Fast Food Panic Review

Fast Food Panic duidt niet op een fastfood keten of iets dergelijks. Nee, je opent een restaurant moet diverse maaltijden gaan koken binnen een bepaalde tijd, maar de vraag is hoe stressbestendig ben jij dan?

De Wii is natuurlijk zo'n succes geworden dankzij haar innovatieve besturing, en een game die hier op een goede manier gebruik van gemaakt is Fast Food Panic. Diverse werkzaamheden zul jij in de keuken moeten verrichten en dit doe je door flink wat bewegingen te maken met je Wiimoten en nunchuck maar hoe pakt dit uit?

Trauma Center, maar dan anders
Misschien klinkt het een beetje gek maar Fast Food Panic heeft veel weg van Trauma Center. Je hebt steeds kleine missies waarbij je een opdracht moet uitvoeren, bij Trauma Center: Second Opinion is dat altijd een operatie en bij Fast Food Panic is dat altijd het maken en bedienen van diverse maaltijden. Waarbij het bij beide games draait om binnen de tijd alles netjes te voltooien en rustig te blijven, want stressen in een restaurant mag niet en bij het opereren uiteraard ook niet.

In Fast Food Panic draait het voortal om de hoofdmodus, de Story Mode, waarbij je kunt kiezen uit een mannelijk personage Ken en een vrouwelijk personage Megumi. De eerste Stage vormt meteen een handige tutorial. Je leert hier welke gerechten je allemaal moet maken voor je klanten en op welke manier dit moet, kortom de besturing. De gerechten waar het om gaat zijn pizza's, pasta's, hamburgers en nog een pizza-achtig ding.

Gerechten maken
Die besturing werkt eenvoudig en lijkt in alle opzichten ook op Trauma Center: Second Opinion. Je krijgt te zien welk gerecht je moet maken en vervolgens krijg je ingedriënten te zien die je moet plaatsen. Om een voorbeeld te geven als je een burger moet maken: Eerst moet je de burger op het vuur bakken, eenmaal omdraaien en eraf halen. Door met de Wiimote even op en neer te bewegen, draai je daadwerkelijk de burger zelf ook om en dat is best grappig.

Hierna moet je het broodje compleet maken. Bovenin je beeld zie je de ingrediënten en in de juiste volgorde moet je dit fixen en alles pak je dus op met de Wiimote, deze moet je dan in de juiste richting plaatsen richting het broodje. Zo zul je dus bijvoorbeeld eerst de onderkant van het broodje moeten pakken, de hamburger erop moeten doen, met daarna kaas, groenten, tomaat etc. Dan doe je de bovenkant van het broodje erop en is klaar is Kees! Nu heb je in ieder geval één tevreden klant.

Meer klanten zorgt voor meer stress
De game kent diverse Stages en hoe verder je komt hoe moeilijker het dan ook wordt. Je moet diverse maaltijden maken waarbij je bijvoorbeeld al met de volgende moet beginnen als de pizza in de oven zit te wachten voor klant nummer één. Maar dit is niet alles. Daarnaast zul je al je klanten moeten groeten zodra ze binnenkomen maar ook als ze weggaan. Dit doe je door met de nunhchuck even op en neer te bewegen wat dus tijdens het koken zelf moet.

Verder zul je regelmatig het koken even moeten onderbreken omdat je een paar borden moet afwassen, wat vuil moet opruimen of omdat klanten willen betalen. Dit is allemaal best grappig, want dit draait allemaal om snelheid. En de hamvraag is dan ook: Lukt jou dit zonder gestresst te raken? Kun jij die tijdsdruk aan? Als je niet snel genoeg bent, zullen je klanten namelijk boos weglopen en haal jij de missie niet en mag je doodleuk opnieuw beginnen.

Ook minigames zijn speelbaar
De Story Mode zelf kun je spelen op drie moeilijkheidsgraden: makkelijk, normaal en moeilijk. Daarnaast kent Panic Food nog tien minigames. Zo zul je bijvoorbeeld ijsjes moeten maken voor mensen waarbij je de juiste bolletjes moet aanwijzen door met je Wiimote te bewegen. Op zich heeft Fast Food Panic een grote replaywaarde, want voor elke opdracht die je doet, zowel in de hoofdmodus als ook voor de minigames, behaal je een score waarop je wordt beoordeeld op bijvoorbeeld hoeveel je goed hebt gedaan en hoeveel combo's je hebt gemaakt.

Een simpel spelletje met pluspunten
Fast Food Panic is dus best een simpele, maar leuke, game geworden waarbij een groot pluspunt is dat de besturing gewoon goed werkt. Als je een ingrediËnt wilt oppakken bijvoorbeeld gebeurt dit ook direct goed en dat is fijn want tijd is essentieel in deze game, dus dan moet je geen spel hebben dat op voorhand al niet meewerkt. Een ander groot pluspunt is dat dit spel zo is op te pakken. De missies zelf duren nog geen tien minuten per keer en dit is dan ook een ideale game ook even tussendoor te doen. En de replaywaarde is zoals net genoemd dus hoog.

Zó simpel dat bepaalde dingen dan weer écht niet kunnen
Maar helaas laat Fast Food Panic ook te wensen over. Allereerst is dit natuurlijk een game die zich duidelijk richt op de casual gemaer. En als je een spel met diepgang zoekt, moet je dit natuurlijk absoluut niet kopen. Het is gewoon een erg eenvoudig spelletje waarbij je steeds één werkzaam bent in één en dezelfde ruimte. Alleen je restaurantje zie je van binnen, meer niet. Je hoeft niet eens te bewegen als je wilt. Maar waar we de game echt op moeten afrekenen is het grafische aspect en het geluid, want deze twee zijn ver, maar dan ook echt ver, onder de maat.

Als je een klant iets te eten hebt gegeven, maakt hij hetzelfde geluidje om aan te geven dat hij tevreden is. Ook zeggen jij en Ken/Meguma (afhankelijk wie je gekozen hebt, je kunt tussentijds switchen maar dat is niet aan te raden omdat de computergestuurde karakter niet snel genoeg kookt waardoor jij missies sowieso niet gaat halen!) steeds hetzelfde zodra er klanten komen en gaan. En als jij een maaltijd af hebt, zeg je óók hetzelfde. Er is nooit varatie in wat je doet en zegt en overal is maar één zin of uitdrukking voor, dus dat kan echt niet. Het begint snel te irriteren! Sinds wanneer zijn mensen simpel en kunnen ze zo weinig?

Voor de rest ziet de game er spuuglelijk uit en is het ver onder de maat. Elke keer als je kookt ziet er hetzelfde uit hoe je erbij staat en wat je aan het doen bent. Je ziet klanten een arm richting de mond doen waardoor je weet dat ze drinken, maar het ziet er zo vaag uit allemaal, een glas is bijvoorbeeld niet eens waarneembaar. En zo zijn er tig voorbeelden te noemen van hoe lelijk de game eruitziet. Tevens is het zo dat de Stages leuk zijn maar er had meer variatie in mogen zitten. Nu doe je elke keer hetzelfde, en wordt het alleen moeilijker omdat er meer klanten met maaltijden bijkomen. Meer afwisseling of nieuwe dingen was welkom geweest.

Simpele, toch geinige game
Fast Food Panic moet het dus echt hebben van de simpliciteit. En duidelijk is dat het een game bedoeld is voor casual gamers. Maar toch, heel stiekem, kun je je hier best wel even mee vermaken. Er wordt op een goede manier gebruik gemaakt van de Wii mogelijkheden en dus de besturing welke vlekkeloos werkt. Maaltijden maken binnen bepaalde tijd is gewoon grappig. Als je Trauma Center leuk vond, is dit een game die je zeker ook even moet checken, want je zult veel overeenkomsten zien. Toch is het wel zo dat Fast Food Panic meer variatie had mogen hebben. Maar als je nieuwsgierig bent hoe stressbestendig je bent, is dit de ideale testgame!