God of War Ragnarok Review - Kratos’ godsgeschenk

Toen God of War in 2018 verscheen met een compleet nieuwe interpretatie van de reeks bleek dat voor velen even wennen. Kratos was niet langer een heethoofd dat alleen maar uit was op het vermoorden van goden, terwijl de hack ‘n slash-actie werd ingeruild voor een Souls-achtige actie-RPG. Een ware revolutie maakte de reeks mee, maar dat is met God of War Ragnarok niet langer het geval. Of een nieuwe revolutie wel nodig was, ontdek je in onze God of War Ragnarok review.

Het mocht vier jaar duren, maar Kratos en Atreus zijn eindelijk terug met het langverwachte vervolg van hun reis. Het tweetal leerde in het eerste deel dat Ragnarok eraan zou komen en dat de toekomst al in steen gebeiteld stond. Kunnen vader en zoonlief het einde der tijden voorkomen?

Dat is de vraag die centraal staat in God of War Ragnarok, samen met tal van andere vragen die je gedurende het dik 35 uur-durende verhaal constant weten te boeien. Duidelijk is dat de Spartaanse oorlogsgod en zijn zoon ouder zijn geworden. Vooral bij Atreus valt dat op.

De jonge god heeft de baard in de keel en daar horen uiteraard ook puberale trekjes bij. Zo valt op dat de boogschieter steeds meer zijn eigen kijk op de wereld heeft en niet langer alle bevelen van legercommandant Kratos op wil volgen. Wat dat betreft doet de band tussen het tweetal denken aan de eerste uren van de 2018-titel en lijkt er misschien niet zo heel veel veranderd.

Het tegendeel is alleen waar. Drie jaar is verstreken in het inmiddels ondergesneeuwde Midgard. Het duo heeft al die tijd getraind als voorbereiding op Ragnarok tijdens de zogeheten Fimbulwinter. Opvallend is dat Kratos in die tijd een juist een stukje ontdooid is. Zo heeft de god uit Griekenland zijn hart opengesteld voor de lichaamsloze Mimir.

Uit zowel de dialogen als gameplay valt op te maken dat Kratos van de reis naar Jotenheim geleerd heeft. Het uit zich ook via het menu, waar dit keer het dagboek met alles over de personages en werelden vanuit het perspectief van Kratos geschreven wordt. Het werkt als slimme manier om nieuwe inzichten te krijgen in de god die ooit als driftkikker het pantheon van de Griekse goden aan zijn zwaarden reeg.

Die bekende zwaarden zijn in Ragnarok vanaf het eerste moment beschikbaar om te gebruiken, nog een manier waaraan je merkt dat de tijd niet heeft stil gestaan. Wel zijn alle upgrades en uitrustingen uit het eerste deel verdwenen, wat via een korte bijzin wordt afgedaan. Het blijft immers wel een game en dus moet je progressie boeken.

Dat doe je dan ook constant. Naast je wapens en de verschillende onderdelen van je uitrusting kun je in Ragnarok ook je schild upgraden. Ontwikkelaar Santa Monica Studio voegt op die manier nog meer mogelijkheden toe om het vechtsysteem naar eigen hand te zetten.

Ieder deel van je uitrusting brengt immers een bepaalde vaardigheid met zich mee. Door dit ook bij het schild te doen, kun je als speler nog meer steunen op het blokkeren van aanvallen of deze juist op het perfecte moment weerkaatsen. Het maakt het vechten nog wat dynamischer dan de 2018-game.

Wel moet gezegd worden dat dit ook te maken heeft met de variatie van vijanden. In de 2018-game vocht je constant tegen Draugrs en trollen die de wereld constant gevaarlijk maakten. Het nieuwe deel heeft misschien wel tien keer zoveel vijanden en kent daarnaast veel meer gebieden om te ontdekken.

In God of War Ragnarok kun je namelijk wel alle rijken van de Noorse mythologie ontdekken. Het zorgt voor veel meer diversiteit in de omgevingen, waardoor iedere wereld zijn eigen persoonlijkheid heeft. Dit wordt bijgestaan door een vele malen grotere cast aan personages.

Bekende gezichten als Brok en Sindri keren uiteraard terug, maar voor ieder terugkerend karakter zijn er drie, misschien wel vier keer zoveel nieuwe gezichten te vinden. Gelukkig weten de schrijvers de juiste balans te vinden om iedere persoonlijkheid zijn eigen moment te geven om te stralen als heldere ster.

Dit wordt gedaan door middel van het verhaal of één van de vele zijmissies die in de game verweven zit. Wat dat betreft is het vervolg daadwerkelijk een open–world game en niet een actie-RPG met open gebieden. Gelukkig pakt het goed uit en dragen de zijmissies vrijwel altijd bij aan het verhaal van Kratos, Atreus en het Noorse rijk dat ze verkennen.

Het is dan ook slim dat Santa Monica Studio gekozen heeft voor wat meer variatie in de puzzels die je her en der in de wereld moet oplossen. Eigenlijk verveelt het ontdekken van de wereld en de dingen die je daarin kunt doen geen moment. Zelfs niet na veertig uur speeltijd. Alleen is duidelijk dat het fast travel-systeem wat te wensen overlaat doordat deze je vaak nog een eindje van je doel afzet. Tegenwoordig verwachten we beter van open-world games als deze.

Dat heeft ook te maken de beloningen die je krijgt voor de zijmissies. Naast XP die je kunt gebruiken voor nieuwe aanvallen, verdien je onderdelen om je wapens weer verder mee te upgraden. Voor de verzamelobjecten geldt hetzelfde, al koppelt de ontwikkelaar hier ook toffe verhalen aan die je alleen maar nieuwsgierig maken om het volgende voorwerp te vinden.

Santa Monica Studio heeft daarnaast ook nog een fantastische manier gevonden om lang na de credits door te spelen. Iedere vaardigheid die je vrijspeelt voor je wapens heeft namelijk een level-systeem gekregen, waardoor het meer dan ooit loont om verschillende wapens en aanvallen te gebruiken. Het is de ideale manier om het al fantastische vechtsysteem naar een goddelijk niveau te tillen.

Wel mag gesteld worden dat de hoge framerate die beschikbaar is op PlayStation 5 hier enorm aan bijdraagt. Santa Monica Studio heeft de PS5-versie namelijk voorzien van een High Framerate Mode. Deze is alleen voor PS5 beschikbaar waardoor de game in 120 fps gespeeld kan worden die de gameplay ontzettend vloeiend maakt.

De game in 60 fps spelen blijft natuurlijk ook een genot, net als de 4K-resolutie die de bloedmooie wereld nog beter uit de verf doet komen. Wat dat betreft wordt ieders voorkeur meegenomen door de Amerikaanse studio. Het zijn dit soort kleine details die het spelplezier alleen maar doen toenemen.

Het mag duidelijk zijn dat Kratos en Atreus terug zijn met een goddelijk avontuur dat nog beter is dan de 2018-titel in ieder opzicht. Het nieuwe deel is groter, bruter, emotioneler en vooral ook beter dan haar voorganger dankzij een prachtig verhaal dat de Noorse saga op grandioze wijze afsluit. God of War Ragnarok heeft juist geen revolutie nodig om spelers te verrassen. Bouwen op de ijzersterke basis die in 2018 werd afgeleverd is overduidelijk de juiste keuze.

Tientallen uren speelplezier stapelen zich in rap tempo op terwijl je de negen rijken tot op het bot uitpluist en de werelden op zijn kop zet. Het scala van vijanden en avonturen dat te beleven valt zal mening speler nog jaren bijblijven, terwijl het vechtsysteem geen enkel moment verveelt. Wat dat betreft is dit zonder twijfel de beste game die je kunt vinden op de PlayStation 5.