Fable III Review

Het is alweer een tijdje geleden dat we in Albion op avontuur geweest zijn in Fable II. Wat zou er in de tussentijd met Albion gebeurd zijn en hoe zal ons avontuur dit keer lopen?

Het verhaal van Fable loopt al even. Je begon ooit als kind, dat een aanslag van rovers op zijn thuisdorp Oakvale overleefde, zijn oudere zus ontvoerd zag worden en vervolgens uitgroeide als een ware held. Na dit avontuur moest de wonderlijke wereld van Albion 500 jaar wachten tot er een nieuwe held opstond om deze wereld te redden. De wereld was echter veranderd en helden waren vergeten. Het was dan ook aan jou om een aantal helden op te trommelen en de tiran te stoppen die door middel van de ‘Tattered Spire’ de wereld wilde overnemen.

Gelukkig had je dit keer hulp van je trouwe hond en een oude bekende, namelijk Theresa, het ontvoerde meisje uit het eerste deel. Natuurlijk had je ook weer de beschikking over de nodige wapens en een flinke portie magie. Fable III borduurt vrolijk voort op de verhaallijn uit het eerste en tweede deel, maar slaat een wat kortere periode over. Er zijn namelijk 50 jaar verstreken sinds het laatste avontuur. Maar evengoed is er weer heel wat veranderd in de wereld van Albion.

Zo is de held uit Fable II in de tijd die wij misten koning geworden, heeft twee zoons gekregen, Albion teruggebracht in haar oude staat en de industrie in deze wereld tot bloeien gebracht. Echter overleed de koning uiteindelijk, waarop de troon naar de oudste zoon Logan ging. Je raadt het al, dit is de slechte zoon die Albion weer volop aan het verzieken is.

Een aantal nieuwe plekken...
Jij kruipt in de huid van de andere zoon die het niet eens is met de daden van zijn broer, waaronder kinderarbeid en uitbuiting vallen. Je missie is om je broer hoe dan ook te stoppen en Albion weer tot een mooie plek te maken. Het is natuurlijk een onmogelijke missie om in je eentje te doen en dus verlaat je het kasteel om aanhangers te zoeken. Je neemt een geheime route via het graf van je vader en onderweg kom je als eerste het bekende Guild Seal uit de voorgaande delen tegen, wat alleen door een held, jij dus, gedragen kan worden.

Zodra je het kasteel ontvlucht bent, valt het direct op hoe erg de wereld veranderd is. Waar in het verleden gezegd kon worden dat de game er wat kinderachtig uitzag en klonk, is deze nu een stuk serieuzer neergezet, wat natuurlijk vooral door het industriële thema komt. De soundtrack klinkt een stuk volwassener dan in het vorige deel, wat een beetje jammer is, maar niets afdoet aan de sfeer.

De dorpen in Albion zijn gevuld met vervallen arbeidershuizen en smerige grachten, waar ze in deel twee nog met schoon water gevuld waren. Verder zie je ook fabrieken waar mensen in opstand zijn en sporen van modernisering, zoals een trein die, al hangend aan een rails, mensen door een berg vervoert. De omgevingen in Fable III doen net zo sprookjesachtig aan als de voorgaande delen, maar dan wel met een serieuze industriële setting. Deze mix is erg goed in de game verwerkt.

…enkele schoonheidsfoutjes en bugs…
Ook de personages in de game zien er een stuk serieuzer uit, maar de humor is zeker niet verdwenen. Je komt bijvoorbeeld een man tegen die met een felroze coupe en een gitzwarte snor rondloopt, maar ook de nodige prostituees en dronkenlappen. Onderweg zul je ook bij dit aspect van de game een aantal herkenningspunten zien die een enigszins nieuw uiterlijk hebben gekregen. Neem bijvoorbeeld de bekende Hobbes: vervelende wezens die een beetje als goblins aandoen. Zij zien er qua vorm ongeveer hetzelfde uit, maar er zijn nu veel meer verschillend uitziende Hobbes te vinden, wat natuurlijk altijd goed is.

Bij de bewegingen van de personages is natuurlijk ook van vooruitgang te spreken. Deze zien er namelijk vloeiend uit, met name die van de belangrijke personages. De beweging van hun lippen is beter tijdens een dialoog, maar ze volgen je ook met hun hoofd als je met ze in gesprek bent. De stemmen met een Engels accent passen ook weer goed bij de stijl van de game. Toch zijn er bij de beweging van de personages wat mindere dingen en zelfs een paar fouten te bespeuren.

Als je bijvoorbeeld iemand bij zijn of haar hand neemt, zal deze met je meelopen. Als je dan gaat rennen, zul je merken dat je harder rent dan de ander en er dus een afstand ontstaat, waardoor je elkaars hand niet meer vasthoudt. Daarnaast is bijvoorbeeld erg vervelend dat je hond, die natuurlijk altijd bij je is, dwars door je heen kan lopen en erg afleidende dingen doet terwijl je op een conversatie aan het letten bent.

..maar vooral veranderingen van de oude stijl
Verder is je hond nagenoeg hetzelfde gebleven als in Fable II. Hij zal je waarschuwen voor schatten in de buurt en ook met je meevechten. Zoals je hond heeft Lionhead Studios ook de zijmissies in de game grotendeels onveranderd gelaten. Iemand vertelt je wat te doen, wat veelal iets wegbrengen of halen is, jij doet dit netjes en wordt daarvoor beloond. De beloning is echter niet in goud, maar in Guild Seals, wat een erg aangename verandering is.

De Guild Seals vervangen het geld namelijk niet, want daarmee koop je natuurlijk nog steeds items, huizen en winkels, maar hoe meer je van de Guild Seals hebt, hoe meer aanhangers je zult werven en hoe groter jouw leger voor de revolutie zal zijn. Daarnaast wordt je ook sterker als je meer Guild Seals hebt, want je kunt deze weer besteden bij Theresa op de ‘Road to Ruin’, die jouw persoonlijke groei nabootst. Dit laatste is een van de grote veranderingen in de game.

Een andere verandering is de menustructuur tijdens de game. Waar de ‘Sanctuary’ in Fable II nog een plek in de wereld was, kun je er nu direct naartoe door de D-pad naar boven te drukken. Hier kun je vervolgens een aantal kamers in waar je je uitrusting opgeslagen hebt, instellingen kunt veranderen en een aantal Xbox Live activiteiten uit kunt voeren. Op zich is dit erg aangenaam en zelfs een groot voordeel te noemen zou je zeggen, maar het nadeel hiervan komt in de vorm van een paar beperkingen.

Last but not least; online spelen!
Zo kun je maar één mêlee wapen, twee spreuken en één geweer tegelijk meenemen en moet je alles op deze plek ook kiezen, terwijl je in Fable II bijvoorbeeld al je spreuken op zak had. Er gaat dus veel tijd in de Sanctuary zitten en dit was helemaal niet nodig geweest. Een nieuwe, en wel vette toevoeging is het verbinden van spreuken. Je kunt twee spreuken meenemen uit de Sanctuary en deze tegelijk gebruiken, die dan een aantal uiteenlopende effecten teweeg brengen bij de vijand.

Soms zijn vijanden toch erg lastig en vooral als ze in grote getale komen. Het is dan ook fijn dat je nu de mogelijkheid hebt om écht online te spelen. Je kunt een partnerschap aangaan met een vriend op Xbox Live, waardoor je samen geld en Guild Seals verdient. Je hoeft hiervoor niet eens samen te spelen en je kunt dus beiden met een compleet andere missie bezig zijn en toch samen spelen.

Het is natuurlijk ook mogelijk om online een gezinnetje te starten en kinderen te verwekken, maar het interessantste is het verkrijgen van nieuwe wapens. Je zult namelijk een aantal wapens vinden gedurende je avontuur, maar niet alle wapens komen in jouw wereld voor. De enige manier om alle wapens te krijgen is dus door ze te ruilen met een andere speler via Xbox Live. Lionhead Studios heeft met deze uitgebreide multiplayer mogelijkheid één van de belangrijkste frustraties uit het voorgaande deel weggenomen, namelijk het niet écht online kunnen meespelen met een ander.

Tijd voor de revolutie!
Terwijl wij uit Albion weg waren is deze wereld gewoon doorgegaan, gegroeid en gemoderniseerd. De oude Fable sfeer hangt er nog, maar is nu gemixt met een industrieël thema, wat Fable III erg goed siert. Ook de opties van de game, zoals de multiplayer modus, zijn vooruit gegaan, maar toch zijn er nog enkele kleine bugs en foutjes te ontdekken. Al met al is er veel veranderd, maar ook veel hetzelfde gebleven, waardoor de wereld van Albion ons weer een avontuur van de bovenste plank laat beleven.