Dragon Ball: Raging Blast 2 Review

Het is ondertussen al een echte traditie geworden. Elk jaar mogen we een nieuwe vechtgame verwachten die zich afspeelt in het Dragon Ball universum. De vorige games hadden echter heel weinig vernieuwing. Tijd om uit te zoeken of Namco Bandai hier ditmaal verandering in heeft kunnen brengen.

Manga en anime zijn niet meer weg te denken uit onze maatschappij en vooral de Dragon Ball franchise heeft er de laatste jaren heel wat fans bijgekregen. Het is dan ook normaal dat Namco Bandai al heel wat Dragon Ball games heeft gemaakt. Ditmaal komt het bedrijf met Dragon Ball: Raging Blast 2, dat verder borduurt op de formule van het eerste deel en de voormalige Budokai Tenkaichi reeks. Het is nog maar de vraag of Namco Bandai genoeg inspiratie heeft gevonden om heel wat vernieuwing toe te voegen aan het zoveelste Dragon Ball vechtspel.

Alleen in de Galaxy Mode
De belangrijkste game modus van Dragon Ball: Raging Blast 2 is de Galaxy Mode, waarbij je met een personage naar keuze een wel erg korte verhaallijn kunt doorlopen. Elk personage heeft zijn eigen verhaal maar deze wordt wel erg slecht uitgelegd. De tussenfilmpjes zijn namelijk achterwege gelaten en de reden van het gevecht is dan ook vaak een raadsel. De Galaxy Mode draait dan ook vooral rond uitdagingen die je tot een goed einde moet brengen. Deze uitdagingen zijn vrij afwisselend, van tijdslimieten tot je levensbalkje, dat automatisch kleiner wordt. Als je een gevecht goed beëindigt, word je beloond met een extra aanval of met een betere verdediging.

Zwakke besturing
Deze uitdagingen zijn best lastig en dat heeft niet veel te maken met een hoge moeilijkheidsgraad. De besturing is gewoon niet goed en dat leidt tot heel wat gevloek. Elk personage beschikt namelijk over een hele reeks aanvallen die je niet snel uit je hoofd zult leren. Omdat de game trouw blijft aan de anime, zul je dus ook in de lucht kunnen vechten en dat brengt lastige combo’s met zich mee.

Dragon Ball: Raging Blast 2 is dan ook vooral bedoeld voor diegenen die heel veel ervaring hebben met vechtspellen. De combo’s, speciale manoeuvres en tactische vechtwijze is gewoon niet geschikt voor de standaard gamer. Willekeurige knoppen induwen is dus zeker geen optie, omdat je tegenstander uiteindelijk dan toch wel met een mooie combo het gevecht beëindigt.

Goede AI
De AI is dan ook zeer sterk en ontwikkelaar Spike heeft duidelijk heel wat aandacht geschonken aan de meer dan negentig speelbare personages. Hoewel het misschien lijkt alsof de meeste personages op dezelfde manier vechten, zijn er toch subtiele verschillen die de uitslag van een gevecht kunnen bepalen. Zo zal Android #16 zich meer focussen op grote combo’s terwijl Krillin snelle maar krachtige aanvallen probeert te brengen. Het is jammer dat je zelf geen verschillen merkt tussen de personages wanneer je zelf de controle overneemt. Elk personage voelt op dat moment hetzelfde aan en je merkt enkel verschillen wanneer je je power level laat stijgen om sterkere aanvallen uit te voeren.

Transformeren naar Super Saiyan
Dit power level maakt het mogelijk om gigantische combo’s uit te voeren en om andere fysieke staten aan te nemen. Het meest bekende voorbeeld hiervan is Goku, die dan plotseling goudkleurig haar krijgt wanneer hij overschakelt naar de Super Saiyan modus. Letterlijk alles is dus gebaseerd op de anime en dat betekent dat je vooral in grote, open omgevingen kunt vechten waarin heel wat voorwerpen te vernietigen zijn. De combo’s zijn lastig, maar het voelt gewoon geweldig om iemand door enkele rotsblokken te gooien.

Het is trouwens ook een feest voor het oog om al deze vernieling en coole combo’s te aanschouwen. Ook de vechters zijn knap geanimeerd in de traditiegetrouwe cel-shaded graphics. Helaas zijn de omgevingen vaak inspiratieloos en dat is jammer. Meer vernietigbare voorwerpen zouden dan ook een welkome toevoeging zijn aan het geheel. Aan het stemmenwerk ontbreekt niets en de audio is dan ook beschikbaar in zowel Engels als Japans. Enkel de synchronisatie tussen de lippen en het bijhorende geluid had beter kunnen zijn. Speciaal voor de fans is er trouwens een volledige aflevering van Dragon Ball terug te vinden in het spel.

De multiplayer redding
Als je echter nieuw bent met het Dragon Ball universum kun je altijd even een kijkje nemen in de Character Encyclopedia, waar je alle informatie over de beschikbare personages kunt terugvinden. Om meer figuren vrij te spelen, moet je aan de slag met alle game modi, waaronder World Tournament, waarbij je het moet opnemen tegen een reeks vijanden.

Deze game modus is echter vrij zwak en weet dus niets toe te voegen aan het geheel. De replaywaarde bevindt zich dan ook vooral in in de multiplayer modi. Het is namelijk altijd leuker om tegen een vijand van vlees en bloed te vechten, die waarschijnlijk evenveel problemen heeft met de besturing as jijzelf. Elk gevecht levert je punten op waardoor je een bepaalde ranking krijgt.

Teveel minpunten
Dragon Ball: Raging Blast 2 bevat bitter weinig vernieuwing en zal vooral diegenen aanspreken die verslaafd zijn aan vechtgames. Je zult heel wat moeten oefenen om de ingewikkelde besturing te leren kennen en de meest spectaculaire aanvallen uit te voeren. Willekeurige knoppen induwen is soms een optie, maar dit verpest de sfeer die het spel probeert neer te zetten. De multiplayer weet de game in zekere mate te redden hoewel het spel gewoon teveel minpunten bevat. Je kunt dus beter even verder kijken voor een vechtgame die je geld wel waard is.