Emergency 2013 Review

Europa ligt in puin. En dan hebben we het niet over de begroting van Griekenland of het hoge werkeloosheidcijfer in Spanje. Nee, het gaat dit keer echt helemaal naar de klote. Zo heeft de dom van Keulen een gedeelte verloren, is de Eiffeltoren met de grond gelijkgemaakt en staat Berlijn wegens een droogte in brand. En wat doe je als dat soort rampen plaatsvinden? Precies, je bestrijdt ze.

En dat is precies de bedoeling in Emergency 2013. Jij neemt de controle over de politie- en reddingseenheden om de burgers te arresteren, te genezen, te beschermen van brandgevaar, kortom te helpen tijdens gevaren. En iedere keer is er wel iets aan de hand. Zo begint een missie, in totaal zijn het er twaalf, met een inleidend filmpje. In het Duitse Eifel, om maar eens een voorbeeld te noemen, is tijdens het kappen van het bos een scheur in de grond ontstaan. Aan jou de taak om de gevolgen daarvan te bestrijden.

Een vreemde manier van uitdaging
Om met die rampen kundig om te gaan, is het zaak om de basis te leren. Zo introduceert Emergency 2013 zich met een tutorial. Klinkt logisch en dat is het in feite ook. Daarbij heb je de keuze om de kennismaking over te slaan. Handig voor diegene die de game voor de tweede keer doorspeelt, af te raden voor eenieder die het spel nog niet gespeeld heeft. Ieder leermomentje is namelijk mooi meegenomen. Emergency 2013 is namelijk pittig. De makers van het spel, Quadriga Games, hebben daar al dan niet bewust voor gekozen. De manier waarop die pittigheid tot uiting komt is echter een tikkeltje frappant.

Zo leun je gedurende de eerste drie missies achterover, gaap je een keer en verveel je jezelf bovenal. Ben je voorbij die derde missie, dan is daar ineens de uitdaging. Moeilijkheid opbouwen is natuurlijk goed, maar op een dergelijke explosieve manier is het niet degelijk. Heb je de vaardigheden helemaal in de vingers, dan biedt het nog steeds genoeg uitdaging. Die uitdaging komt tot zijn recht door het micromanagement dat je toe moet passen. Zo ben je op een gegeven moment met de ene brandweerman een slachtoffer uit de auto aan het laten knippen, terwijl de andere vliegtuig met een lading zand al weer aan komt vliegen om het brandende bos te doven. Achterover leunen is dan absoluut niet meer aan de orde en je zult regelmatig de missie opnieuw moeten beginnen.

'Alsjeblieft, hier moet je het mee doen'
Die aanwezigheid van micromanagement zorgt er tevens voor dat er genoeg afwisseling is in Emergency 2013. Quadriga Games heeft namelijk een behoorlijk aantal eenheden toegevoegd, variërend van een eenvoudige ambulances tot aan politiehelikopters. Laat je ze vervolgens uitstappen, dan kun je de poppetjes voorzien van uitrusting als verblindingsgranaten, pistolen, handboeien, et cetera. Daarmee zien we een kleine laag diepgang ontstaan. Dat is overigens wel nodig want eenheden kun je niet zelf creëren zoals dat in een StarCraft II het geval is. Ze zijn vooraf voor jou geselecteerd en je moet het met dat groepje doen. Jammer, we willen zelf graag creatief zijn.

De logica van Emergency 2013
De eerdergenoemde twaalf missies vormen echter niet de enige content die Emergency 2013 biedt. Zo zitten in dit pakket ook Emergency 2012 en Emergency 2012 Deluxe mini-campaign. Op zich steekt de opzet hiervan vreemd in elkaar. Zo startten wij als eerste de gewone campagne en wat blijkt? We zitten gewoon de oude versie te spelen. Dat is ook de bedoeling, want direct aan de nieuwe te beginnen, is veel te lastig. Speltip voor jou: om 2013 te spelen moet je die game eerst rechts onderin het hoofdmenu selecteren.

Nutteloze toevoegingen
Overige spelmodi zijn de multiplayer en 'Free Play'. In die multiplayermodus is altijd wel een handjevol spelers te vinden, maar om met hen daadwerkelijk een wedstrijd aan te gaan lukt bijna nooit. Zij zijn namelijk vaak vrienden die samen een besloten potje aan het doen zijn. Het is zonde dat je daardoor eigenlijk gedwongen wordt om een kameraad te zoeken die Emergency 2013 aan wil schaffen. Het is echter de vraag of je je vriend dat wel aan wil doen, want voor ongeveer dezelfde prijs kun je al een topper als StarCraft II: Wings of Liberty kopen.

Free Play is een mode die doet wat je van de naam verwacht. Je komt in een situatie terecht en in een kwartier tijd vinden daar vier rampen plaats. Dat is net zoals we bij de campaign aanhaalden vrij moeilijk, zelfs bijna onmogelijk. Die uitdaging spreekt ons aan, maar daar willen we wel een kanttekening bij plaatsen. Zo komt het voor dat het moeilijke stuk je eindelijk is gelukt en dan treedt er ineens een bug op. Veelvuldig zul je dat meemaken, wat ervoor zorgt dat Emergency 2013 een frustrerende game is.

En dan hebben we nog...
Het is daarmee lastig geworden om meerdere punten te vinden waarop de game uitblinkt. Toch viel het ons op dat de voice-acting van Emergency 2013 erg sterk is voor een simulatiegame. Iedere keer is er een man die op overtuigende wijze vertelt wat er gebeurt, terwijl er ook bij de eenheden passende stemmen zijn.

Blinkt op zijn eigen manier uit
Emergency 2013 is in zijn geheel een onlogische game die hard op zijn bek gaat. Begrijp het niet verkeerd, het spel heeft zeker zijn kwaliteiten. Zo biedt de simulatie een behoorlijke uitdaging en een sterk staaltje voice-acting. Echter, door al de hoogwaardige titels die tegenwoordig verschijnen, zien we weinig reden om je portemonnee te trekken voor het bestrijden van de rampen. De al wat oudere simulatiegames als Total War: Shogun 2 en StarCraft II: Wings of Liberty verdienen het wat dat betreft meer om gespeeld te worden.