Final Fantasy X en X-2 HD Remaster Review - Ruim 200 uur speelplezier

Final Fantasy is een ongekend populaire reeks die iedere RPG liefhebber zal kennen. Op de vooravond van deel XV in de reeks komt nog even een opgepoetste versie van Final Fantasy X en X-2 tevoorschijn. Of de game ons nog net zo pakt als ooit op de PlayStation 2 lees je in deze review!

Square Enix heeft ooit de Final Fantasy reeks gestart als laatste sprankje hoop om de ontwikkelaar van de rand van de afgrond te houden. Het bedrijf kreeg door de eerste game zo’n boost dat Final Fantasy intussen dé franchise is en we alweer bijna bij het vijftiende deel zijn aanbeland.

Een van de populairdere en qua verhaallijn emotionelere delen is Final Fantasy X en X-2. Deze game is vorig jaar al als HD Remaster uitgebracht voor de PlayStation 3 en PS Vita, maar er kon nog een schepje bovenop. Daarom nu deze HD Remaster voor de PlayStation 4 die alles nóg een tandje scherper en mooier maakt.

In de Final Fantasy X en X-2 HD Remaster keren we weer terug naar Spira om het emotionele verhaal van Tidus, een ster in de onderwatersport Blitzball, te volgen. Zijn stad Zarkanand wordt tijdens een toernooi aangevallen door Sin die gelijk de hele tent kort en klein slaat.

Tidus komt hierdoor terecht op Spira, waar hij de andere hoofpersonen Paine, Rikku en Yuna tegenkomt. En zo begint een avontuur dat diepgaand, spannend en emotioneel meeslepend is. En dat zijn de kenmerken van de meeste Final Fantasy games in een notendop die nooit eerder zo tot hun recht kwamen dan in het verhaal van X en X-2!

Dit is ook precies de reden waarom Square Enix juist deze titels heeft gekozen om te remasteren, eerst voor de PlayStation 3 en de PS Vita, en nu voor de PlayStation 4. Veel fans willen nog heel graag een remaster of remake zien van Final Fantasy 7, maar FF X en X-2 in één hoesje zal door de fans ook zeker gewaardeerd worden.

De soundtrack van Final Fantasy X en X-2 HD Remaster is daarbij fantastisch! Dat was al zo in het origineel, maar in deze HD Remaster krijg je de mogelijkheid om een remix van deze soundtrack te beluisteren. Bevalt die je toch minder goed, dan kun je de originele aanzetten. Je hebt dus eigenlijk twee soundtracks die allebei geweldig zijn.

Final Fantasy X en X-2 bevatten in totaal ruim 200 uur aan gameplay, dus wil je door de games heen lopen mag je er wel even voor gaan zitten en alvast afscheid nemen van je zomer. En dan hebben we het nog niet eens over de epilogen van beide games die je bij deze HD Remaster als bonus krijgt.

In deze epilogen doorloop je het extra einde dat (zonder al te veel te spoilen) het verhaal van X en X-2 wat beter aan elkaar knoopt. Daarnaast sluit de epiloog van X-2 het verhaal wat beter af, al zijn er nog tal van mogelijkheden voor een eventueel X-3 te bedenken na het spelen van deze epiloog.

Final Fantasy X en X-2 bieden dus twee games met een flinke hoeveelheid gameplay in een nieuw jasje, al is het op één disc, voor nog geen 50 euro. Eigenlijk is het alleen hierdoor al een must have in je collectie.

Helaas is alleen niet alles verbeterd. In de vorige remaster voor de PlayStation 3 en de PS Vita waren enkele dingen niet goed meegenomen in de opschoonactie en dat merk je ook nu weer. Om te beginnen zijn de menu’s niet aangepast en behoorlijk groot in beeld.

Je ziet ook in deze nieuwe remaster duidelijke tekenen van veroudering terug. Dat begint bij de synchronisatie van de lippen tijdens een gesprek. De monden gaan wel open en dicht, maar het klopt niet met wat er gezegd wordt. Het is een beetje alsof je naar een film zit te kijken waarbij het geluid achterloopt. Erg vervelend.

Grafisch is deze versie van de games wel haarscherp gemaakt. Alles loopt in 1080p en draait op een redelijk stabiele 30 frames per seconde. En als je naar de afwerking kijkt zie je ook dat er veel meer aandacht voor detail is in deze versie van Final Fantasy X en X-2. Allen geldt dat helaas niet voor alles.

De hoofdpersonen en de bazen zien er geweldig uit en hebben dan ook de grootste beurt gehad. Als je aan de andere kant kijkt naar de andere karakters in de game (denk aan een voorbijganger of een willekeurige vijand), is daar veel minder aandacht voor geweest en dat is simpelweg jammer.

Als je verder gaat kijken naar de omgeving, zie je ook dat alle minder belangrijke personages nog steeds erg houterig bewegen. Armen zwaaien onnatuurlijk rond en ook een voorbijganger loopt alsof deze een stok in zijn reet heeft. Toch is er ook aan de omgeving gesleuteld.

De kartelranden die Final Fantasy X en X-2 kenden, waren er al voor een heel eind uitgepoetst in de vorige remaster, maar zijn er nu nogmaals voor een deel uitgehaald. Toch zie je dat hier en daar nog steeds de afwerking te wensen overlaat.

En dan de filmpjes in de game. Tjonge, wat zien die er nu geweldig uit. Meteen in het begin van Final Fantasy X valt je mond weer open van de grafische pracht. En dat terwijl er gewoon een stad in puin gelegd wordt door Sin. Square heeft zich echt opnieuw uitgeleefd op de filmpjes.

Het enige jammere hiervan is dat je ze nog steeds niet kunt wegdrukken, waardoor je soms een filmpje van enkele minuten meermaals moet kijken (als je doodgaat). Dit doet verder niks af aan het plezier dat de games je geven, maar was wel een fijne optie geweest. Maar toch, voor een game draaiend op een 14-jarige engine is dit indrukwekkend!

Final Fantasy X en Final Fantasy X-2 hadden van oorsprong verschillende vechtsystemen en dat is onveranderd in deze remaster. Het zijn simpelweg twee games die compleet anders zijn. X werkt met een heus turn based systeem, waarbij jij en de vijand om de beurt een keer mogen meppen.

Final Fantasy X-2 werkt echter met een ATB- balk, die iets meer tegen het real-time gevecht aanleunt. Zodra de balk vol is kun je slaan, maar dat geldt voor de vijand ook. Zo kan het dus zijn dat je vijand meerdere malen kan slaan, voordat jouw balk weer gevuld is.

Een ander verschil tussen de games is dat Final Fantasy X behoorlijk lineair begint, maar je uiteindelijk toch vrijlaat, terwijl Final Fantasy X-2 dit veel minder heeft. De laatstgenoemde is daarentegen weer minder sterk qua verhaal en juist veel meer overdreven qua stereotypering. Je wordt ook veel minder in het verhaal getrokken dan bij Final Fantasy X.

Een flink contrast dus, maar de games hebben ook samen nieuwe functies toebedeeld gekregen zoals het een goede HD Remaster betaamt. Allereerst is de game te spelen via Remote Play op je PS Vita, wat erg fijn werkt. Voor degenen die de vorige remaster ook al gespeeld hebben op de Vita, daar is echt behoorlijk goed zichtbaar wat de grafische update nou echt doet.

Als tweede is er een cross save functie toegevoegd, maar deze werkt niet helemaal lekker. Soms gebruik je de cross save functie namelijk en dan verschijnt er geen datum bij. Dan is het dus puzzelen wat nou je laatst opgeslagen vorderingen zijn met als risico dat je een stuk terugvalt.

Helaas ondersteunen Final Fantasy X en X-2 geen van de andere nieuwe functies die de PlayStation 4 te bieden heeft. Het speakertje in de controller wordt niet gebruikt, maar ook de touchpad doet niets. Een toevoeging op dat gebied was best leuk geweest, maar gelukkig hebben we wel Trophies.

Final Fantasy X en X-2 HD Remaster is wat je een echte remaster mag noemen. De games slepen je mee in de wereld die Spira heet. Voor een game die draait op een 14-jarige engine is het indrukwekkend wat voor grafische verbeteringen er nu zijn doorgevoerd.

Deze remaster bewijst wederom dat Final Fantasy inclusief de oude delen de moeite nog steeds waard zijn. In dit geval krijg je natuurlijk twee toffe games voor de prijs van nog niet eens één game (45 euro) die je ruim 200 uur speelplezier geven en dat alleen maakt dit tot een fantastische deal! Nu dan een Final Fantasy 7 HD Remaster?