Gears of War Ultimate Edition Review - Marcus opnieuw trefzeker

Als er allemaal vijanden voor je neus staan, wil je ze allemaal uitschakelen. Het liefst zonder hierbij zelf schade op te lopen. Gears of War, uitgebracht in 2006, bracht het 'cover-systeem' en zette daarmee de toon voor veel andere games. Het meesterwerk met hoofdrolspeler Marcus Fenix is opnieuw uitgebracht op de Xbox One.

Het is een goede periode voor Microsoft om in een rustige zomerse periode een shooter op de markt te brengen, los van al het najaarsgeweld dat nog moet losbarsten. Geen betere tijd dus voor een remake die luistert naar de naam Gears of War Ultimate Edition, in navolging van de Ultimate Edition voor PC,

Deze zijn nu voor het eerst naar een console gebracht en de game bevat nog veel meer. Want zoals Calvin al eerder stelde hebben we te maken met "meer dan een port!" Maar voor we het daar over hebben, volgt eerst een stukje uitleg voor nieuwkomers. Wat is Gears of War?

Gears of War is een third-person shooter met een postapocalyptische settting. Jij kruipt in de huid van de nonchalante breedgeschouderde Marcus Fenix, die op de planeet Sera even orde op zaken moet stellen. Want de planeet wordt bruut verstoord door vijanden: de Locust. Laten dat nou bepaald geen lieverdjes zijn! Toegegeven, het verhaal is niet heel spectaculair en had wat meer om het lijf mogen hebben, maar het kan ermee door.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201508/t/shooter.jpg" />

Marcus bestrijdt samen met een team de wezens die opeens uit gaten in de grond opduiken en doet dit met een breed arsenaal aan wapens. Standaard loopt hij dan ook met vier wapens op zak, drie voor grof geweld en dan nog wat granaten. De frag granates kunnen heerlijk in gaten gegooid worden om ze te dichten, terwijl vijanden verder natuurlijk van flink wat lood mogen worden voorzien. Oh ja: en kom niet te dicht in de buurt van Marcus, want zijn kettingzaag haalt hij al snel te voorschijn!

Je begrijpt het al: het is totaal niet vervelend om in de huid te kruipen van Marcus. Nieuwkomers moeten die man en zijn avonturen gewoon leren kennen. En voor fans van het eerste uur is het wederom volop genieten. Veel remakes volgen te snel. Maar negen jaar na dato iets opnieuw lanceren keuren we goed en juichen we zelfs toe. Want wat speelt Gears of War Ultimate Edition heerlijk!

Opnieuw is Marcus trefzeker. Of hij nou de Lancer assault rifle pakt of de Longshot Sniper rifle: hij weet wel wat aan hij moet met zijn kogels. Gears of War had altijd al toffe wapens en dat heeft het nog steeds! En al die actievolle momenten spatten meer dan ooit van het scherm af, gezien het spel nu draait op 60 frames per seconde en in 1080P.

Enkel wanneer je bij een volgend check-point belandt, spawnt je co-op buddy op een vreemde manier naast jou, maar verder loopt de game vloeiend en ziet die er beter uit dan ooit. Ja, Gears of War Ultimate Edition oogt prachtig. Zo mooi zelfs dat we betreuren dat de rest van de delen gewoon de oude delen zijn en niet alles geremasterd is!

Enfin, terug naar dit product. In totaal bevat het verhaal vijf acts, onderverdeeld over meerdere hoofdstukken. Het tofste is om deze explosie aan geweld te beleven met een buddy. Gears of War Ultimate Edition ondersteunt namelijk online en offline co-op voor twee personen. Het mooie is bovendien als je met twee man speelt, dat je soms stukken apart speelt en elkaar dus moet helpen op die stukken. Iets wat we bijvoorbeeld ook zagen in Resident Evil 5. Daardoor beleef je de co-op nog intenser!

De kunst is nog altijd om vaak in dekking te blijven door even op de A-knop te drukken, maar als je buddy dan toch vroegtijdig het leven laat, kun je hem makkelijk reviven en dus weer samen verder. Nog altijd een prima systeem, alleen is het na 9 jaar wel achterhaald op welke wijze je kunt zien waar precies je buddy ligt te sterven. In beeld zie je dan in rood het plaatje van degene die down is met een pijltje erbij. Maar dat pijltje is alles behalve nauwkeurig. Hij wijst soms eerder wat in de lucht dan echt naar waar die persoon ligt.

Daardoor kan het voorkomen dat je vaak even moet zoeken waar nu precies iemand ligt en zeker op een moeilijke stand kan dit het verschil zijn tussen leven en dood. Een systeem dan niet meer helemaal van deze tijd is en wat van ons betreft wel aangepakt had mogen worden.

Voor de rest doet de shooter gewoon wat die moet doen en dat is een intense rit voorschotelen. De kracht zit 'm daarbij onder andere in veel verschillende locaties, waaronder een compleet stuk in karretjes. Bijna bekruipt je het gevoel dat je Donkey Kong in een postapocalyptische setting aan het spelen bent. Een ander groot pluspunt is de diversiteit aan vijanden en daar doen de vijf extra hoofdstukken nog een schepje bovenop als je het tegen een enorm beest opneemt: de Brumak.

Niet alleen is daarmee act 5 flink opgerekt naar 8 chapters in plaats van 3. Al moet wel gezegd worden dat er een draak van een stuk level tussenzit met én een bug én waarbij de irritates snel oplopen door vijanden die maar bijven respawnen. Een klein minpunt, want de rest is wel leuk.

Naast de extra hoofdstukken zit Gears of War vol met andere toffe nieuwe (kleinere) features. Zo krijg je nu voor het eerst in dit deel je achievement progress te zien (wat erg welkom is), heeft de game verbeterde besturing (tournament control scheme), 7.1 dolby surround geluid, kun je comics vrijspelen en last but not least: de multiplayer heeft meer om het lijf.

De multiplayer bevat drie nieuwe modi: Team Death Match, King of the Hill en nog een speciale 2v2 modus die ontworpen is door de community:2v2 gnasher execution. Heel vet allemaal. Alleen is er één probleem: tijdens het schrijven van deze review is er online nog niemand in de multiplayer te vinden; die multiplayer die negen jaar geleden al speelde als tierelier.

Speel jij Gears of War voor de singleplayer of multiplayer? Waarschijnlijk een combinatie van allebei. Feit is in ieder geval dat je voor 40 euro een toptitel in huis haalt die heel wat uurtjes vermaak biedt als je alleen speelt of co-op wilt doen. Die multiplayer beschouwen we als een toetje bij een meesterwerk.