Final Fantasy Explorers Review - Saaier dan Monster Hunter

Square Enix probeert Monster Hunter te emuleren met deze laatste spinoff in de Final Fantasy franchise. Is monsters jagen op de 3DS nog steed leuk? Lees het in de Final Fantasy Explorers Review van XGN!

Final Fantasy Explorers begint erg zwak. Nadat je kennis maakte met de verhaallijn, die zo dun is dat ze het net zo goed weg konden laten, word je in de game gedumpt samen met een heleboel tutorials. Erg veel context wordt er niet gegeven aan de spelwereld, en voor veel ontwikkeling is er ook geen tijd. Gewoon die monsters in de pan hakken!

Waarom? Wat maakt dat nou uit! Niet nadenken, maar op die knoppen rammen!

Dit zet de toon voor de rest van de game.

Het is vanaf het begin al duidelijk dat Square Enix met Final Fantasy Explorers leentjebuur heeft gespeeld bij de collega’s van Capcom. De game heeft namelijk wel érg veel weg van de Monster Hunter franchise. Een spelformule waar het Final Fantasy universum zich in principe goed voor leent met de verschillende monsters die de serie kent. Helaas slaat de game als Monster Hunter kloon de plank nét mis.

Dit komt vooral vanwege het jammerlijk basale vechtsysteem dat de game kent. Aanvallen doe je maar met één knop; geen onderscheid tussen sterke- of zwakke aanvallen dus. Dit samen met het gebrek van een dodge knop maakt het vechten tergend repetitief en saai, zelfs als je het tegen een torenhoog wezen opneemt. En dat is ontzettend jammer.

Dit betekent natuurlijk niet dat de game helemaal geen originele ideeën heeft, in tegendeel. Het Job systeem uit de Final Fantasy games is hier aanwezig, met een heleboel verschillende speelstijlen waar je uit kunt kiezen. Vooral in groepsverband komen deze goed uit de verf. Iedereen vervalt in zijn rol en sommige jobs als de White Mage zijn duidelijk meer voor de multiplayer bedoelt.

Daarnaast zijn we ook weg van het Crystal Surge element. Na het succesvol aan elkaar rijgen van een aantal abilities laat je een speciale resonance balk vollopen. Als deze eenmaal vol is kan je de Crystal Surge activeren waarna je tijdelijk een stat boost of iets dergelijks krijgt. Omdat je steeds andere boosts krijgt (bij een word je zelfs gigantisch!) blijft dit in contrast met de rest van de game fris en spannend.

Bij een gebrek aan online spelers kan je ook gebruik maken van een andere unieke feature van de game, namelijk het Monster Lab. Hier kan je door de computer gestuurde monsters maken die je helpen met vechten. Dit geeft je toch nog het gevoel samen te spelen al ben je alleen. Het helpt al helemaal dat ze handige buffs of andere soortgelijke dingen aan je geven!

Daarnaast is gezien de rijke historie van Final Fantasy alle fanservice in de game ook meer dan welkom. Jezelf aan kunnen kleden als Cloud of Squall is stiekem toch wel leuk, al verandert het vrij weinig aan de inhoud van de game.

Toch kan de Crystal Surge en alle fanservice niet verhullen dat Final Fantasy Explorers uiteindelijk toch een saaie game is. Waar Monster Hunter draait om snelle reflexen en het herkennen van patronen, komt het bij deze game bijna altijd neer om de hoogste stats en een heleboel knoppenrammen. Erg lang houdt de game je aandacht dan ook niet vast.

Dat is ontzettend jammer, want zeker in de multiplayer kan Final Fantasy Explorers best wel vermakelijk zijn. Maar of het nou samen of alleen is, het duur niet lang voordat je in slaap valt van de repetitieve quests en omgevingen. Niets in de game springt eruit of getuigt van karakter of charme. Het is simpelweg monsters neermaaien met amper context.

Als je écht helemaal wild wordt van het concept van Monster Hunter meets Final Fantasy is Explorers heel misschien wel voor jou weggelegd. Wij konden in ieder geval niet voorbij de saaie, repetitieve gameplay en de nietszeggende speelwereld komen. In de multiplayer valt nog wat plezier te beleven, maar alleen met een vaste groep vrienden is het echt aan te raden om deze game voor die reden aan te schaffen.

Toch kijken we graag uit naar een mogelijk tweede deel, want de fundering voor een goede game is zeker aanwezig. Als Square Enix in het vervolg het vechten dieper en interessanter maakt en iets meer aandacht besteed aan het verhaal… dan kan dit nog wel eens een klassieker worden. Vooralsnog is dit in onze ogen een mislukte kloon van Monster Hunter.