Empire of Sin Review - Een XCOM met gangsters?

Wie Empire of Sin een beetje heeft gevolgd, zal snel vergelijkingen zien met een andere, uitstekende strategiegame: XCOM. Lees hieronder onze Empire of Sin review en kom erachter of het machtsspelletje vol gangsters daarbij in de buurt komt of tussen de vissen mag slapen.

Romero Games is de studio van John Romero, een van de creatieve mannen die achter ID Software zat. Die studio maakte onder meer Quake en de originele DOOM. Romero heeft niet verrassend een ongekende status verworven binnen de game-industrie. Dus wanneer er iets nieuws van hem uitkomt, prikkelt dat toch de nieuwsgierigheid bij veel gameliefhebbers.

Empire of Sin is de nieuwste telg van Romero en het idee erachter is geniaal. De jaren twintig van de vorige eeuw staan bekend om de drooglegging en de gevaarlijke criminelen die Amerika toen in hun ban hadden. Romero Games heeft deze setting gebruikt voor een tactisch spel waarin talloze facties onderling uitvechten wie over Chicago mag heersen.

Wat helpt om de sfeer van die tijd over te brengen, is dat er een aantal beruchte gezichten uit het tijdperk aanwezig zijn. Denk aan Angelo Genna, Joseph Saltis en misschien wel de bekendste, Al Capone. Hoe tof is het om als een van hen de macht te grijpen in Chicago, of ze juist ten val te laten brengen? In totaal zijn er maar liefst veertien bosses om uit te kiezen.

Elke boss heeft unieke abilities en een aparte quest line. Want naast het opbouwen van je eigen empire in de criminele onderwereld, krijg je verschillende verhaaltjes op je bordje. Dat geldt ook voor de gangsters die je in de arm neemt, want elk personage heeft een eigen achtergrond en karakter.

Hoe jouw imperium vorm krijgt, heb je zelf in de hand. Chicago bruist van de culturen in Empire of Sin. Er zijn Italianen, Ieren, typisch Amerikaanse boeven, Aziatische facties en meer en die nationaliteiten zijn terug te vinden in de verschillende wijken en gebouwen. Het wekt de indruk dat je vecht op een wereldtoneel, er hangt echt iets vanaf.

Na een korte introductie begin je vanuit je safehouse met het opzetten van je eerste illegale brouwerij, om de sterke drank vervolgens te verkopen aan de massa door een speakeasy te openen. Al vrij snel komt daar je eerste eigen bordeel, casino en hotel bij. Beetje bij beetje bouw je alles uit, net als de andere gangsters die zich in de stad hebben gevestigd.

Om je goed te kunnen wapenen tegen aanvallen van buitenaf is het handig je gebouwen zo snel mogelijk te upgraden. Naast het zorgen voor betere alcohol of ambiance voor meer klandisie kun je ook de bewaking uitbreiden, waarmee je de kans op een succesvolle verdediging vergroot.

Het systeem waar Empire of Sin om draait, is best diepgaand en al helemaal voor een nieuwe intellectual property. Bij langere gameseries zie je vaak dat in latere games de formule is bijgeslepen, de meest ergerlijke smetjes zijn weggepoetst en de belangrijkste pilaren zijn verstevigd. Empire of Sin heeft dit voorrecht (nog) niet en dat is af en toe wel te merken.

De afwisseling in turn based gevechten en real time momenten is leuk, maar het levert veel laadschermen op. Bovendien is er te weinig aandacht besteed aan macro-management. Veel taken moet je allemaal afzonderlijk van elkaar uitvoeren, zonder de mogelijkheid om voor meerdere dingen tegelijk te kunnen beslissen.

Daardoor ben je veel tijd kwijt aan routinematige klusjes, zoals het los upgraden van elk gebouw door alle tabbladen een voor een bij langs te gaan op precies dezelfde manier. Daarnaast moet je elk gevecht zelf spelen wil je niet automatisch verliezen en je crew of gebouw verliezen. Door dit soort keuzes gaat het tempo rap omlaag, des te meer op de consoles. De vrij onlogische menustructuur helpt dan niet echt mee.

Empire of Sin heeft auto saves en de optie om buiten gevechten om op elk moment handmatig op te slaan. Je zal niet zo snel veel voortgang verliezen. Dat is tenzij de game raar gaat doen, iets wat op dit stadium helaas te vaak voorkomt. Zo waren voor de review hele quests niet af te ronden, omdat personages waarmee je moest praten uit het niets verdwenen of de game bleef hangen op een vast punt in een quest.

Zet je toch door en weet je na een aantal uur hoe alles werkt, dan valt steeds meer op dat de game best repetitief wordt. Ondanks de verschillende aspecten doe je toch vaak hetzelfde. Het financiële deel van de game is vrij saai en heeft weinig uitdaging.

Het is meer een lijstje afvinken met to-do's waar je weinig van merkt verder, dan dat je beslissingen maakt met grote impact. In dat opzicht kan Empire of Sin zich nog niet meten met grote spelers in het strategy genre. Misschien dat toekomstige DLC hier eventueel verandering in kan brengen.

De gevechten zijn in een aantal andere games beter uitgevoerd. Empire of Sin heeft voor de combat elementen geleend van Divinity: Original Sin en XCOM, met rolverdelingen en abilities per crewlid en het zoeken van cover of halve cover. Beter goed gejat dan slecht bedacht, toch? Het concept werkt ook hier weer en zorgt voor de leukste momenten van de game.

Helaas missen de turn based gevechten over het algemeen de spanning en dynamiek die wel aanwezig is bij de andere genoemde games. De layout van de maps en tactische mogelijkheden zijn wat beperkter in Empire of Sin en de balans is soms zoek. Sommige aanvallen zijn veel sterker dan andere. Granaten richten veel schade aan, terwijl die al over een halve map te gooien zijn.

Empire of Sin is in het begin een vermakelijke strategiegame, maar weet de aandacht niet zo goed vast te houden zoals bijvoorbeeld de XCOM-games dat lukken. De opzet en omgeving is daarvoor te eentonig op de langere termijn en niet even slim uitgedacht.

Bovendien wordt Empire of Sin geplaagd door bugs en balancing issues die de game bij vlagen onspeelbaar maken. Er zijn veel patches nodig om dit op te lossen en dichter bij het ware potentieel van de game te komen. Mochten Romero Games en Paradox dit potentieel ook zien, dan is een tweede deel misschien niet zo'n gek idee voor een herkansing.