F.E.A.R. 3 Review

Uitgever Warner Bros. heeft alles uit de kast gehaald om van F.E.A.R. 3 een enge belevenis te maken. Horrorlegende John Carpenter, regisseur van onder andere Halloween, heeft geholpen met de cinematische aspecten en schrijver Steve Niles, schrijver van 30 Days of Night, heeft geholpen met het verhaal. Maar zijn bekende namen een garantie voor succes?

Er zijn niet zoveel horrorgames in de game-industrie en dat heeft alles te maken met het feit dat je een sterke sfeer moet neerzetten en heel goed moet timen wanneer er nu precies iets engs en onverwachts moet gebeuren. De F.E.A.R. franchise heeft dit altijd goed gedaan en mensen die voorgaande games hebben gespeeld, zijn vast meermaals van hun stoel gesprongen. Gelukkig zul je niet meer in je eentje door de hel moeten, want co-op is erg belangrijk geworden in F.E.A.R. 3. Een element dat in de eerdere F.E.A.R. delen nog niet mogelijk was.

Familiedrama
F.E.A.R. 3 vertelt het verhaal van twee broers, Point Man en Fettel, die op zoek zijn naar hun moeder. Hun moeder is niemand minder dan Alma, het kind dat je teisterde in het eerste deel. Nu is Alma echter volwassen en is ze zwanger van Michael Becket, protagonist uit F.E.A.R 2. Toen Alma nog leefde, bracht ze Point Man en Fettel op Aarde, die zelf al over genoeg krachten beschikken. Er wordt dan ook gevreesd dat, nu ze dood is, ze nog een veel groter monster zal creëren. Point Man en Fettel trekken er dus op uit om hun moeder te vinden en te beslissen wat ze met het ongeboren kind gaan doen. Maar de relatie tussen de twee broers is niet optimaal. Point Man heeft Fettel ooit om het leven gebracht, waardoor hij nu ronddoolt als een geest met flink wat krachten. Krachten die mooie gameplay opleveren.

Gevarieerde gameplay
De verhaallijn kun je doorlopen als Point Man of als Fettel, die beiden op een totaal andere manier omgaan met hun tegenstanders. Point Man gebruikt een arsenaal aan wapens en kan met behulp van zijn slow motion-kracht heel precies een soldaat door het hoofd schieten. Door de tijd te vertragen kan hij ook sneller naar een tegenstander toelopen of wegduiken achter beschutting. Zijn broer, Fettel, heeft dan weer heel wat andere trucjes achter de hand.

Als geest kan hij geen vuurwapens vasthouden, maar dat heeft hij helemaal niet nodig. Fettel kan tijdelijk in het lichaam kruipen van een soldaat om zo een bloedbad te veroorzaken midden in de vijandige linie. Daarnaast kun je tijdens de missies ook nog eens in grote Mechs kruipen, grote robots die iedereen met gemak aan gort kunnen knallen. Door deze gevarieerde gameplay is het zeker de moeite waard om de campaign twee keer te doorlopen. En dan hebben we het nog niet over de coolere functies gehad, want enkel in de co-op kun je gebruik maken van beide broers.

Combinaties
De co-op tilt de gameplay naar een nieuw niveau, omdat je daar goed moet samenwerken om sommige soldaten uit te schakelen. Fettel kan vijanden optillen zodat Point Man ze simpelweg uit de lucht kan knallen. En wanneer Point Man de tijd vertraagt, kan Fettel een sterke aanval doen die alle tegenstanders in zijn buurt verpulvert tot een bloedmassa. Daarnaast krijg je ook allerlei kleine opdrachten tijdens de co-op. Tien mensen ombrengen met je handen of niet doodgaan tijdens een bepaalde missie. Diegene die via deze opdrachten de meeste punten verzamelt, wordt bestempeld als de ‘favoriete zoon’ en het einde van dat personage krijg je te zien na de ongeveer zeven uur durende singleplayer. Het mag dus duidelijk zijn dat je flink wat mogelijkheden hebt in dit derde deel, iets dat goed inspeelt op de horror van de game.

Geen angst meer
Hoewel F.E.A.R. 3 enkele enge gebieden kent, zul je vrijwel nooit grote schrikmomenten ervaren omdat je je het hele spel lang als een soort god voelt. In de vorige delen voelde je je vaak hulpeloos, terwijl je de enge momenten nu gewoon ervaart. De focus ligt ditmaal dus bij de actie, en niet zozeer bij de horror, wat jammer is voor de liefhebbers van de franchise. Hetzelfde gebeurde eerder al bij Resident Evil 5, dat ook minder enge momenten bevatte dan voorgaande delen. De AI is wel net zo sterk als iedereen had verwacht. Er wordt verder gebouwd op de slimme AI van de vorige delen en tegenstanders communiceren echt met elkaar om je in een hoekje te drijven.

Als ze in groep zijn, dan proberen ze je te flanken en tegenstanders zullen zelfs van je wegrennen om vanuit een beter beschermde positie het vuur te openen. Sommige monsters komen dan weer op je afrennen, wat tijdens onze speelsessie meermaals voor narigheden zorgde. Sommige bots duwen tegen je aan waardoor je vast komt te zitten in een onzichtbare muur en je weer helemaal van de vorige checkpoint opnieuw moet beginnen.

Fucking run!
De vorige F.E.A.R. games hadden een zeer sterke multiplayer. Vooral Team Deathmatch was zeer geliefd onder de fans en werd enorm populair toen deze gratis werd gemaakt voor de PC. Het is dan ook vreemd dat de klassieke Capture the Flag en Deathmatch modi niet aanwezig zijn. In de plaats daarvan zijn er vier andere modi waarin je met drie vrienden los kunt gaan: Contractions, Fucking Run!, Soul King en Soul Survivor. De leukste zijn zonder twijfel Contractions en Fucking Run! omdat je hier goed moet samenwerken als je het einde wilt halen.

Contractions neemt je mee naar een schuilplaats die aangevallen wordt door steeds sterkere tegenstanders. De bedoeling is dat je dit zo lang mogelijk volhoudt. Ook Alma dwaalt rond in deze modus en kan je flink wat schade berokkenen als je haar per ongeluk raakt. Maar het is Fucking Run! die je de meest enge momenten uit F.E.A.R. 3 zal bezorgen. Achtervolgd door een grote, lawaaierige, rokende muur, moet je proberen om zo snel mogelijk naar het eindpunt te spurten. Erg eenvoudig is het niet, want onderweg kom je flink wat soldaten tegen. Wanneer je de muur raakt, begint de missies opnieuw voor je hele team. Ook de andere modi zijn verfrissend maar toch blijft er een zeker gemis aan een klassieke multiplayer.

Rechtlijnig
F.E.A.R. 3 kent zeer mooie graphics en in tegenstelling tot voorgaande delen, kun je ditmaal knallen op zeer veel verschillende locaties, van winkelcentra tot bossen en sloppenwijken. Het bloed zal rijkelijk vloeien maar tot onze teleurstelling kun je geen schade toebrengen aan muren of andere voorwerpen. Wanneer je op de muur schiet, gebeurt er gewoon niets. Terwijl je in een game als Red Faction: Armageddon toch alles tegen de vlakte kunt schieten. De gescripte animaties tonen steeds flink wat schade en zelf kun je geen kogel in een muur schieten. Dit kan toch niet voor een shooter anno 2011. Ook het leveldesign is vrij eenvoudig waardoor je steeds één pad zult volgen en weinig tot geen ruimte krijgt voor strategische tegenaanvallen. Het geluid zit dan weer helemaal snor. Geweerschoten klinken heel zuiver en alle kreten, kreunen en zuchten zorgen af en toe voor een speciale enge sfeer.

Griezelen
Het derde deel in de F.E.A.R. franchise is zeker een erg mooie shooter, maar weet nooit het niveau van het eerste deel te overtreffen. De gameplay verloopt heel soepel en de singleplayer kent een hoge herspeelbaarheid doordat beide personages zo’n unieke speelstijl hebben. Het maximale plezier behaal je in de co-op modus of in de enge, spannende multiplayer modi. Helaas zijn er meerdere glitches, is de schade aan je omgeving miniem en zijn de levels erg lineair. Toch mag dit de pret niet drukken en is F.E.A.R. 3 zeker het soort spel waar je met enkele vrienden flink wat uren plezier uit kunt halen.