt beweerd. Het punt is namelijk dat zodra de vijand je bestormt, je al snel van je beest afvalt en je je beest kwijt bent. En dat terwijl je toch zou denken dat je met z'n tweeën, zeker met zo'n dier, sterk staat. Helaas bedriegt schijn: op je beest zittend ben je zwak. Sowieso werkt de besturing van je beest ook niet lekker. De knoppen doen wat ze moeten doen, maar je hebt soms werkelijk waar het idee dat je op een dier ziet die nog even moet poepen, omdat die niet vooruit te branden is.

Camera elke vijf seconden bijsturen
Een overduidelijk probleem bij de gevechten is het camerastandpunt. Hoewel je met je rechter analogestick kunt bijsturen, creeërt de game veel onnodige frustraties. Je hebt nooit een goed overzicht over de gevechtssituatie en herhaaldelijk word je dan ook beschoten of aangevallen door vijanden die je nog niet eens in je beeld hebt gezien. Zelfs als je met je rechter analoge stick 'bijstuurt', blijft het aanzicht slecht en zo blijf je elke vijf seconden meedraaien, tenminste als je het echt goed wilt doen.

Framedrops en meer ellende
Het is duidelijk dat Golden Axe: Beast Rider niet veel goeds voor ons heeft en helaas houdt het hier nog niet mee op. Hoewel aanvankelijk beweerd werd dat de game een open omgeving zou kennen, blijft het spel vrij lineair en heb je nergens interactie met je omgeving. Je volgt een hoofdpad en zodra je maar wilt afwijken of ergens op wilt springen, kan en mag dat allemaal niet, wat onwijs jammer is. Dus veelal cross je door de missies met een sprint-knop todat je weer moet vechten, je weer stevig doorloopt, je weer moet vechten etc. Frustrerend is trouwens dat je om de haverklap te maken hebt met framedrops en dit stotterend beeld gebeurt niet één, twee of drie keer.

Gaaf: bloedspetters!
Kan de game dan helemaal niets goed doen? Nee, dat is niet waar. Wat wel grappig is aan Golden Axe zijn de bloedspetters die op je scherm verschijnen zodra er wat bloed bij de tegenstander gevloeid heeft. Het is net alsof er echt iemand bloed heeft geknoeid op je TV en dat ziet er gewoon stoer uit. Verder aan Golden Axe: Beast Rider is de muziek ook solide en de graphics kunnen ermee door. Soms is het werkelijk waar niet om aan te zien, terwijl op andere momenten echt overtuigd bent dat het een game van nu is. Maar voor alleen het uiterlijk kopen we uiteraard niets.

Een draak van een game
Het mag duidelijk zijn. Golden Axe: Beast Rider vormt nu geen uitdaging meer. Het jaar 1989 is voorbij, we leven nu in 2008 en in dit tijdperk kunnen we rustig 'nee' zeggen tegen Golden Axre: Beast Rider. Van alles klinkt leuk op papier maar helaas liegt de werkelijkheid niet en dat is zonde wat de game bevat elementen die absoluut leuk uitgewerkt hadden kunnen worden. Nu is de game veel te simplistisch. de mogelijkheden van de PS3 worden totaal niet gebruikt en dat is een waar gemis. Verder is de camera om van te huilen en heb je geen goed overzicht. Helaas is Golden Axe: Beast Rider dus een draak van een game geworden!